ورزش پینگ پنگ که به آن تنیس روی میز هم می‌گویند، یک بازی سرعتی و جذاب است که با راکت و یک توپ کوچک روی یک میز مخصوص انجام می‌شود. این ورزش نه تنها مفرح است، بلکه برای تقویت سرعت عمل، تمرکز و هماهنگی بین دست و چشم نیز بسیار مفید است.
**تاریخچه پینگ پنگ**
پینگ پنگ برای اولین بار در اواخر قرن نوزدهم در انگلستان به وجود آمد. در آن زمان، اشراف و افراد ثروتمند این کشور برای گذراندن اوقات فراغت خود، از یک بازی شبیه به تنیس که روی میز ناهارخوری انجام می‌شد، استفاده می‌کردند. در ابتدا از راکت‌های چوبی و توپ‌های نخ استفاده می‌شد. اما با اختراع توپ‌های پلاستیکی سبک که صدای “پینگ” و “پنگ” از برخورد آنها با راکت و میز به گوش می‌رسید، نام این بازی به “پینگ پنگ” تغییر کرد. این ورزش به سرعت در سراسر جهان محبوب شد و در نهایت به یک رشته المپیکی تبدیل گردید.
**نحوه بازی کردن پینگ پنگ**
این بازی معمولاً بین دو نفر (تکنفره) یا بین دو تیم دو نفره (دونفره) انجام می‌شود.
* **میز و تجهیزات:** بازی روی یک میز مستطیلی شکل با سطحی سفت و صاف انجام می‌گیرد. در وسط میز یک تور قرار دارد. هر بازیکن یک راکت در دست می‌گیرد و با آن به یک توپ کوچک و سبک ضربه می‌زند.
* **هدف بازی:** هدف اصلی این است که توپ را به گونه‌ای به طرف دیگر میز بفرستید که حریف نتواند به درستی آن را برگرداند. هر بار که حریف در برگرداندن توپ موفق نباشد، شما یک امتیاز کسب می‌کنید.
* **شیوه امتیازدهی:** یک بازی معمولاً تا ۱۱ امتیاز ادامه دارد و بازیکنی که زودتر به ۱۱ امتیاز برسد، برنده آن بازی است. البته برای پیروزی باید حداقل دو امتیاز از حریف جلوتر باشید (مثلاً ۱۱-۹). اگر نتیجه به ۱۰-۱۰ برسد، بازی ادامه می‌یابد تا یکی از بازیکنان دو امتیاز از دیگری پیشی بگیرد.
* **سرویس زدن:** شروع هر امتیاز با یک “سرویس” یا “خدمت” آغاز می‌شود. بازیکن توپ را به هوا پرتاب می‌کند و با راکت به آن ضربه می‌زند به طوری که توپ ابتدا در نیمه خودش به میز بخورد، سپس از روی تور عبور کند و در نیمه میز حریف فرود بیاید.
* **قوانین اصلی:** پس از سرویس، بازیکنان باید توپ را پس از اینکه تنها یک بار در نیمه خودی به میز خورد، برگردانند. توپ باید از روی تور عبور کند و در نیمه حریف به میز برخورد کند. اگر توپ به تور برخورد کند اما همچنان به زمین حریف برسد، بازی ادامه می‌یابد.
پینگ پنگ یک ورزش فوق‌العاده برای تمام سنین است که می‌تواند ساعت‌ها سرگرمی و تحرک سالم را برای شما به ارمغان بیاورد.
ورزش پینگ پنگ چیست؟
پینگ پنگ که به آن تنیس روی میز هم می‌گویند، یک بازی پرسرعت و مهیج است. این بازی معمولاً بین دو یا چهار نفر انجام می‌شود. بازیکنان در دو طرف یک میز خاص می‌ایستند که یک تور کوچک وسط آن را به دو نیم تقسیم کرده است. آنها با استفاده از راکت‌های مخصوص، یک توپ کوچک و سبک را به سوی یکدیگر پرتاب می‌کنند. در ادامه، اطلاعات بیشتری درباره این ورزش جذاب در اختیار شما قرار خواهیم داد. همچنان با مدیر تولز همراه بمانید.
