غذای مورد علاقه من
غذای مورد علاقه من قورمه سبزی است. این غذا، یک خورشت خوشمزه و اصیل ایرانی است که با لوبیا و سبزیهای معطر درست میشود.
وقتی بوی قورمه سبزی در خانه میپیچد، تمام فضای خانه پر از عطر دلانگیز سبزی و لوبیا میشود. این بو آنقدر اشتهابرانگیز است که نمیتوانم منتظر بمانم تا غذا آماده شود. مادرم آن را با عشق و حوصله زیاد میپزد و همین موضوع، طعم آن را برای من خاصتر میکند.
طعم این غذا واقعاً فوقالعاده است. ترکیب سبزی، لوبیا و گوشت با هم، همچنین برنج سفید و کشمشی که کنار آن سرو میشود، یک هماهنگی عالی از مزهها را ایجاد میکند. وقتی اولین قاشق را در دهانم میگذارم، احساس خوشحالی و رضایت میکنم. برای من، این غذا فقط یک وعده غذای ساده نیست، بلکه یادآور دورهمیهای گرم خانوادگی و مهمانیهای دوستداشتنی است.
به همین دلایل، قورمه سبزی نهتنها غذای مورد علاقه من است، بلکه برایم حس نوستالژی و آرامش به همراه دارد.

غذای محبوب من
همه آدمها یک غذای مورد علاقه دارند که با دیدن یا بوییدنش، قلبشان تندتر میزند. برای من، این غذا «قرمه سبزی» است. این غذا فقط یک خوراک ساده نیست؛ گویی قصهای است که در دیگ میجوشد و نوید یک مهمانی رنگین را میدهد.
وقتی دیگ روی اجاق میرود، اولین چیزی که به مشام میرسد، عطر سبزیهای تازه است. بوی نعناع، جعفری و گشنیز، فضای خانه را پر میکند، انگار بهاری در آشپزخانه وزیده است. سپس، بوی سیر و پیاز داغ که با گوشت قرمز میآمیزد، اشتها را برمیانگیزد. در این میان، لوبیا قرمز و لوبیا چیتی، مثل مهرههای رنگی، به این تصویر غذایی جلوهای خاص میبخشند.
اما اوج داستان، وقتی است که قرمه سبزی در ظرف کشیده میشود. رنگ قهوهای مایل به سبز آن، زیر نور میدرخشد و کنار برنج سفید، نقاشیای به یادماندنی میسازد. اولین قاشق که به دهان میرود، طعم ترش و شیرین ناشی از لیمو عمانی و رب انار، کام را نوازش میدهد و نرمی گوشت، زیر دندان احساس میشود.
برای من، قرمه سبزی فقط یک غذا نیست؛ یادآور دورهمیهای خانوادگی و عشق مادربزرگ است که با صبر و حوصله آن را میپزد. این غذا، قصهی عشق و هنر آشپزی ایرانی است که نسل به نسل منتقل شده و خاطرات شیرینی را برایم زنده میکند.
موضوع انشا غذای مورد علاقه من
غذا خوردن یکی از نیازهای اصلی زندگی هر انسانی است. بدون غذا، ادامهٔ زندگی ممکن نیست. امروزه با گسترش هنر آشپزی، افراد میتوانند از میان غذاهای گوناگون، غذای مورد علاقهشان را انتخاب کنند. من هم مانند خیلیها غذای محبوبی دارم و آن پیتزا است. البته غذاهای دیگری مثل قورمه سبزی که مادرم درست میکند را هم دوست دارم، اما بیشتر از همه به پیتزا علاقه دارم.
پیتزا یک غذای ایتالیایی است که روی یک نان ویژه، مواد مختلفی قرار میگیرد و سپس در فر پخته میشود. اولین پیتزاها فقط از نان، سوسیس، کالباس و پنیر مخصوص درست میشدند، اما امروزه تنوع پیتزاها بسیار زیاد شده و تقریباً هر مادهای را میتوان با پنیر پیتزا روی نان ترکیب کرد. پیتزای مورد علاقهٔ من شامل گوشت، قارچ و پنیر پیتزاست که طعم فوقالعادهای دارد.
بسیاری از افراد فکر میکنند پیتزا غذایی ناسالم است، اما در واقع پیتزا میتواند یک غذای کامل باشد چون تقریباً همهٔ گروههای غذایی را در خود دارد. نان آن کربوهیدرات و غلات دارد، قارچ، فلفل، ذرت و گوجهفرنگی ویتامینهای لازم را تأمین میکنند و گوشت یا مرغ آن هم پروتئین بدن را فراهم میکند. پس همهٔ پیتزاها بد نیستند. البته در خوردن هیچ غذایی نباید زیادهروی کرد. حتی اگر مثل من عاشق پیتزا هستید، بهتر است بیشتر از سه بار در ماه آن را نخورید تا سلامتیتان حفظ شود. چون مصرف زیاد سوسیس، کالباس و پنیر پیتزا ممکن است باعث چاقی یا افزایش چربی خون شود.
بسیاری از مادرها ترجیح میدهند پیتزا را در خانه درست کنند تا هم سالمتر باشد و هم با اطمینان بیشتری مواد اولیه را انتخاب کنند. یکی دیگر از ویژگیهای جذاب پیتزا این است که به راحتی میتوان آن را بین چند نفر تقسیم کرد. اغلب خاطرات زیبایی که با دوستانمان میسازیم، همراه با خوردن غذایی است که همه دوست دارند.
بیشتر بخوانید: سفر غذا در دستگاه گوارش
اختصاصی_مدیر تولز