سبک امبینت یکی از انواع موسیقی است که ممکن است بسیاری از مردم با آن آشنا نباشند. در این سبک، تمرکز اصلی روی فضاسازی صوتی و کیفیت صداهاست، نه روی ملودی مشخص یا ریتم تند. در واقع، در موسیقی امبینت به جای دنبال کردن یک آهنگ خاص، به بافت و حال و هوای کلی قطعه توجه میشود. در ادامه این نوشته، با ما همراه باشید تا بیشتر با این سبک موسیقی آشنا شوید.
سبک امبینت
موسیقی اَمبینت، نوعی از موسیقی است که ریشه در کارهای هنرمندان سبک سینث پاپ تجربی در دهه ۱۹۷۰ میلادی دارد. گروههایی مثل کرافت ورک و افرادی مانند برایان اینو از پیشگامان این سبک به شمار میروند. آنها از سینثسایزر به عنوان پایه اصلی ساخت موسیقی خود استفاده میکردند.
در موسیقی اَمبینت، تمرکز اصلی روی ملودی یا ریتم مشخص نیست، بلکه بیشتر به چگونگی ترکیب صداها و کیفیت و بافت آنها توجه میشود.
همچنین، آهنگسازان کلاسیک و آوانگاردی مانند اریک ساتی و کلود دبوسی، تأثیر زیادی در گسترش ساختار این سبک موسیقی داشتند. ایدهای که ساتی در ساختن قطعههای ساده برای پیانوی تنها یا گروههای کوچک نوازندگان دنبال میکرد، شباهت زیادی به تعریف برایان اینو از موسیقی اَمبینت دارد:
«ایجاد فضای خوشایند موسیقایی که صداها بهجای اینکه به زور محیط را احاطه کنند، به شیوهای دلپذیر در آن پراکنده شدهاند.»
متفاوت و غیر مشابه
سبع امبینت را میتوان سبکی بسیار خاص و منحصر به فرد دانست که شباهت چندانی به دیگر سبکهای موسیقی ندارد. برای ساختن موسیقی در این سبک، لازم است مهارت زیادی در خلق صدا داشته باشید.
گاهی در این سبک، با استفاده از صدای سازها و نمونههای صوتی آماده میتوان به نتیجه دلخواه رسید. گاهی هم با به کارگیری صداهای غیرمعمول، مانند نویزها یا حتی کلماتی که با افکتهای اکو و تأخیر پوشانده شدهاند، میتوان صداهای ویژهای برای این سبک تولید کرد.
ویژگی اصلی این سبک، خلق فضایی ترسناک، دلهرهآور و پر از صداها و افکتهای عجیب و تکرارشونده است. به همین دلیل است که از این موسیقی در فیلمها و بازیهای کامپیوتری ترسناک نیز استفاده میشود. با این حال، موسیقی امبینت فقط به این ژانر محدود نمیشود و قابلیتهای بسیار بیشتری برای ارائه دارد.
موسیقی امبینت در سالهای اولیه دهه ۱۹۹۰ میلادی و به لطف آثاری از گروههایی مانند The Orb و هنرمندانی مانند افکس توئین، معروف شد.
در موسیقی سبک امبینت، جنبه انتزاعی و هنری موسیقی بیش از هر سبک دیگری خود را نشان میدهد. هدف نوازنده در این سبک، ایجاد نوعی آرامش درونی و افزایش تمرکز در شنونده است.
در واقع، سبک امبینت تمرکز خود را بر روی حالت و فضای کلی موسیقی میگذارد و به چارچوبهای موسیقی کلاسیک و ریتم پایبند نیست. موسیقی امبینت میتواند بسیار ساده و تصویری باشد.
استفاده از وسایل مکانیکال
یک روش خلاقانه در این سبک موسیقی، استفاده از صداهای محیطی و مکانیکی برای ساختن ریتمها و افکتهای جذاب است. مثلاً میتوانید از صدای برخورد سکه، بسته شدن در، ضربه زدن به قوطی یا هر صدای روزمره دیگری استفاده کنید تا قطعهتان را منحصربهفرد کرده و شنونده را غافلگیر کنید.
