در میان سرزمین‌های پهناور، کوهستان‌های بلند و باوقار، با کلاههای سفید و درخشان از برف، همچون نگهبانان قدیمی ایستاده‌اند. این قله‌های برفی، آسمان را لمس می‌کنند و تصویری خیرهکننده و تماشایی پدید می‌آورند.
هوای کوهستان پاک و تازه است. با هر نفسی که می‌کشی، سرما را در سینه حس می‌کنی و این حس، انرژی و شادابی عجیبی به تو می‌بخشد. سکوت اینجا معنای دیگری دارد؛ سکوتی آرامش‌بخش که فقط گاهی با وزش باد یا صدای پرندگان درهم می‌شکند.
برف، همه جا را پوشانده است. درختان، شاخه‌هایشان را با لباسی سفید پوشانده‌اند و گاهی با وزش نسیم، برف‌ها مانند الماس‌های ریز می‌درخشند و به زمین می‌ریزند. زمین زیر پا، با فرشی نرم و سفید پوشیده شده و ردپای حیوانات بر روی آن، داستان زندگی در این سرزمین سرد را روایت می‌کند.
کوهستان برفی، با تمام سکوت و آرامشش، پر از زندگی است. اینجا خانه حیواناتی مانند روباه، خرگوش و پرندگانی است که به سرما عادت کرده‌اند. آن‌ها در میان برف‌ها به جستجوی غذا می‌روند و با محیط سرد خود سازگار شده‌اند.
رفتن به کوهستان برفی، مانند سفر به دنیایی دیگر است. دنیایی پاک، ساده و باشکوه که به انسان احساس کوچکی و در عین حال، آرامش عمیقی می‌دهد. اینجا می‌توانی از شلوغی شهر دور شوی و در آغوش طبیعت، به صلح و سکون برسی.
برای اینکه بتوانید بهتر بنویسید، در ادامه یک نمونه انشا برای شما آماده کرده‌ایم. با ما همراه باشید.
انشا کوهستان برفی
انشای من در مورد کوه‌های پوشیده از برف است. رفتن به کوهستان، به‌ویژه وقتی برف نشسته باشد، بسیار زیبا و تماشایی است؛ اما ما نباید بدون پدر و مادر یا یک بزرگتر به کوه برویم.
کوهنوردان حرفه‌ای معمولاً وسایل زیادی برای صعود به قله همراه می‌برند، اما ما بیشتر برای لذت بردن از چشمانداز برفی کوه به آنجا می‌رویم. به همین دلیل وسایل بازی و تفریح با خود می‌بریم. باید خیلی مراقب باشیم، چون برف لغزنده است و ممکن است با زمین خوردن به خود یا دیگران آسیب بزنیم.
بازی کردن روی برف‌های دامنه کوه بسیار شاد و مفرح است و یک روز خاطره‌انگیز برایمان می‌سازد. برای رفتن به کوهستان باید لباس گرم و مناسبی بپوشیم تا سرما نخوریم. پوشیدن کاپشن، کلاه، دستکش و چکمه‌های گرم کمک می‌کند تا از گزند سرما در امان بمانیم.
یکی از لذت‌های سفر به کوهستان برفی، نوشیدن چای داغ یا خوردن غذای گرمی مثل آش رشته یا املت در هوای سرد است. استفاده از تله‌کابین و تماشای طبیعت از بالا نیز یک تجربه خانوادگی دلچسب و فراموش‌نشدنی است.
هرچند برف همه جا را سفید و پاک می‌پوشاند، اما ما باید در حفظ پاکیزگی طبیعت کوهستان بکوشیم و زباله‌هایمان را در آنجا رها نکنیم. همچنین باید از ایجاد سر و صدای زیاد در کوهستان پرهیز کنیم، چون صداهای بلند مثل بوق ماشین یا فریادهای دسته‌جمعی ممکن است باعث ریزش بهمن شود که بسیار خطرناک است.
وقتی کوه‌ها با برف سفیدپوش می‌شوند، فرصت خوبی برای ورزش‌های زمستانی مثل اسکی فراهم می‌شود. کوهنوردان ماهر نیز در این فصل برای فتح قله‌های برفی تلاش می‌کنند و با رسیدن به بالای کوه، احساس غرور و افتخار می‌کنند. بلندترین قله ایران، دماوند، که حتی گاهی در تابستان هم برف دارد، در رشته‌کوه البرز در شمال ایران قرار گرفته است.
یک گردش کوتاه در دل کوهستان برفی به همراه خانواده، می‌تواند همه خستگی‌ها را از تن به در کند و انرژی لازم برای یک هفته پرنشاط را به ما بدهد.
موضوعات پیشنهادی برای انشاهای دانش آموزی
_ دوستان عزیز در صورتی که انشایی با این موضوع نوشته‌اید می‌توانید از قسمت نظرات برای ما ارسال کنید.