تاریخچه ورزش پینگ پنگ
تنیس روی میز برای اولین بار در کشور بریتانیا و در دهه‌های ۱۸۸۰ و ۱۸۹۰ میلادی به وجود آمد. در آن دوران که مقارن با سلطنت ملکه ویکتوریا بود، اشراف و افراد طبقه بالای جامعه پس از صرف ناهار، به فکر یک بازی سرگرم‌کننده در فضای داخل سالن بودند. به نظر می‌رسد آنها ترجیح می‌دادند به جای بازی در فضای باز و زیر آفتاب، ورزشی را در محیطی سرپوشیده انجام دهند. به همین خاطر، تنیس روی میز را ابداع کردند.
در بعضی از کشورهای انگلیسی‌زبان، دانشگاه‌ها، مدارس و سالن‌های ورزشی اجازه استفاده از کلمه “پینگ پنگ” را برای اشاره به این ورزش ندارند و باید حتماً از نام “تنیس روی میز” استفاده شود.
دلیل این موضوع این است که واژه “پینگ پنگ” در گذشته به صورت تمسخرآمیز برای تحقیر مردم شرق آسیا به کار می‌رفته و به همین خاطر، حاوی بار معنایی نژادپرستانه است. علاوه بر این، “تنیس روی میز” نام خود ورزش است، در حالی که “پینگ پنگ” نام یک برند تجاری آمریکایی است که در سال ۱۹۰۱ ثبت رسمی شده و حتی در وبسایت این شرکت نیز به تفاوت میان تعریف تنیس روی میز و پینگ پنگ اشاره شده است.
تفاوت‌های ورزش پینگ پنگ با ورزش تنیس
تفاوت‌های اصلی بین تنیس و پینگ پong در چند مورد است:
مهم‌ترین تفاوت در نحوه برگشت دادن توپ است. در تنیس، بازیکن می‌تواند توپ را قبل از این که به زمین بخورد برگشت بدهد. اما در پینگ پong، حتماً باید اجازه دهید توپ یک بار به میز بخورد و بعد آن را برگشت دهید.
علاوه بر این، زمین بازی پینگ پong کوچک‌تر از زمین تنیس است. راکت و توپ آن هم به نسبت کوچک‌تر هستند.
همچنین، راکت تنیس در اندازه‌های مختلفی ساخته می‌شود، در حالی که سایز راکت پینگ پong ثابت است و تغییر نمی‌کند.
نحوه بازی پینگ پنگ
بعد از زدن سرویس که باید در زمین فرد شروع‌کننده بازی فرود بیاید، در ادامه، توپ فقط باید در سمت زمین حریف به زمین برخورد کند. یک تور، دو نیمه زمین را از هم جدا می‌کند.
اگر توپ در زمین طرف مقابل فرود نیاید، یک امتیاز به حریف داده می‌شود. اما اگر توپ در زمین حریف بنشیند و او نتواند توپ را به زمین شما برگرداند، شما یک امتیاز می‌گیرید.
اگر در ضربه اول سرویس، توپ پس از برخورد به زمین، به تور برخورد کند و بعد در زمین حریف بیفتد، این حالت «نت» محاسبه می‌شود. در این موقع، فرد شروع‌کننده باید دوباره سرویس بزند و هیچ امتیازی برای هیچ‌کس ثبت نمی‌شود.
قوانین ورزش پینگ پنگ
در بازی پینگ پنگ، چند قانون اساسی وجود دارد که همه بازیکنان باید از آنها پیروی کنند. این قوانین کمک می‌کنند بازی منصفانه و لذت‌بخش باشد.
اول از همه، بازی معمولاً بین دو یا چهار نفر انجام می‌شود. هر بازیکن یا هر تیم، یک طرف میز را انتخاب می‌کند.
شروع بازی با سرویس (یا خدمات) آغاز می‌گردد. فردی که سرویس می‌زند، باید توپ را طوری پرتاب کند که اول به سمت خودش به میز بخورد، سپس از روی تور عبور کرده و در نیمه میز حریف فرود بیاید.
