انشا در مورد سفر به شمال

سفر به شمال ایران

تعطیلات عید که شد، خانواده ما تصمیم گرفت به شمال ایران سفر کند. من از شنیدن این خبر خیلی هیجان‌زده شدم. صبح روز حرکت، خیلی زود از خواب بیدار شدم و با عجله وسایلم را آماده کردم.

وقتی سوار ماشین شدیم و راه افتادیم، منظره بیرون کم کم عوض شد. از شلوغی شهر که دور شدیم، جاده میان کوه‌ها و جنگل‌های سرسبز پیچ می‌خورد. هوای خنک و بوی علف‌های تازه، حال و هوای خاصی به ما می‌داد.

به اولین روستا که رسیدیم، مردمی خونگرم و مهمان‌نواز را دیدیم. خانه‌هایشان اغلب چوبی بود و باغ‌های پر از درخت پرتقال و نارنج داشتند. صدای آب رودخانه از دور به گوش می‌رسید و فضای آرامش‌بخشی داشت.

یکی از بهترین قسمت‌های سفر برای من، چای تازه دم در یک خانه محلی بود. صاحب خانه با لبخند به ما خوش‌آمد گفت و برایمان چای آورد. طعم آن چای، به همراه مربای خانگی، واقعاً فراموش‌نشدنی بود.

بعد از آن به کنار دریا رفتیم. شن‌های طلایی و امواج دریا که به ساحل می‌خورد، منظره زیبایی ایجاد کرده بود. من و خواهرم کنار دریا دویدیم و با امواج بازی کردیم. هوای دریا کمی نمناک بود، اما آفتاب ملایم، هوای مطبوعی ایجاد کرده بود.

در راه برگشت، از بازارهای محلی خرید کردیم. سبزیجات تازه، ماهی دودی و انواع ترشی‌های خوشمزه چیزهایی بود که با خود به خانه بردیم.

این سفر برای من فقط یک گردش نبود. این سفر به من نشان داد که ایران ما چقدر زیبا و دوست‌داشتنی است. من از دیدن این همه طبیعت بکر و مردم مهربان، انرژی مثبت زیادی گرفتم و با خاطراتی قشنگ به خانه بازگشتم.

سفر به سرزمین سرسبز شمال، سفری به بهشتی زمینی است. در این مسیر، کوه‌های بلند با ابرهای پنبه‌ای در آغوش گرفته می‌شوند و جنگل‌های انبوه، رازهای بسیاری در سینه دارند.

هوای خنک و مطبوع، صورت را نوازش می‌دهد و عطر خاک تر و برگ‌های خیس، جان را تازه می‌کند. صدای آواز پرندگان از لابه‌لای درختان بلند به گوش می‌رسد و آهنگ دلنشین جویبارها، آرامش را به قلب هدیه می‌دهد.

تماشای روستاهای کوچک در دل کوهپایه‌ها، انسان را به دنیایی ساده و زیبا می‌برد. مردمانی با قلب‌های پاک و مهمان‌نوازی بی‌نظیر که گویی زمان در کنارشان آرام‌تر قدم برمی‌دارد.

سفر به شمال، تنها گذر از مکان‌ها نیست، بلکه رهیدن از روزمرگی و پیوند دوباره با طبیعت است. این سفر، تکه‌ای از بهشت را در خاطر جاودانه می‌کند.

انشا سفر به شمال

ایران سرزمین چهارفصل است. یعنی در هر منطقه‌ای از آن، آب‌وهوای خاصی حاکم است و کمتر کشوری در جهان چنین ویژگی زیبا و ارزشمندی دارد. برای مثال، در فصل بهار، هوای جنوب گرم، مرکز و غرب سرد، شمال معتدل و شرق خنک و خشک است. همین گوناگونی آب‌وهوایی، ایران را به مقصدی جذاب برای گردشگران تبدیل کرده است.

شمال کشور از آستارا در شمال غرب آغاز شده و تا گنبد کاووس در شرق ادامه دارد. این ناحیه شامل سه استان گیلان، مازندران و گلستان است. تمام منطقه شمال ایران سرسبز است و جنگل‌های انبوه و درختان پُرشمار آن از فاصله‌های دور هم دیده می‌شود.

وجود دریای خزر در این منطقه باعث شده که در بیشتر ماه‌های سال، هوا مرطوب و شرجی باشد. اگر از جاده هراز با کوه‌های بلند و پوشیده از برفش بگذریم، یا از مسیر پرپیچ‌وخم چالوس عبور کنیم، به خطه شمالی می‌رسیم. در مسیر چالوس که در استان مازندران قرار دارد، دریا با همه زیبایی و هیاهویش نمایان است. مرغان دریایی بالای دریا پرواز می‌کنند و صدایشان از دور به گوش می‌رسد. ماهی‌فروشانی هم که صیدشان را از دریا به ساحل آورده‌اند، کنار جاده مشغول فروش هستند. در آن سوی جاده، جنگلی انبوه و بی‌پایان دیده می‌شود. بوی دریا و جنگل درهم می‌آمیزد و اگر کنار جنگل بایستیم تا چایی بنوشیم یا غذایی بخوریم، از این هوای تازه و پرنشاط لذت خواهیم برد.

در دامنه کوه، جنگلی سرسبز دیده می‌شود که تا بالا امتداد یافته و ابری بزرگ آن ناحیه را در مه پوشانده است. وقتی از شهرهای تنکابن، نکا و رامسر در مازندران بگذریم، وارد استان گیلان می‌شویم. شهرهای گیلان از دریا فاصله بیشتری دارند و به همین دلیل هوا کمتر مرطوب است و باران، هوای منطقه را خنک و تازه می‌کند. رشت با آن شلوغی و جنب‌وجوش و بازارهای محلی‌اش، شهری زیبا و به‌یادماندنی است. در گوشه و کنار خیابان‌ها، زنان روستایی محصولاتی را که خودشان کاشته و برداشت کرده‌اند به مسافران و رهگذران می‌فروشند.

وقتی از شهر خارج می‌شویم، شالیزارهای پهناور برنج خودنمایی می‌کنند که مانند طلا می‌درخشند. در سوی دیگر، دریاست که گاهی توفانی و گاهی آرام است. شنیدن صدای برخورد امواج با ساحل شنی و احساس صدف‌هایی که آب به ساحل می‌آورد، از زیباترین و دل‌انگیزترین لحظات سفر است.

دریاچه نیز هنگام طلوع خورشید، وقتی خورشید از افق شرقی بالا می‌آید، یا در غروب که خورشید در آب‌های غربی فرو می‌رود و دریا به رنگ نارنجی و طلایی درمی‌آید، و حتی در شب که ماه بر سطح آب می‌تابد و ستاره‌ها در آسمان می‌درخشند، بی‌نظیر و تماشایی است. دریا در هر شرایطی با عظمت است و قدم زدن در کنار آن، آرامش عمیقی به انسان می‌بخشد.

شمال ایران پر از نعمت و برکت است و در هر شهری که پا می‌گذارید، زندگی و فعالیت به چشم می‌خورد. این همه زیبایی و سرسبزی ارزش آن را دارد که بارها به این منطقه سفر کنیم و هر بار با نگاهی تازه از دیدن مناظر آن لذت ببریم.

انشا اختصاصی _ نویسنده: فاطمه عبدالرحیمی