نکته مهم دیگر این است که در این سبک، اغلب با نوشتن ملودیها و خطوط موسیقی مورد نظر و استفاده از ابزارهای نرمافزاری (VST) میتوان به کیفیت صوتی بسیار خوبی رسید.
یکی از ویژگیهای بارز این سبک، نامشخص بودن شروع و پایان قطعه است. ممکن است موسیقی در هر نقطه از یک چرخه شروع شود یا تمام شود و این حس تداوم و بیپایانی به شنونده منتقل شود.
موسیقی آمبیانت معمولاً تأثیراتی از موسیقی عصر جدید و موسیقی بدون اجرای زنده دارد و در بعضی آثار از نتهای کشیده یا تکرارشونده استفاده میشود.
اگرچه این سبک در ابتدا به موفقیت تجاری چشمگیری نرسید و برخی آن را کسلکننده یا بیربط میدانستند، اما به مرور زمان و بهویژه در عصر اینترنت، مورد تحسین و توجه بیشتری قرار گرفته است.
به دلیل انعطاف و آزادی بالای این سبک، موسیقی آمبیانت معمولاً از ژانرهای مختلفی مانند کلاسیک، آوانگارد، فولک، جاز و موسیقی ملل الهام میگیرد.
زیر شاخههای سبک امبینت:
سبکهای موسیقی آرامشبخش و تجربی
در دنیای موسیقی، سبکهای گوناگونی وجود دارند که برای ایجاد فضایی آرام و تأملبرانگیز خلق شدهاند. در ادامه به معرفی چند نمونه از این سبکها میپردازیم:
**موسیقی داب همراه با فضاسازی (Ambient Dub)**
این سبک، ترکیبی از عناصر سبک داب (که بر پایه باس سنگین و پژواک صدا است) با ملودیهای آرام و فضایی است.
**موسیقی فضایی گوا (Ambient Goa)**
این نوع موسیقی، حال و هوای روحانی و عرفانی موسیقی گوا را با لایههای صوتی آرام و روان در هم میآمیزد.
**موسیقی هاوس با حال و هوای آرام (Ambient House)**
در این سبک، ریتم و ساختار موسیقی هاوس با ملودیهای آرام و بیکلام ترکیب میشود تا موسیقی برای شنیدن در حالت استراحت مناسب باشد.
**مکتب برلین (Berlin School)**
این سبک که به نام شهر برلین شناخته میشود، بر سکانسهای تکراری و طولانی، سینثسایزر و ساختارهای موسیقایی پیچیده تمرکز دارد.
**موسیقی آرامشبخش (Chillout)**
همانطور که از نامش پیداست، این سبک بسیار ملایم و آرام است و معمولاً برای ریلکس کردن و کاهش استرس شنیده میشود.
**موسیقی فضایی تاریک (Dark Ambient)**
این شاخه از موسیقی، به جای ایجاد حس آرامش، به خلق فضاهایی تاریک، وهمآلود و گاه ترسناک میپردازد.
**موسیقی ایلبینت (Illbient)**
این سبک تجربی، صداهای محیطی و نویزهای شهری را با بیتهای هیپ هاپ و موسیقی داب ترکیب میکند و اغلب حال و هوایی زیرزمینی و شهری دارد.
**موسیقی بسیار آرام (Lowercase)**
این سبک بر پایه صداهای بسیار کمحجم و اغلب نامحسوس بنا شده است و گاهی فقط در سکوت کامل قابل درک است.
**موسیقی عصر جدید (New Age)**
این سبک موسیقی با هدف الهامبخشی معنوی، ایجاد آرامش ذهنی و کمک به تمرکز ساخته میشود و اغلب از صداهای طبیعت در آن استفاده میگردد.