حریف نیز باید توپ را پس از یک بار برخورد به میز خودش، به طرف دیگر بازگرداند. اگر توپ به تور برخورد کند اما از آن عبور کرده و در زمین حریف فرود آید، بازی ادامه می‌یابد.
یک امتیاز زمانی به دست می‌آید که حریف نتواند توپ را به درستی و در زمین مورد نظر برگرداند. برای مثال، اگر توپ را به خارج از میز بزند، یا نتواند آن را از تور عبور دهد، یا قبل از ضربه زدن، توپ بیش از یک بار به میز او برخورد کند.
هر بازیکن به نوبت، پنج سرویس می‌زند و سپس نوبت به حریف می‌رسد. اولین کسی که به ۱۱ امتیاز برسد، برنده آن گیم (بازی) خواهد شد، به شرطی که حداقل دو امتیاز اختلاف با حریف داشته باشد. اگر نتیجه ۱۰ بر ۱۰ شود، بازی ادامه می‌یابد تا زمانی که یکی از بازیکنان این اختلاف دو امتیازی را به دست آورد.
یک مسابقه کامل معمولاً شامل چندین گیم است (مثلاً ۳، ۵ یا ۷ گیم) و برنده کلی مسابقه، کسی است که بیشترین تعداد گیم را برده باشد.
سرویس
برای شروع یک سرویس، توپ باید پشت خط انتهایی زمین و بالاتر از سطح میز، کاملاً بی‌حرکت روی کف دست آزاد بازیکن قرار بگیرد. سپس بازیکن باید توپ را به شکل تقریباً عمودی به سمت بالا پرتاب کند، طوری که پس از رها شدن از دست، حداقل ۱۶ سانتیمتر بالا برود و قبل از زده شدن، بدون برخورد به چیزی پایین بیاید.
هنگامی که توپ در دست برای سرویس آماده می‌شود، حریف باید بتواند حداقل ۸۰ درصد آن را ببیند. وقتی توپ در حال افتادن است، بازیکن باید به آن ضربه بزند، به‌طوری که توپ ابتدا در نیمه زمین خودی و سپس پس از عبور از روی تور یا اطراف آن، به زمین حریف اصابت کند. در بازی دوبل، توپ باید به نیمه سمت راست زمین خودی و سپس نیمه سمت راست زمین حریف برخورد کند.
از لحظه شروع سرویس تا زمانی که به توپ ضربه زده می‌شود، توپ باید پشت خط انتهایی و بالای سطح میز باشد و نباید هیچ بخشی از بدن یا لباس بازیکن یا هم‌تیمی او، دید گیرنده سرویس را مسدود کند. همچنین پس از زدن سرویس، دست آزاد بازیکن نباید بین بدن او و تور قرار گیرد.
بازیکن موظف است سرویس را به گونه‌ای بزند که داور یا کمک‌داور بتوانند قوانین صحیح اجرای آن را به وضوح مشاهده کنند. اگر داور برای بار اول در صحت سرویس شک کند، فقط به بازیکن اخطار می‌دهد و امتیازی به حریف تعلق نمی‌گیرد.
اگر این اتفاق دوباره تکرار شود، خطا گرفته می‌شود و یک امتیاز به گیرنده سرویس داده می‌شود. اگر در حین اجرای سرویس، توپ به خطوط سفید کناری (۲ سانتیمتر عرض) یا خط انتهایی (۲ سانتیمتر عرض) برخورد کند و مسیرش تغییر کند، داور فقط به بازیکن اخطار می‌دهد و امتیازی به حریف داده نمی‌شود.
اگر سرویس به طور واضح نادرست باشد، هیچ اخطاری داده نمی‌شود و یک امتیاز به گیرنده تعلق می‌گیرد. با این حال، اگر داور قبل از مسابقه از محدودیت جسمی یک بازیکن آگاه باشد، می‌تواند برخی اشکالات در اجرای سرویس را نادیده بگیرد.
برگشت توپ
در بازی پینگ پنگ، وقتی توپ سرویس می‌شود یا به طرف شما بازمی‌گردد، باید طوری به آن ضربه بزنید که از بالای تور یا از کنار آن عبور کند و به زمین طرف مقابل برخورد کند. همچنین اگر توپ به تور برخورد کرد و سپس در زمین حریف فرود آمد، این ضربه هم قابل قبول است.
