همان‌طور که می‌دانیم، گوش انسان یکی از پیچیده‌ترین و شگفت‌انگیزترین بخش‌های بدن است. این عضو کوچک، نه‌تنها مسئول شنیدن صداهای دنیای اطراف ماست، بلکه به ما در حفظ تعادل بدن نیز کمک می‌کند.
گوش از سه بخش اصلی تشکیل شده است: گوش بیرونی، گوش میانی و گوش درونی.
**گوش بیرونی** شامل همان بخش قیفی‌شکل است که ما در دو طرف سر می‌بینیم (لاله گوش) و کانال گوش. کار این بخش، جمع‌آوری امواج صوتی و هدایت آن‌ها به سمت داخل است.
**گوش میانی** درست پشت پرده گوش قرار دارد و حاوی سه استخوان کوچک و بسیار ظریف به نام‌های چکشی، سندانی و رکابی است. این استخوان‌ها ارتعاشات پرده گوش را تقویت کرده و به مایع درون گوش داخلی منتقل می‌کنند.
**گوش درونی** پیچیده‌ترین بخش است و شامل حلزون گوش و مجاری نیم‌دایره‌ای می‌شود. حلزون گوش، امواج صوتی را به سیگنال‌های عصبی تبدیل می‌کند تا مغز بتواند آن‌ها را درک کند. مجاری نیم‌دایره‌ای نیز مانند یک سیستم ناوبری پیشرفته عمل کرده و به مغز در تشخیص موقعیت سر و حفظ تعادل بدن کمک می‌کنند.
وقتی این سه بخش با همکاری هم کار خود را به درستی انجام دهند، ما می‌توانیم دنیای پر از صدا را به وضوح بشنویم و در عین حال، تعادل خود را نیز حفظ کنیم. این هماهنگی بین بخش‌های مختلف گوش، واقعاً شگفت‌انگیز است.
در این نوشته، با بررسی کوتاهی درباره‌ی ویژگی‌های شگفت‌انگیز گوش انسان و قسمت‌های گوناگون آن آشنا خواهید شد. همراه مدیر تولز بمانید.
گوش چیست؟
گوش یکی از اعضای مهم بدن است که صداها را دریافت می‌کند. ساختار گوش انسان از سه قسمت بیرونی، میانی و داخلی تشکیل شده است. زمانی که صدا به وجود می‌آید، ممکن است با کمی تفاوت زمانی به هر دو گوش برسد. سپس این امواج صوتی در گوش به سیگنال‌های الکتریکی تبدیل شده و به مغز ارسال می‌شوند. گوش انسان می‌تواند صداهایی با بسامد بین ۲۰ تا ۲۰۰۰۰ هرتز را بشنود. به این بازه، محدوده شنوایی انسان گفته می‌شود.
قسمت های اصلی گوش
**۱- گوش بیرونی:**
این بخش همان قسمتی است که ما از بیرون می‌بینیم و به آن «لاله گوش» می‌گویند. کار اصلی آن، جمع‌آوری صداها از محیط است. صداهایی که جمع می‌کند، از طریق مجرای گوش به سمت پردهٔ گوش فرستاده می‌شود. در واقع، گوش بیرونی مانند یک قیف عمل می‌کند که صدا را گرفته و به داخل سیستم شنوایی هدایت می‌کند. لاله گوش به جذب بهتر صدا کمک می‌کند و مجرای گوش نیز ضمن تقویت جزئی صدا، آن را به پردهٔ گوش می‌رساند.
**۲- گوش میانی:**
کار مهم گوش میانی این است که صداهای دریافت‌شده از گوش بیرونی را به لرزش تبدیل کند. این بخش، فضایی پر از هوا دارد و در آن سه استخوان بسیار کوچک به نام‌های چکشی، سندانی و رکابی قرار گرفته‌اند. این استخوان‌های ریز از یک سو به پرده گوش و از سوی دیگر به دیوارهٔ گوش داخلی متصل هستند.
علاوه بر این، گوش میانی توسط لوله‌ای به نام «شیپور استاش» به حلق مرتبط است. این لوله کمک می‌کند تا فشار هوای داخل گوش میانی با فشار هوای بیرون برابر شود. اگر این لوله بسته شود ـ مثل مواقع سرماخوردگی یا هنگام پرواز با هواپیما ـ ممکن است در گوش خود احساس فشار یا کیپ بودن کنید.
**۳- گوش داخلی:**
گوش داخلی پیچیده‌ترین بخش دستگاه شنوایی است. پس از آنکه صدا در گوش میانی به لرزش تبدیل شد، این لرزش‌ها وارد گوش داخلی می‌شوند. در این بخش، ساختاری حلزونی‌شکل به نام «حلزون گوش» وجود دارد که پر از مایع است. درون این مایع، سلول‌های مویی ریزی شناور هستند.
وقکه امواج صوتی باعث حرکت این مایع می‌شوند، سلول‌های مویی نیز به حرکت درمی‌آیند. این سلول‌ها به عصب شنوایی متصل هستند و اطلاعات صوتی را به بخش شنوایی مغز می‌فرستند تا ما بتوانیم صداها را درک کنیم.
وظایف گوش
گوش انسان کارهای مهم و مختلفی انجام می‌دهد. اصلی‌ترین کارهای آن این‌ها هستند: گرفتن صداهای اطراف، کمک به شنیدن این صداها و حفظ تعادل بدن ما.
شگفتی های گوش
یکی از کارهای مهم گوش، حفظ تعادل بدن است. درون گوش ما سه کانال نیم‌دایره‌ای وجود دارد که در زوایای قائمه نسبت به هم قرار گرفته‌اند. وقتی سر ما می‌چرخد یا موقعیتش تغییر می‌کند، مایع درون این کانال‌ها به مغز کمک می‌کند تا جهت و میزان این حرکت را تشخیص دهد و ما تعادل خود را حفظ کنیم.
تشخیص صدا: گوش انسان توانایی شگفت‌انگیزی در تشخیص صداهای مختلف، حتی در محیط‌های شلوغ و پرسر و صدا دارد.
محافظت: ساختار لاله گوش به گونه‌ای طراحی شده که مانند یک محافظ طبیعی عمل می‌کند و گوش را از تأثیر سرما و گرما حفظ می‌نماید. همچنین مایع داخل گوش، طعمی تلخ دارد که باعث دور شدن حشرات ریز می‌شود و از ورود آن‌ها به درون گوش جلوگیری می‌کند.
بیشتر بخوانید: لاله گوش در شنیدن صدا چه نقشی دارد