بلدرچین ها پرندگانی کوچک و جالب هستند که در بسیاری از نقاط جهان زندگی می‌کنند. این پرندگان به خاطر جثه‌ی کوچک و توانایی بالای سازگاری با محیط‌های مختلف شناخته می‌شوند.
آن‌ها معمولاً روی زمین لانه می‌سازند و در میان علف‌ها و بوته‌ها پنهان می‌شوند. بلدرچین‌ها بیشتر وقت خود را روی زمین می‌گذرانند و به دنبال دانه‌ها، حشرات و مواد غذایی کوچک دیگر می‌گردند. پرواز آن‌ها معمولاً کوتاه و سریع است و بیشتر در مواقع احساس خطر از آن استفاده می‌کنند.
بلدرچین‌ها پرندگان اجتماعی هستند و اغلب در گروه‌های کوچک دیده می‌شوند. آن‌ها با صداهای مخصوصی با یکدیگر ارتباط برقرار می‌کنند. این پرندگان در فصل بهار اقدام به جفت‌گیری و تخم‌گذاری می‌کنند و معمولاً بین ۵ تا ۱۵ تخم می‌گذارند.
این پرندگان کوچک نقش مهمی در طبیعت دارند و هم به عنوان شکار و هم به عنوان بخشی از زنجیره غذایی اکوسیستم عمل می‌کنند.
بلدرچین یک پرنده کوچک است که به خانواده قرقاول‌ها تعلق دارد. این پرنده بومی مناطق آسیا، اروپا و آفریقا می‌باشد و تنها نوع بلدرچین بومی در ایران است. جالب است بدانید که بلدرچین‌های اهلی، از این گونه نیستند و به نژاد دیگری به نام بلدرچین ژاپنی وابسته هستند. این دو گونه از نظر ظاهری بسیار شبیه به هم هستند، اما صدایشان با هم فرق دارد.
بلدرچین‌ها جثه‌ای کوچک و توپر دارند و بیشتر زندگی خود را روی زمین می‌گذرانند. غذای آن‌ها شامل دانه‌های گیاهی، حشرات و موجودات ریز دیگر است. آن‌ها لانه‌های خود را روی زمین می‌سازند و معمولاً پروازهای کوتاه و سریعی دارند.
روش تعيين جنسيت بلدرچین
تشخیص نر یا ماده بودن بلدرچین‌ها در سه هفته اول زندگی، کار بسیار سختی است و احتمال اشتباه در این کار زیاد می‌باشد. اما پس از گذشت سه هفته، می‌توان به راحتی و با دقت خوبی آن‌ها را از هم تشخیص داد. نشانه‌ها به این صورت است که بلدرچین‌های نر، پرهای گردنی به رنگ قهوه‌ای و پرهای سینه‌ای به رنگ قهوه‌ای روشن یا حنایی دارند. در مقابل، بلدرچین‌های ماده پرهای ناحیه گردن و سینه‌ای روشن‌تر دارند که روی آن لکه‌های سیاه رنگ به شکل نقطه یا خطوط دیده می‌شود.
یکی از کارهای بسیار مهم و اساسی در پرورش بلدرچین، تهیه خوراکی مناسب و باکیفیت برای آن‌هاست. باید به این نکته توجه داشت که غذای بلدرچین‌ها در دوره‌های مختلف زندگی، اعم از زمانی که در حال رشد هستند یا زمانی که تخم‌گذاری می‌کنند، با هم فرق دارد و ترکیبات خاص خود را نیاز دارد. اگر به این نیازهای غذایی به درستی توجه نشود، ممکن است کل پرورش‌گاه شما با مشکل جدی روبرو شود. در چنین شرایطی، حتی در بهترین حالت، سود اقتصادی شما از بین خواهد رفت و ممکن است با مرگ و میر زیادی در بین پرنده‌ها مواجه شوید.
تولید مثل بلدرچین
فصل تولیدمثل بلدرچین‌ها در مناطق گوناگون، متفاوت است. نرها زودتر از ماده‌ها به سفر بهاری خود رفته و محدوده‌ای را برای خود برمی‌گزینند. سپس پرنده ماده، جفتی برای خود انتخاب می‌کند. آن‌ها لانه‌شان را میان علف‌های بلند و انبوه می‌سازند. ماده بین ۶ تا ۱۸ تخم روی زمین می‌گذارد و به مدت ۱۶ تا ۲۰ روز روی تخم‌ها می‌خوابد تا جوجه‌ها به دنیا بیایند.
پرنده نر در این مدت، در خوابیدن روی تخم‌ها کمکی نمی‌کند. تخم‌های بلدرچین اندازه‌ای کوچک دارند و وزن آن‌ها حدود ۱۵ تا ۱۸ گرم است. رنگ آن‌ها معمولاً سفید همراه با لکه‌هایی سیاه، قهوه‌ای یا حتی آبی است.
جوجه‌ها در سه هفتگی قادر به پرواز هستند و وقتی به دو ماهگی می‌رسند، می‌توانند به همراه دیگران به مهاجرت بپردازند.
