فردریک شوپن، نوازنده چیرهدست پیانو و آهنگساز بزرگ لهستانی، در دوران رمانتیک به اوج شهرت رسید. بیشتر قطعات او برای تکنوازی پیانو ساخته شدهاند، اما او در کنار آن، آثاری نیز برای پیانو به همراه سازهایی مانند ویولن، ویولنسل و همچنین خوانندگی خلق کرده است. شوپن به دلیل عمق احساسات، مهارت فوقالعاده در نوازندگی و خلاقیت در قالبهای موسیقایی، به چهرهای ماندگار تبدیل شد. موسیقی او تا به امروز نیز الهامبخش بسیاری از آهنگسازان است و هر پنج سال یکبار، رقابت معتبری در ورشو لهستان به نام او برگزار میشود که در آن تنها قطعات شوپن اجرا میشود. اگر دوست دارید بدانید فردریک شوپن چه کسی بود و چگونه به چنین جایگاه بزرگی در دنیای موسیقی دست یافت، در ادامه این مطلب با ما همراه باشید.
تولد و کودکی فردریک شوپن
فردریک شوپن در سال ۱۸۱۰ در روستای ژلازوا ولا به دنیا آمد. این روستا حدود ۴۶ کیلومتر با شهر ورشو فاصله داشت. او پسر دوم خانواده و تنها پسر آنها بود و سه خواهر داشت: یک خواهر بزرگتر و دو خواهر کوچکتر. وقتی شوپن تنها شش ماه داشت، پدرش به عنوان معلم زبان فرانسه در کاخ ساکسون مشغول به کار شد. به همین دلیل، فردریک دوران کودکی خود را در محیط همین کاخ گذراند.
پدر شوپن علاوه بر تدریس زبان فرانسه، با سازهای ویولن و فلوت نیز آشنایی داشت و گاهی مینواخت. مادرش هم پیانو مینواخت و اصول اولیه این ساز را به پسرش آموخت. اما اولین معلم رسمی پیانوی شوپن، وویچیخ ژیونی بود. خیلی زود پس از شروع آموزش، همه متوجه شدند که این پسر استعداد خارقالعادهای در موسیقی دارد.
فردریک در هفت سالگی دو قطعه موسیقی برای رقص لهستانی ساخت. وقتی هشت ساله شد، اولین کنسرت خود را در حضور عموم اجرا کرد. در نهایت، در دوازده سالگی به یک نوازنده پیانوی کامل و ماهر تبدیل شده بود که برای افراد سرشناس و اشرافی لهستان برنامه اجرا میکرد. به دلیل استعداد درخشانش، مردم ورشو به او لقب “موتزارت دوم” داده بودند.
تحصیلات شوپن
فردریک شوپن بین سالهای ۱۸۲۳ تا ۱۸۲۶ در لیسیوم ورشو تحصیل کرد و نواختن ارگ را فرا گرفت. سپس به مدت سه سال دیگر در کنسرواتوار ورشو به ادامهی تحصیل پرداخت و در این دوره، اصول آهنگسازی و مبانی موسیقی را آموخت. او همچنین از ۱۸۲۴ تا ۱۸۲۸، بخشی از تعطیلات خود را خارج از ورشو گذراند تا با موسیقی محلی و فولکلور لهستان آشنا شود.
شروع فعالیت حرفهای
فردریک شوپن از همان سنین کم، فعالیت هنری و اجرای کنسرت را شروع کرد. اما در این بخش، به کارهای او پس از پایان تحصیلات میپردازیم. شوپن بلافاصله بعد از تمام کردن دورهی کنسرواتوار ورشو، به شهر وین رفت و در آنجا دو کنسرت پیانو اجرا کرد که با استقبال و بازخورد بسیار خوبی روبرو شد.
در سال ۱۸۳۰، او به اتریش سفر کرد؛ اما خیلی زدن، قیام ماه نوامبر در ورشو آغاز شد. این اتفاق تأثیر عمیقی بر روحیهی شوپن گذاشت و منبع الهام بسیاری از آثار او شد. به دلیل ناآرامیهای ورشو، او هرگز نتوانست به لهستان بازگردد؛ به همین خاطر در سال ۱۸۳۱ راهی پاریس شد.
در پاریس، شوپن این فرصت را یافت تا با هنرمندان بزرگ آن زمان مانند هکتور برلیوز، فرانتس لیست و هاینریش هاینه همکاری کند. در همان سال اول اقامتش در پاریس، تحسین یکی از برجستهترین هنرمندان روزگار خود را شنید. روبرت شومان دربارهی او گفت:
«آقایان! کلاهتان را به احترام یک نابغه بردارید.»
در نهایت، تا زمستان ۱۸۳۲، شوپن به شهرت چشمگیری در میان هنرمندان پاریس دست یافته بود. او در این سال توانست از نظر مالی روی پای خود بایستد و با تدریس به هنرجویان ثروتمند و فروش قطعات موسیقیاش، درآمد بالایی کسب کند.
مرگ غمانگیز نابغه موسیقی
در سال ۱۸۴۹، سلامت شوپن به شدت رو به ضعف گذاشت. به همین دلیل، خواهرش به پاریس رفت تا در روزهای پایانی در کنار برادرش باشد. او پیش از وفات، توصیههایی درباره روش تدریس پیانو به یادگار گذاشت. همچنین وصیت کرد که پس از مرگش، تمام آثارش از بین بروند؛ اما خوشبختانه مادر و خواهرش به این درخواست عمل نکردند و نوشتههایش را حفظ کردند. سرانجام شوپن در هفدهم اکتبر همان سال، در ۳۹ سالگی چشم از جهان فروبست. گمان میرود که دلیل مرگ او بیماری سل بوده است. او تمایل داشت پس از مرگ، قلبش به لهستان بازگردانده و در آنجا دفن شود؛ امروز هم قلب او در کلیسای صلیب مقدس در ورشو نگهداری میشود. پس از درگذشتش، از صورت و دست چپ او قالبگیری شد که تصویر آن را در ادامه میتوانید مشاهده کنید.
