نحوه واقعی عملکرد گوگل دیسکاور بر اساس اسناد فاش شده

بر اساس تحلیل اسناد فاش‌شده گوگل، سیستم گوگل دیسکاور از یک فرآیند شش‌مرحله‌ای پیچیده استفاده می‌کند:

مرحله اول: بررسی صلاحیت و فیلترینگ پایه

سایت‌ها باید به عنوان “منبع قابل اعتماد” شناخته شوند و امتیاز اسپم پایینی داشته باشند. پروکسی‌های کلیدی شامل siteAuthority، trustScore و topicalityScore هستند که اعتبار سایت را در سطح موضوعی ارزیابی می‌کنند. همچنین هویت نویسنده (isAuthor و authorObfuscatedGaiaStr) در تعیین اعتبار محتوا نقش دارد.

مرحله دوم: نمایش اولیه و آزمایش

محتوای تازه تقویت موقت دریافت می‌کند. پروکسی‌هایی مانند isHotDoc برای محتوای بسیار جدید حول موضوعات ترند، freshnessboxArticleScores برای محتوای زمان‌حساس و goldmineTrustFactor برای مقالات با سابقه قابلیت اطمینان استفاده می‌شوند.

مرحله سوم: ارزیابی کیفیت کاربر

مقاله بر اساس کیفیت تعامل کاربران قضاوت می‌شود. مدل کلیک خوب در مقابل کلیک بد از Navboost استفاده می‌شود. CTR پایین و رفتار پوگواستیکینگ (خروج سریع) شانس نمایش را کاهش می‌دهد. داده‌های کلیک از تمام کانال‌ها (نه فقط دیسکاور) جمع‌آوری می‌شود.

مرحله چهارم: حلقه تعامل و بازخورد

سیستم به صورت مستمر CTR، ایمپرشن‌ها، تعاملات و کیفیت کلیک را آنالیز می‌کند. محتوای باارزش بر اساس نسبت کلیک خوب به بد شناسایی می‌شود. مدل‌هایی مانند lastLongestClick رضایت کاربر را اندازه‌گیری می‌کنند.

مرحله پنجم: لایه شخصی‌سازی

دیسکاور شخصی‌سازی پیشرفته‌ای ارائه می‌دهد که بر اساس داده‌های غیرناشناس (جزئیات کارت اعتباری، رمزها، اطلاعات تماس) و تعاملات گذشته کاربر کار می‌کند. محتوایی که با علایق شخصی و گروهی کاربر همسو باشد، تقویت می‌شود.

مرحله ششم: چرخه فرسایش و تمدید

محتوای تازه تقویت می‌شود درحالی که داستان‌های قدیمی به مرور محو می‌شوند. پروکسی‌هایی مانند timeSensitivity و داده‌های تاریخ در PerDocData به شناسایی محتوایی که تازگی در آن مهم است کمک می‌کنند.