غذای بلدرچین
در فصل بهار، بلدرچین بیشتر سوسک، حشرات کوچک و مورچه می‌خورد. این خوراک سرشار از پروتئین، هم انرژی از دست رفته در سفرهای طولانی را جبران می‌کند و هم توان لازم برای جفت‌گیری و تولیدمثل را فراهم می‌سازد. اما در دیگر ماه‌های سال، بخش اصلی غذای آن را دانه‌ها تشکیل می‌دهند.
بلدرچین معمولی ترجیح می‌دهد لانه‌اش را میان مزارع غلات و کشت‌زارهای دانه‌های روغنی، یا هر جایی که غذا به اندازه کافی وجود دارد، بسازد. غذای پرانرژی این پرنده به آن کمک می‌کند تا وزن اضافه کند و برای سفر پرمسافت پاییزه از مناطق زادگاهش در اروپا و چین به سوی مقصدهایی مانند آفریقا و هند، آماده شود.
طرز تهیه دان (غذای) بلدرچین
۱. در ابتدا باید بدانید بلدرچین در سنین مختلف به مواد غذایی متفاوتی نیاز دارد.
۲. مواد اولیه‌ای که معمولاً در خوراک بلدرچین به کار می‌روند عبارتند از: ذرت، کنجاله سویا، گندم، کنجاله کلزا، گلوتن ذرت، نمک، روغن سویا، پودر صدف، سبوس گندم، پودر یونجه، پودر ماهی، پودر گوشت و موارد دیگر.
۳. برای تهیه خوراکی با ارزش غذایی مناسب برای بلدرچین، باید مواد اولیه را از نظر ترکیبات مغذی بررسی کنید.
۴. برای نوشتن یک فرمول خوب، باید با در نظر گرفتن موجودی مواد و قیمت آن‌ها، ترکیبی را انتخاب کنید که هم ارزش غذایی لازم را حفظ کند و هم مقرون به صرفه باشد. به عنوان مثال، برای تأمین انرژی خوراک بلدرچین می‌توان از ذرت یا گلوتن ذرت استفاده کرد.
۵. در اینجا یک فرمول پیشنهادی برای تغذیه بلدرچین ارائه می‌شود که توسط کارشناسان علوم دام و طیور تهیه شده و سال‌هاست در مرغداری‌ها استفاده می‌شود.
توصیه می‌شود برای بازدهی بهتر، با توجه به آب و هوا و فصل‌های مختلف، از جیره‌های غذایی ویژه منطقه خود استفاده کنید. برای این کار می‌توانید از متخصصان پرورش طیور در استان خود راهنمایی بگیرید.
۶. هنگام خرید یا تهیه خوراک، به کیفیت مواد اولیه دقت کنید. مواد اولیه باید رنگ و بوی طبیعی داشته باشند و هیچ گونه ناخالصی در آن‌ها نباشد. همچنین باید میزان رطوبت مواد کنترل شود تا پس از مخلوط کردن، فاسد نشوند.
۷. مواد درشت مانند ذرت، گندم و سویا که پایه اصلی خوراک هستند، باید به اندازه مناسب آسیاب شده و سپس با مکمل‌ها و ویتامین‌ها که معمولاً به شکل پودر هستند مخلوط شوند. ابتدا مواد اصلی را آسیاب کنید و داخل میکسر بریزید، سپس به تدریج ویتامین‌ها و دیگر مواد پودری را اضافه کنید.
اگر مخلوط کردن به خوبی انجام نشود یا بیش از حد طول بکشد، مواد از هم جدا می‌شوند و خوراک یکنواختی به پرنده نمی‌رسد. اندازه خوراک آسیاب شده بلدرچین در هر هفته از پرورش متفاوت است؛ در هفته‌های اول بسیار نرم و ریز است و با بزرگ‌تر شدن پرنده، درشت‌تر می‌شود.
۸. خوراک آماده بلدرچین را در جای خنک و دور از پرندگان و حیوانات موذی نگهداری کنید. قرار دادن خوراک در سالن پرورش یا مکان‌های گرم باعث فاسد شدن سریع آن می‌شود.
در پایان، اگر تجربه کافی در تهیه خوراک بلدرچین ندارید، بهتر است آن را از کارخانه‌های معتبر به اندازه نیاز یک هفته تا ده روز خریداری کنید. به خاطر داشته باشید که تغییر ناگهانی ترکیب خوراک می‌تواند به بلدرچین‌ها آسیب برساند.
خواص تخم بلدرچین
**تقویت بینایی**
تخم بلدرچین سرشار از ویتامین A است که برای حفظ سلامت چشم و قوی شدن بینایی مفید است. این ویتامین خاصیت آنتی اکسیدانی دارد و به کاهش آسیب در قسمت مرکزی شبکیه و جلوگیری از ایجاد آب مروارید کمک می کند. در نتیجه، بینایی شما برای مدت طولانی‌تری سالم و قوی می‌ماند.
