مفهوم کاور در موسیقی

مفهوم کاور در موسیقی

پربازدیدترین این هفته:

دیگران در حال خواندن این صفحات هستند:

اشتراک گذاری این مطلب:

فهرست مطالب:

حتماً تا به حال کلمه «کاور» را در عنوان بعضی از آهنگ‌ها دیده یا شنیده‌اید. اما معنی کاور چیست؟
همان‌طور که می‌دانید، کاور در زبان انگلیسی به معنای «پوشش» است. در واقع کاور به نسخه‌ای گفته می‌شود که بر اساس نمونه اصلی چیزی — مثل یک وسیله، ابزار یا حتی یک اثر — ساخته می‌شود.
در این نوشته از وبلاگ مدیر تولز، کاربرد این واژه در دنیای موسیقی را به طور کامل توضیح داده‌ایم. پس پیشنهاد می‌کنیم تا پایان این مطلب با ما همراه بمانید.

مفهوم کاور در موسیقی

در دنیای موسیقی، به بازخوانی یک آهنگ از پیش ساخته شده توسط هنرمند دیگر، «کاور» گفته می‌شود.
گاهی ممکن است این نسخهٔ جدید در تنظیم، سرعت، گام یا سازهای به کار رفته با اثر اصلی تفاوت داشته باشد، اما در نهایت ملودی اصلی آن حفظ می‌شود. به کاور، «نسخهٔ بازخوانی» هم می‌گویند.

کاور کردن آهنگ‌ها در سراسر جهان بسیار رایج است. نه تنها خوانندگان و نوازندگان تازه‌کار، بلکه هنرمندان بزرگ و نام‌آشنا نیز گاهی آهنگ‌های قدیمی را دوباره اجرا و ضبط می‌کنند. در واقع کاور، نوعی تفسیر دوباره از آهنگ‌های موجود است.

به بیان دیگر، کاور موسیقی، اجرا یا ضبط دوباره‌ی یک قطعه توسط کسی غیر از خواننده یا آهنگساز اصلی آن است که معمولاً با عنوان «نسخهٔ کاور» شناخته می‌شود.

گروه های کاور

گروه‌های کاور، که به آن‌ها گروه‌های ادای احترام هم گفته می‌شود، در واقع خوانندگان یا نوازندگانی هستند که به اجرای آهنگ‌های معروف و قدیمیِ هنرمندان دیگر می‌پردازند.
بعضی از این گروه‌ها سعی می‌کنند آهنگ‌ها را دقیقاً شبیه نسخه اصلی بازسازی کنند، اما برخی دیگر هم هستند که همان آهنگ‌ها را به شکلی کاملاً متفاوت یا حتی با حال و هوای طنز اجرا می‌کنند.
به عنوان مثال، گروه بیتالیکا آهنگ‌های بیتلز را به سبک هوی متال می‌نوازد و گروه Dread Zeppelin هم آهنگ‌های لد زپلین را به سبک رِگِی و با خواننده‌ای که صدایش شبیه الویس پریسلی است، اجرا می‌کند.

ارزش هنری کاور کردن موسیقی

یک پرسش دشوار که بین علاقه‌مندان به موسیقی مطرح است این است: آیا بازخوانی یک قطعه موسیقی از قبل ساخته‌شده، ارزش هنری دارد؟ و آیا می‌توان آن را با معیارهای هنر موسیقی سنجید؟

پیش از آنکه پاسخی تخصصی به این پرسش بدهیم، لازم است به نکته‌ای مهم اشاره کنیم. با اطمینان می‌توان گفت که در طول تاریخ، هیچ موزیسنی نبوده که دست کم چند قطعه از آثار دیگران را بازخوانی نکرده و نسخه‌ای شخصی از آن ارائه نداده باشد.

حتی بزرگانی که در ساختن ملودی و ترانه مهارت زیادی دارند، گاهی آثار ارزشمند دیگران را بازخوانی می‌کنند. این کار بسیار رایج است و از زمانی که موسیقی به صورت شنیداری ضبط می‌شده، تا به امروز ادامه داشته است. نمونه‌های فراوانی وجود دارد؛ مانند آهنگ «مرغ سحر» که اولین بار توسط ملوک ضرابی اجرا شد و پس از آن توسط خوانندگان بزرگی مثل استاد بنان و محمدرضا شجریان بازخوانی گردید.

بسیاری از تصنیف‌های موسیقی سنتی ایران نیز بارها با صداهای مختلف و تنظیم‌های گوناگون اجرا شده‌اند. بنابراین متوجه می‌شویم که بازخوانی موسیقی حتی توسط استادان بزرگ نیز امری عادی و پذیرفته‌شده است. پس اگر نوازندگان و خوانندگان غیرحرفه‌ای نیز قطعات گروه‌ها یا هنرمندان محبوب خود را بازخوانی کنند، کار نادرستی انجام نداده‌اند.

تفاوت کپی کردن با ساخت کاور موسیقی

کپی‌برداری یک کار نادرست است و حتی ممکن است از نظر قانونی جرم محسوب شود. کپی‌برداری یعنی بدون اجازهٔ صاحب اثر، از کار او در موسیقی خود استفاده کنیم و آن را به اسم خودمان منتشر کنیم.
برای این عمل ناپسند، قوانین سختی در دنیا وجود دارد، اما متأسفانه هنوز بعضی افراد که به آن‌ها هنرمند واقعی نمی‌گوییم، این کار را انجام می‌دهند.

اما ساخت کاور یک پدیده رایج و پذیرفته‌شده است. در این حالت، یک آهنگ معروف دوباره خوانده یا اجرا می‌شود و اگر این اجرای جدید خوب و موفق باشد، حتی باعث معروف‌تر شدن اثر اصلی هم می‌شود.

حالا ممکن است این سؤال پیش بیاید که کاور ساختن یک قطعه، یک مهارت است یا فقط تقلید؟
ساخت کاور از یک آهنگ شناخته‌شده، نیازمند درک درست از موسیقی، سال‌ها تجربه در نوازندگی یا خوانندگی، تسلط بر روش‌های اجرا و همچنین دانستن دانش موسیقی است.

اینجا می تونی سوالاتت رو بپرسی یا نظرت رو با ما در میون بگذاری:

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *