پروین دولت‌آبادی، یکی از سرشناس‌ترین شاعران حوزه ادبیات کودک و نوجوان در ایران است. او در سال ۱۳۰۳ در شهر اصفهان به دنیا آمد و از همان کودکی به شعر و ادبیات علاقه‌مند شد.
پروین تحصیلات خود را در رشته زبان و ادبیات فارسی به پایان رساند و پس از آن، بیشتر وقت خود را صرف نوشتن برای کودکان کرد. او با نگاهی لطیف و صمیمی، شعرهایی می‌سرود که دنیای کودکان را با تخیل و زیبایی همراه می‌کرد.
از معروف‌ترین آثار او می‌توان به مجموعه شعر “آتش و باران” و “گل بادام” اشاره کرد. شعرهای پروین دولت‌آبادی، ساده و روان هستند و مفاهیم عمیق اخلاقی و انسانی را به زبانی کودکانه بیان می‌کنند.
او در طول زندگی خود، علاوه بر سرودن شعر، در زمینه آموزش و پرورش کودکان نیز فعال بود و نقش مهمی در غنی‌سازی ادبیات کودک ایران ایفا کرد. پروین در سال ۱۳۸۷ دار فانی را وداع گفت، اما شعرهایش همچنان در خاطر کودکان دیروز و امروز زنده است.
زندگی پروین دولت آبادی
پروین دولت‌آبادی، شاعر و یکی از پایه‌گذاران شورای کتاب کودک، در سال ۱۳۰۳ در اصفهان چشم به جهان گشود. او در قالب‌های مختلف شعر از جمله غزل، قصیده، مثنوی و شعر نو مهارت داشت؛ اما بیشتر معروفیتش به خاطر شعرهایی است که برای کودکان سروده و در کتاب‌های درسی مدارس منتشر شده است.
مادرش فخرگیتی، مدیر مدرسه ناموس و فردی فرهنگی بود و پدرش حسام‌الدین دولت‌آبادی، رییس اداره اوقاف اصفهان. پروین تحصیلاتش را در مدرسه ناموس اصفهان آغاز کرد و سپس همراه خانواده به تهران رفت. دوره ابتدایی را در دبستان نوروز به پایان رساند و سال‌های اول دبیرستان را در مدرسه نور و صداقت گذراند که معلمانی انگلیسی داشت. سال‌های بعد نیز در دبیرستان آمریکایی نوربخش درس خواند.
بعد از اتمام دبیرستان، قصد داشت در رشته نقاشی و مجسمه‌سازی در دانشکده هنرهای زیبا ادامه تحصیل دهد و حتی چند جلسه در کلاس‌ها حاضر شد؛ اما بازدید از یک پرورشگاه مسیر زندگی‌اش را تغییر داد. این پرورشگاه زیر نظر شهرداری تهران اداره می‌شد و پدرش ریاست آن را برعهده داشت. خواهرش مهین نیز مسئول بخش شیرخوارگاه پرورشگاه بود. پروین تصمیم گرفت به بچه‌های پرورشگاه رسیدگی کند و برای آنان شعر بسراید. شعرهایی که برای این کودکان می‌گفت، با استقبال زیادی از سوی آنان روبرو شد.
او کوشید تا شعر کودک را از حالت پند و نصیحت خارج کند و به جای آن، شعرهایی با حال و هوای شاد و سرگرم‌کننده برای کودکان ارائه دهد. علاوه بر این، پروین برای بزرگسالان نیز در هر دو سبک کلاسیک و نیمایی شعر سروده است.
پروین دولت‌آبادی در ۲۷ فروردین سال ۱۳۸۷ در سن ۸۴ سالگی بر اثر سکته قلبی درگذشت و در قطعه هنرمندان بهشت زهرا به خاک سپرده شد.
آثار پروین دولت آبادی
گل بادام (برنده جایزه شعر شورای کتاب کودک در سال ۱۳۶۶)
روی قایقِ ابرها
آبِ خروشان
ماهِ نقره‌فام
آتش و آب
گنجشکک و قورباغه
شهرِ سنگی
در پوششِ شفافِ انگور
جم‌جمکِ برگِ پاییزی
نگاهی به ادبیات کودک
یک هنرپیشه
رقصِ باد، خنده‌ی گل
و همچنین ویرایش بیش از ۲۰ کتاب برای کودکان.
دولت آبادی
ابر تیره و ابر سپید
بر آسمان پرده کشید
قطره‌های باران، یکی پس از دیگری
بر روی حوض خانه فرود آمد
بر گلبرگ گلها نشست
بر غنچه‌های قشنگ
بر مزارع گندم
بر پشت بام خانه‌ها
برگ درختان را خیس کرد
از میان شاخه‌ها گذشت
باران، دانه دانه
آمد بر سقف خانه
****
بهار آمد، گل آمد
نسرین و سنبل آمد
گل‌های سرخ و زیبا
در باغ خانه‌ی ما
چشم‌ها را گشودند
و با لبخند ناز کردند
بنفشه‌ها، دسته دسته
کنار نهر آب نشسته‌اند
در روز آفتابی
در آسمان نیلگون
پرنده‌ی خوش‌آواز
بال گشود و به پرواز درآمد
بهار آمد، گل آمد
نسرین و سنبل آمد