ترتیب بازی
در مسابقه‌های تکنفره، ابتدا فردی که سرویس می‌زند باید یک سرویس درست انجام دهد. سپس حریف باید توپ را به شکل صحیح برگرداند. بعد از آن، هر دو بازیکن به نوبت و پشت سر هم باید ضربه‌های صحیح و مرتب بزنند.
در مسابقه‌های دو نفره، ابتدا سرویسزن باید یک سرویس صحیح بزند. سپس گیرنده سرویس، توپ را به درستی برمی‌گرداند. بعد از آن، هم‌بازی سرویسزن یک ضربه صحیح می‌زند و سپس نوبت به هم‌بازی گیرنده سرویس می‌رسد. از این لحظه به بعد، هر چهار بازیکن به ترتیب و به صورت چرخشی باید ضربه‌های درست و پیاپی بزنند.
نت
یک امتیاز در شرایط زیر محاسبه می‌شود:
اگر توپ در حین سرویس، وقتی که از بالای تور عبور می‌کند، به آن برخورد کند، به شرطی که سرویس به شکل درستی زده شده باشد یا بازیکن دریافت‌کننده یا هم‌بازی او مانع حرکت توپ شود.
اگر سرویس در زمانی زده شود که دریافت‌کننده و هم‌بازیش آمادگی لازم را ندارند و هیچ تلاشی برای زدن ضربه به توپ انجام ندهند.
اگر به دلایلی خارج از کنترل بازیکن، سرویس یا برگشت توپ به شکل نادرست انجام شود یا عملی برخلاف قوانین بازی صورت گیرد.
اگر بازی توسط داور اصلی یا کمک داور متوقف شود.
بازی در موارد زیر قابل توقف است:
برای اصلاح اشتباه در سرویس، دریافت یا زمین؛
برای اعلام سیستم تسریع؛
برای اخطار دادن یا جریمه کردن یک بازیکن؛
اگر شرایطی پیش بیاید که در روند بازی اختلال ایجاد کند و روی نتیجه رالی تأثیر بگذارد.
امتیاز
در شرایطی که مسابقه در حالت رالی نباشد، بازیکن در موقعیت‌های زیر یک امتیاز به دست می‌آورد:
– اگر حریف نتواند سرویس درست و قانونی بزند.
– اگر حریف نتواند توپ را به شکل صحیح برگرداند.
– اگر بعد از یک سرویس و برگشت صحیح، توپ قبل از اینکه حریف به آن ضربه بزند، به جایی خارج از میز برخورد کند.
– اگر توپ پس از ضربهٔ حریف، بدون اینکه به زمین طرف مقابل بخورد، از خط انتهایی میز عبور کند.
– اگر حریف جلوی حرکت توپ را سد کند.
– اگر حریف دو بار پشت سر هم به توپ ضربه بزند.
– اگر حریف با قسمتی از راکت که رویهٔ لاستیکی ندارد به توپ ضربه بزند.
– اگر بازیکن حریف یا هر چیزی که همراه اوست (لباس، راکت و …) میز بازی را تکان دهد.
– اگر بازیکن حریف یا هر چیزی که همراه اوست به تور یا پایه‌های آن برخورد کند.
– اگر دست آزاد بازیکن (دستی که راکت در آن نیست) با سطح میز تماس پیدا کند.
– در مسابقات دو نفره، اگر حریفان خارج از نوبت تعیین‌شده (توسط اولین زننده و اولین گیرنده) به توپ ضربه بزنند.
– همچنین در مواردی که در بخش مربوط به «قانون تسریع» ذکر خواهد شد.
گیم
هر بازی از پنج بخش جداگانه تشکیل شده که هر بخش ۱۱ امتیازی است. هر فرد یا تیمی که زودتر به ۱۱ امتیاز برسد، برنده آن بخش خواهد شد. اما اگر دو طرف بازی همزمان به امتیاز ۱۰ برسند، شرایط متفاوت می‌شود. در این حالت، برنده کسی است که بتواند دو امتیاز پشت سر هم بیشتر از رقیب خود به دست آورد.
