آر اند بی، یک سبک موسیقی غربی است که ریشه در ریتم اند بلوز دارد. در این نوشته از وبلاگ مدیر تولز میخواهیم شما را بیشتر با این سبک موسیقی آشنا کنیم. تا پایان این مطلب با ما همراه بمانید.
سبک موسیقی آر اند بی
این سبک موسیقی در دهه ۱۹۹۰ به وجود آمد و در خودش تلفیقی از صداهای سول، فانک و هیپ هاپ را جای داده است.
در حقیقت، این سبک یکی از گونههای محبوب و پرطرفدار موسیقی است که از ژانرهای دیگری مانند جاز، بلوز و گاسپل نیز تأثیر پذیرفته است.
جالب است بدانید که R&B در دهههای بعدی از موسیقی راک فاصله گرفت. موسیقی R&B امروزی معمولاً با صدای کیبورد، سینتیسایزر، خطوط بیس قوی و ریتمهای منظم درامز شناخته میشود و از این نظر، شباهت بیشتری به موسیقی هیپ هاپ دارد تا راک.
آهنگهای R&B امروزی اغلب در ردههای بالای جدولهای فروش قرار میگیرند و این سبک را به یکی از پرفروشترین و موفقترین گونههای موسیقی در بازار تبدیل کردهاند.
از چهرههای سرشناس و موفق این سبک میتوان به مایکل جکسون، استیوی واندر، ویتنی هیوستون، ماریا کری و بیانسه اشاره کرد.
شاخصه های اصلی سبک موسیقی آر اند بی (R&B)
سبت به دیگر سبکهای موسیقی، آراندبی ویژگیها و ضربآهنگ مخصوص به خود را دارد.
این سبک به میزان زیادی از موسیقی سول و رپ تأثیر گرفته است.
ویژگیهایی که آراندبی را از بقیه سبکها جدا میکند شامل موارد زیر است: گروو (حال و هوای ریتمیک) و تیمبر (کیفیت رنگ صدا). به این شکل که خوانندگان و نوازندگان این سبک معمولاً در اجرا، از رنگهای صوتی نرم، یکدست، تیز و پرسروصدا به صورت چرخشی استفاده میکنند.
خوانندگان آراندبی اغلب صدایی غنی و پُردامنه دارند.
در بعضی از قطعات این سبک، تکنیک پرسش و پاسخ آوایی به کار میرود. مصرعهای شعر، ریتمها و نُتهای موسیقی تکرار میشوند. همچنین، درهمآمیزی نزدیک سازها، تشخیص ساز مشخص در هر لحظه از قطعه را دشوار میسازد.
تاریخچه موسیقی آر اند بی
این سبک در واقع از موسیقی پربار و گوناگون سیاهپوستان آمریکا الهام گرفته شده که در دهههای چهل و پنجاه میلادی پدید آمد.
عبارت ریتم اند بلوز که بعدها به آراندبی شهرت یافت، نخستین بار توسط فردی به نام جری وکسلر در سال ۱۹۴۸ در یک آگهی تبلیغاتی در یکی از مجلات موسیقی آمریکا مطرح شد.
او میخواست به جای اصطلاح “موسیقی نژادی” که به موسیقی جامعه سیاهپوستان آمریکا اشاره داشت، از این عبارت استفاده کند.
جری وکسلر معتقد بود پس از جنگ جهانی دوم، آن اصطلاح پیشین توهینآمیز و ناپسند به شمار میرفت.
در آغاز دهه ۱۹۵۰، این واژه سبکهای دیگری مانند جامپ بلوز و گونههای نخستین راک اند رول را نیز شامل میشد. اما آنچه امروز بیش از همه آراندبی نامیده میشود، شامل سبکهایی مانند ریتم اند بلوز اولیه، دو-واپ و آراندبی نیواورلئان است.
تغییر گستره استفاده از اصطلاح R&B
با ظهور سبک هیپهاپ در دهه ۱۹۹۰، دیگر آن دامنه گستردهای که نام ریتماندبلوز روی ترانههای گوناگون سیاهپوستان آمریکایی کشیده بود، برچیده شد.
اگرچه این سبک موسیقی در کنار هیپهاپ به رشد خود ادامه داد، اما گاهی تأثیر آن در قالب سبکهای تلفیقی جدیدی مانند نیو جک سوینگ خود را نشان میداد.
ریتماندبلوز، سول و فانک، ژانرهایی بودند که تحت تأثیر موسیقی آمریکا، به پدید آمدن سبکهای دیگری مانند ریتماندبلوز بریتانیایی، سول لاتین و آفروبیت کمک کردند.
ریتماندبلوز تأثیر چشمگیری نیز بر موسیقی پاپ و دیسکو گذاشت. جالب است بدانید که عبارت ریتماندبلوز و مخفف آن R&B، هر دو برای نخستین بار در اواخر دهه ۱۹۴۰ توسط بازاریابان برای اشاره به موسیقی سیاهپوستان آمریکا رایج شد.
این اصطلاح جایگزین عبارت “موسیقی نژادی” شد که پیش از آن برای توصیف موسیقی محبوب سیاهپوستان آمریکا به کار میرفت. اما بعدها شکل مخفف آن، بیشتر برای اشاره به ریتماندبلوز امروزی مورد استفاده قرار گرفت.
علاوه بر این، این دیدگاه که ریتماندبلوز شامل سول و فانک میشود، امروزه دیگر پذیرفته نیست و آن را سبکی کاملاً مستقل میدانند.
نکته روشن، سردرگمی زیادی است که تاریخچه جدولهای مجله بیلبورد برای شنوندگان ایجاد کرده است.
در هر صورت، امروزه R&B بیشتر به شکل مدرن آن اشاره دارد و کمتر به نمونههای اولیه این سبک در دهههای آغازینش مربوط میشود.