در موسیقی، فاصلهی بین دو نت بسیار مهم است و باید هنگام نواختن به آن دقت کرد. به این فاصلهها در موسیقی «پرده» میگویند. در واقع، فاصله در موسیقی یعنی تفاوت ارتفاع دو نت روی خطوط حامل یا تفاوت در زیر و بمی صدا. حتی روی ساز هم میتوانید این فاصلهها را به روشنی ببینید. در ادامه این نوشته در وبلاگ مدیر تولز، به بررسی دقیقتر پرده و نیمپرده میپردازیم. پیشنهاد میکنیم تا پایان این مطلب با ما همراه باشید.
پرده و نیم پرده در موسیقی
در موسیقی، واحد اندازهگیری فاصله بین دو نت، «پرده» نام دارد. هرچه تعداد پردههای بین دو نت بیشتر باشد، اختلاف صدای آنها (زیر یا بم بودن) و در نتیجه فاصلهشان نیز بیشتر است.
وقتی نتها را پشت سر هم مینویسیم، فاصله بین هر دو نت متوالی، «فاصله دوم» نامیده میشود. اما همه این فاصلههای دوم یکسان نیستند. بعضی از آنها «یک پرده» و بعضی دیگر «نیمپرده» هستند.
به فاصلهی دومِ یکپردهای، «دوم بزرگ» و به فاصلهی دومِ نیمپردهای، «دوم کوچک» میگویند.
در دنباله نتهای موسیقی، همیشه بین نتهای «سی و دو» و همچنین «می و فا» فقط نیمپرده فاصله وجود دارد. در مقابل، بین نتهای «دو تا ر»، «ر تا می»، «فا تا سل»، «سل تا لا» و «لا تا سی» یک پرده کامل فاصله هست.
در سیستم موسیقی غربی، هر پرده کامل را میتوان به دو نیمپرده تقسیم کرد. به همین دلیل، در هر اکتاو (گام) در مجموع دوازده نیمپرده داریم.
**علامتهای تغییردهنده**
در نتنویسی، علامتهایی وجود دارند که وقتی در سمت چپ یک نت قرار میگیرند، صدای آن نت را نیمپرده یا بیشتر، زیر یا بم میکنند، بدون اینکه نام نت یا جای آن روی خطوط حامل تغییر کند.
در موسیقی غربی، این علامتها میتوانند هر نتی را، بدون تغییر نامش، یک یا دو نیمپرده بالاتر یا پایینتر ببرند. نام بسیاری از این علامتها از زبان فرانسه گرفته شده که در ادامه آورده شدهاند:
دیز Diese
بمل Bemol
دوبل دیز Double-Diese
دوبل بمل Double Bemol
بکار Becarre
سری Sori
کرن Koron