میز پینگ پنگ
میز بازی که برای این ورزش استفاده می‌شود، باید به شکل یک مستطیل باشد. طول این میز ۲.۷۴ متر و عرض آن ۱.۵۲۵ متر است. ارتفاع میز از سطح زمین نیز باید دقیقاً ۷۶ سانتیمتر باشد.
لبه‌های کناری و عمودی میز، جزو منطقه بازی محسوب نمی‌شوند. جنس رویه میز می‌تواند از هر ماده‌ای باشد، به شرطی که اگر یک توپ استاندارد از ارتفاع ۳۰ سانتیمتری روی آن رها شود، حدود ۲۳ سانتیمتر به بالا بپرد.
رنگ رویه میز باید یکدست، تیره و مات باشد تا نور را منعکس نکند. دور تا دور میز، یک خط سفید به پهنای ۲ سانتیمتر کشیده می‌شود. این خط در دو طرف طول میز، خط کناری و در دو طرف عرض میز، خط انتهایی نام دارد.
یک تور عمودی، سطح بازی را به دو نیمه کاملاً برابر تقسیم می‌کند. این تور به موازات خطوط انتهایی، از یک سمت میز به سمت دیگر کشیده می‌شود.
در مسابقات دو نفره، هر طرف زمین توسط یک خط سفید به پهنای ۳ میلی‌متر به دو نیمه چپ و راست تقسیم می‌شود. این خط میانی، موازی با خطوط کناری است و بخشی از نیمه سمت راست زمین محسوب می‌گردد.
مجموعه تور
یک ستاره کامل تور، شامل خود تور، لوازم جانبی، پایه‌ها و گیره‌هایی است که کل این مجموعه را به میز وصل می‌کند. تور باید با یک بند به دو پایه‌ی عمودی که ارتفاع هر کدام ۱۵.۲۵ سانتیمتر است، بسته شود. لبه‌ی بیرونی این پایه‌ها نیز باید ۱۵.۲۵ سانتیمتر از خط کناری میز فاصله داشته باشد.
لبه‌ی بالایی تور در تمام طول آن باید ۱۵.۲۵ سانتیمتر از سطح زمین بازی فاصله داشته باشد. لبه‌ی پایینی تور در تمام طول آن باید تا جای ممکن به سطح بازی نزدیک باشد و دو سر انتهایی تور نیز باید تا حد امکان به میله‌های نگهدارنده چسبیده و نزدیک باشد.
توپ پینگ پنگ
توپ باید به شکل کره بوده و اندازهٔ دور آن ۴۰ میلی‌متر باشد. وزن توپ باید ۲/۷ گرم باشد. جنس توپ باید از سلولوئید یا پلاستیک‌های مشابه باشد و رنگ آن سفید کدر یا نارنجی مات باشد، طوری که نور را بازتاب ندهد. توپ باید خاصیت ارتجاعی ۰٫۹۴ داشته باشد و در برابر ضربه‌های شدیدی که سرعت آن را نزدیک به ۱۸۰ کیلومتر بر ساعت می‌کنند، مقاومت خوبی داشته باشد.
برای پیشگیری از خطرات ناشی از مادهٔ سلولوئید، همهٔ مسابقات فدراسیون جهانی از سال ۲۰۱۴ با توپ‌های پلاستیکی به قطر ۴۰٫۵ میلی‌متر از جنس پی‌وی‌سی و با همان وزن ۲/۷ گرم برگزار می‌شود. به خاطر سختی‌های فنی در ساخت توپ‌های پلاستیکی، در حال حاضر تنها توپ پلاستیکی با کیفیت بسیار بالا، توپ PREMIUM ساخت شرکت نیتاکو است.
راکت پینگ پنگ
راکت می‌تواند در شکل‌ها، اندازه‌ها و وزن‌های مختلفی ساخته شود، اما قسمت چوبی آن باید صاف و مقاوم باشد. حداقل ۸۵٪ از ضخامت چوب راکت باید از چوب طبیعی تشکیل شده باشد.
