احمد عبادی از استادان برجستهی موسیقی ایرانی بود که در نواختن سهتار مهارت فراوانی داشت. این هنرمند بزرگ، ملودیهای عمیق و جذابی از ردیف موسیقی ایرانی را خلق کرده که تا امروز باقی مانده است. در ادامه با زندگی و آثار این استاد بزرگ بیشتر آشنا خواهید شد.
زندگی نامه استاد احمد عبادی
احمد عبادی، یکی از هنرمندان نامدار موسیقی ایران و نوازنده چیرهدست سهتار بود. او پسر میرزا عبدالله فراهانی و نوه علیاکبر فراهانی به شمار میرفت. همچنین احمد عبادی دایی هوشنگ سیحون، معمار سرشناس ایرانی، بود.
وی از هفت سالگی نواختن سهتار را نزد پدرش آغاز کرد. وقتی سیزده سال داشت، پدرش درگذشت و او آموزش سهتار را نزد خواهرانش ملوک و مولود و برادرش جواد ادامه داد. تمرین و پشتکار او باعث شد در هجدهسالگی نوازندگیاش قابل توجه و شنیدنی شود.
با وجود این که پسر میرزا عبدالله بود، سبک نوازندگیاش تفاوت زیادی با دیگر نوازندگان همدوره خود داشت که بیشترشان شاگرد پدرش بودند. شیوه او با نوازندگان قدیمی نیز فرق میکرد. عبادی در زمانی سهتار را در رادیو معرفی کرد که این ساز به دلیل صدای آرامش، بیشتر در خلوت افراد نواخته میشد و کمکمم داشت به فراموشی سپرده میشد.
احمد عبادی، نوازنده صاحب سبک سه تار
احمد عبادی در نواختن سهتار، شیوهای منحصربهفرد داشت که تقلید از آن برای بسیاری دشوار بوده است. برخی بر این باورند که سبک خاص او تحت تأثیر امکانات ضبط صدا در دوران زندگیاش شکل گرفته است. از ویژگیهای بارز نوازندگی او، استفاده از مضرابهای تکسیم و دومضرابهاست. همچنین، بداههنوازیهای دلنشین، ویبرههای طولانی و گلیساندوهای بهجا، از دیگر مشخصههای کار اوست که به نوای سازش جلوهای ویژه میبخشید.
او در طول شصت سال نوازندگی، با سهتار خود فضایی سرشار از عطر موسیقی اصیل ایرانی آفرید و احساسیترین و جذابترین نغمههای ردیف موسیقی را از خود به جای گذاشت. برخی از ضبطهای او همچنان موجود است که باید به شیوهای شایسته از آنها بهره برد.
یکی از دستاوردهای مهم عبادی در نوازندگی سهتار، ابداع کوکهای مختلف برای این ساز بود که در آلبوم “کوک سهتار” ارائه شده است. پیش از او، نوازندگان معمولاً از کوکهای تار برای سهتار استفاده میکردند، اما عبادی این روش را تغییر داد و نشان داد که برخی از این کوکها برای سهتار مناسب نیستند. او دو نوار آموزشی منتشر کرد و در آنها برای گامهای مختلف و حتی گوشههای گوناگون، کوکهای مناسب را معرفی کرد.
احمد عبادی سالها در وزارت پیشه و هنر به تدریس و پژوهش در زمینه موسیقی ایرانی و سهتار مشغول بود و در راه شناساندن موسیقی ملی ایران، کنسرتهای بسیاری در داخل و خارج از کشور، از جمله در فرانسه، ایتالیا، آلمان و اتریش برگزار کرد که با استقبال فراوان هنردوستان روبرو شد.
تدریس موسیقی و شاگردان احمد عبادی
استاد عبادی شاگردان زیادی را آموزش داد که از بین آنها میتوان به مهربانو توفیق، بهنام وادانی و بهداد بابایی اشاره کرد. او در رادیو هم فعالیت داشت و آثار صوتی فراوانی ضبط کرده است؛ مانند صفحهی آواز شور با همراهی رضاقلیمیرزا ظلی و نیز تکنوازیها، بداههنوازیها و همکاری با نوازندگان و خوانندگان گوناگون.
همکاری او با غلامحسین بنان و محمدرضا شجریان در قالب برنامهی گلها، آثاری فراموشنشدنی پدید آورده است. همچنین اجراهایی همراه با شهرام ناظری داشته که برخی از آنها به صورت تصویری یا صوتی موجود است.
وفات
احمد عبادی، استاد بزرگ موسیقی ایران، در سال ۱۳۷۱ پس از مدتها پیکار با بیماری، دار فانی را وداع گفت. یادش جاودان و روانش شاد باد.