**کمک به رشد بدن**
تخم بلدرچین، مانند تخم مرغ، پروتئین زیادی دارد. پروتئین برای عملکردهای مختلف بدن ضروری است. وقتی پروتئین مصرف می‌کنید، بدن آن را به بخش‌های کوچک‌تر تبدیل کرده و از آن برای ساختن سلول‌ها، بافت‌ها، ماهیچه‌ها، استخوان‌ها و رگ‌های خونی استفاده می‌کند. به همین دلیل، خوردن تخم بلدرچین به رشد بهتر و حفظ سلامت بدن کمک می‌کند.
**کاهش فشار خون**
تخم بلدرچین دارای پتاسیم و مواد معدنی مختلف است. اگرچه نقش آن در سلامت قلب هنوز در حال بررسی است، اما پتاسیم می‌تواند به کاهش فشار خون کمک کند. این ماده باعث شل شدن رگ‌های خونی شده و فشار روی آن‌ها را کم می‌کند. جالب است بدانید که پتاسیم موجود در تخم بلدرچین خیلی بیشتر از تخم مرغ معمولی است.
**پاکسازی بدن**
در دنیای امروز که پر از آلودگی و مواد مضر است، پاکسازی بدن اهمیت زیادی دارد. تحقیقات نشان داده که اضافه کردن تخم بلدرچین به برنامه غذایی می‌تواند به دفع سموم کمک کند، رگ‌های خونی را تمیز کند و اندازه سنگ‌های کلیه و کیسه صفرا را کاهش دهد.
**جلوگیری از بیماری‌های جدی**
این تخم‌های کوچک، با داشتن انواع مواد معدنی و ویتامین‌ها و همچنین ۶ گرم پروتئین در هر عدد، یک انتخاب عالی برای شروع روز با انرژی هستند.
از آنجا که بدن ما همیشه در معرض مواد مضر (رادیکال‌های آزاد) قرار دارد که می‌توانند باعث بیماری‌های مزمن و سرطان شوند، وجود آنتی‌اکسیدان‌ها برای سلامتی بسیار مهم است. تخم بلدرچین مقدار خوبی ویتامین C و A دارد که این مواد مضر را خنثی کرده و به حفظ سلامت بدن کمک می‌کنند.
**کمک به بهبود حساسیت**
در تخم بلدرچین پروتئینی به نام اووموکوئید وجود دارد که مانند یک ماده ضدحساسیت طبیعی در بدن عمل می‌کند. بنابراین اگر دچار گرفتگی بینی، تورم یا سایر علائم حساسیت هستید، مصرف تخم بلدرچین می‌تواند به بهبود حالتان کمک کند.
**سرعت بخشیدن به سوخت و ساز بدن**
تخم بلدرچین حاوی ویتامین‌های گروه B است که با تنظیم عملکرد آنزیم‌ها و هورمون‌ها، سوخت و ساز بدن را افزایش می‌دهند. اگر می‌خواهید مطمئن شوید بدن شما به خوبی مواد غذایی را پردازش می‌کند، می‌توانید از این تخم‌های مقوی استفاده کنید.
**افزایش سطح انرژی**
با توجه به مواد معدنی فراوان و ۶ گرم پروتئین در هر تخم بلدرچین، این ماده غذایی یک منبع عالی برای تأمین انرژی و نشاط در طول روز محسوب می‌شود. این مقدار پروتئین و املاح برای افرادی که برای داشتن انرژی به نوشیدنی‌های کافئین‌دار وابسته هستند، بسیار مناسب است.
ارزش غذایی گوشت بلدرچین
گوشت بلدرچین دارای ۲۴.۹۱۳ درصد پروتئین است. همچنین، شامل انواعی از اسیدهای آمینه نادر است که در بیشتر منابع پروتئینی دیگر پیدا نمی‌شود.
بررسی‌های علمی مختلف نشان می‌دهند مقدار پروتئین گوشت بلدرچین، حدود ۵ تا ۱۰ درصد بیشتر از گوشت پرندگان دیگر و حیوانات نشخوارکننده است. به همین دلیل، در بسیاری از کشورها، پزشکان به سالمندان و افرادی که نیاز فوری به بازسازی سلول‌ها و بافت‌های از دست رفته بدن دارند، مصرف این گوشت را توصیه می‌کنند.
علاوه بر این، به خاطر داشتن مواد معدنی کمیاب و ویتامین‌های مختلف در گوشت بلدرچین، برای بهبود بیماری‌هایی مانند آسم، تشنج، فشار خون بالا، ناتوانی اعصاب، برخی مشکلات روانی و نیز بی‌خوابی مفید است.
گوشت بلدرچین همچنین منبعی مناسب از نیاسین، فسفر، مس، تیامین، ریبوفلاوین، ویتامین B6، روی، آهن و سلنیوم به شمار می‌رود.
پیشنهاد: بیشتر با قرقاول آشنا شوید!