می‌توان برای استحکام بیشتر، یک لایه نازک از جنس الیاف کربن، الیاف شیشه یا کاغذ فشرده در داخل چوب راکت قرار داد. با این حال، ضخامت این لایه نباید از ۷.۵ درصد کل ضخامت چوب یا ۰.۳۵ میلی‌متر بیشتر باشد (هر کدام که کمتر باشد، ملاک است).
هر طرف راکت که برای زدن توپ استفاده می‌شود، باید با لاستیک دندانه‌دار پوشانده شود. اگر این لاستیک از نوع معمولی باشد، ضخامت آن به همراه چسب نباید از ۲ میلی‌متر بیشتر شود. اگر هم از نوع لاستیک دو لایه (اسفنجی) باشد، ضخامت کل آن به همراه چسب حداکثر باید ۴ میلی‌متر باشد.
لاستیک معمولی دندانه‌دار از جنس لاستیک طبیعی یا مصنوعی بدون منفذ است که دندانه‌های آن به طور یکسان کنار هم قرار گرفته‌اند. تعداد این دندانه‌ها باید بین ۱۰ تا ۳۰ عدد در هر سانتیمتر مربع باشد.
لاستیک دو لایه نیز از یک لایه اسفنج متخلخل و یک لایه لاستیک دندانه‌دار معمولی با حداکثر ضخامت ۲ میلی‌متر تشکیل شده است.
همه قسمت‌های راکت که برای ضربه زدن به توپ استفاده می‌شوند، از جمله چوب، لایه‌های میانی و پوشش لاستیکی، باید یکدست و دارای ضخامت یکسانی باشند.
یکی از دو طرف راکت که لاستیک دارد باید به رنگ قرمز روشن و غیر براق باشد و طرف دیگر باید سیاه باشد. اگر در اثر فرسودگی یا ضربه، تغییرات جزئی در سطح یا رنگ راکت ایجاد شود، اشکالی ندارد به شرطی که ویژگی‌های کلی آن تغییر نکند.
در شروع مسابقه و هر زمان که بازیکن راکتش را عوض می‌کند، باید راکت جدید را به حریف و داور نشان دهد و به آنان اجازه دهد راکت را امتحان کنند.
اصطلاحات پینگ پنگ
در بازی تنیس روی میز، به مدت زمانی که توپ در جریان است و بین بازیکنان رد و بدل می‌شود، «رالی» می‌گویند.
رالی از زمانی شروع می‌شود که توپ از کف دست آزاد بازیکن، هنگام زدن سرویس، جدا می‌شود. نتیجه این رالی می‌تواند یک «لت» یا یک «امتیاز» باشد.
* **لت:** رالی‌ای است که نتیجه آن در امتیازهای بازی حساب نمی‌شود و دوباره باید تکرار شود.
* **امتیاز:** رالی‌ای است که نتیجه آن در شمارش بازی ثبت می‌شود.
* **دست بازی:** دستی که راکت را در آن می‌گیرید.
* **دست آزاد:** دستی که راکت را در آن ندارید.
یک بازیکن زمانی «ضربه» به توپ زده است که با راکت یا قسمتی از دست که از مچ به پایین است، به توپ contact برقرار کند.
اگر لباس یا وسیله‌ای که همراه بازیکن است، با توپی که هنوز از خط انتهایی خود عبور نکرده یا به زمین بازی نخورده است، تماس پیدا کند، آن بازیکن «انسداد» ایجاد کرده است.
* **زننده سرویس:** بازیکنی است که اولین ضربه را در یک رالی به توپ می‌زند.
* **گیرنده سرویس:** بازیکنی است که دومین ضربه را در یک رالی به توپ می‌زند.
* **داور:** فردی که برای قضاوت و مدیریت مسابقه انتخاب می‌شود.
* **کمک داور:** شخصی که در برخی تصمیم‌گیری‌های خاص به داور کمک می‌کند.
هر چیزی که بازیکن در شروع رالی به تن دارد یا همراه خود دارد (به غیر از خود توپ)، جزو وسایل او محسوب می‌شود.
اگر توپ از اطراف تور (نه از روی آن) و از کنار پایه‌های تور عبور کند، گفته می‌شود توپ از «دور تا دور» تور عبور کرده است.
خط پایانی در بازی، به صورت فرضی در دو طرف امتداد دارد.