رحمتالله بدیعی، از چهرههای برجسته موسیقی ایران است که سهم بزرگی در شناساندن ویولن به دنیا داشته است. این هنرمند توانا یکی از ماهرترین نوازندگان ویولن در ایران به شمار میرود. در ادامه این نوشته در وبلاگ مدیر تولز، بیشتر با زندگی و هنر او آشنا خواهیم شد. تا پایان این مطلب با ما همراه بمانید.
زندگینامه رحمت الله بدیعی
رحمت الله بدیعی در سال ۱۳۱۵ در شهر کاشان متولد شد. او در خانوادهای بزرگ شد که به هنر و موسیقی علاقهی زیادی داشتند. رحمت الله از پنج سالگی نزد پدربزرگش موسیقی یاد گرفت و نواختن ساز نی را به صورت ابتدایی از او آموخت.
برادرش در نواختن ویولن بسیار مهارت داشت و همین موضوع باعث شد رحمت الله از همان سنین کودکی به ساز ویولن علاقمند شود. این علاقه آنقدر قوی بود که با وجود جثه کوچکش، ساز بزرگ برادر را برمیداشت و به شکل خودآموز شروع به تمرین میکرد. او معلم خاصی نداشت، اما به خاطر استعداد ذاتی و عشق فراوانی که درونش بود، توانست آهنگهای سادهای را که قبلاً شنیده بود، تقلید کرده و بنوازد.
آموزش ویولن و ورود به هنرستان موسیقی
پدر رحمتالله به هنر و موسیقی علاقهی زیادی داشت. وقتی متوجه شد پسرش چقدر برای یادگیری ویولن اشتیاق دارد، یک ویولن کوچک برایش خرید تا کار تمرین برای او راحتتر شود. رحمتالله بدیعی نواختن ویولن را مانند نواختن نی، نزد پدربزرگش شروع کرد و اصول اولیهی موسیقی ایرانی را از او آموخت. بعد از اینکه با نوازندگی ویولن و مبانی موسیقی ایرانی به صورت مقدماتی آشنا شد، برای ادامهی یادگیری نزد روبیک گریگوریان رفت. گریگوریان یک نوازنده و آهنگساز سرشناس ارمنیتبار اهل ایران بود.
رحمتالله بدیعی در سن یازده سالگی وارد هنرستان عالی موسیقی شد و تا زمان پایان تحصیلاتش، از آموزش بهترین استادان موسیقی ایران، مانند ابوالحسن صبا، بهره برد. او پنج سال شاگرد استاد صبا بود و در نهایت توانست دیپلم موسیقی خود را از این هنرستان دریافت کند.
رحمت الله بدیعی ، یکی از تکنیکی ترین نوازندگان ویولن ایرانی
او از نوازندگان بسیار چیرهدست ویولن در ایران به شمار میرود که افزون بر تسلط بر موسیقی ایرانی، در نواختن سبک کلاسیک نیز مهارتی حرفهای داشت.
آغاز فعالیت هنری
رحمت الله بدیعی پس از به پایان رساندن دورهی هنرستان موسیقی و دریافت مدرک دیپلم، کار خود را در رادیو شروع کرد و با ارکستر گلها نیز همکاری داشت. او در سال ۱۳۵۳ بار دیگر برای ادامهی تحصیل به هنرستان موسیقی بازگشت و تا دریافت مدرک لیسانس در همان جا درس خواند.
بدیعی پس از فارغالتحصیلی، به مدت بیست سال در وزارت فرهنگ و هنر فعالیت کرد و در کنار آن، در هنرستان موسیقی نیز به آموزش نواختن سازهای ویولن، کمانچه و قیچک مشغول بود.
مهاجرت به اروپا
در سال ۱۳۵۸، رحمت الله بدیعی آخرین اجرای صحنهای خود را همراه با گروه فرامرز پایور و با آواز محمدرضا شجریان ارائه کرد. این کنسرت با نام «راز دل» منتشر شد. پس از آن، او به همراه خانوادهاش به اروپا رفت و در آنجا به آموزش کمانچه و ویولن ایرانی مشغول شد. او از سال ۱۹۷۹ تا ۱۹۹۹ به عنوان نوازنده و رهبر گروه در ارکستر سمفونیک هلند فعالیت کرد.
پس از این دوره، بدیعی به سراغ اجرا و ضبط آثار استاد ابوالحسن صبا رفت. این مجموعه کارها توسط انتشارات سرود به چاپ رسید. او از جمله کسانی بود که سبک ویولننوازی استاد صبا را به شکلی اصیل و بدون هیچ دگرگونی نگاه داشته بود و به همین خاطر، توانست این شیوه را به درستی به نسلهای بعد منتقل کند.