همانطور که از نخستین روزهای بهار میتوان فهمید که یک سال چگونه خواهد گذشت، این ضربالمثل به ما میگوید که گاهی نتیجه نهایی یک کار یا سرنوشت یک چیز را میتوان از همان نشانههای اولیه و شروع کار فهمید.
برای نمونه، اگر کشاورزی ببیند جوانههای اولیه محصولش در بهار ضعیف و بیمار هستند، میفهمد که احتمالاً کل سال زراعی خوبی نخواهد داشت. یا در زندگی روزمره، اگر از همان ابتدای شروع یک پروژه یا یک رابطه مشکلات اساسی دیده شود، میتوان حدس زد که ادامه راه نیز احتمالاً با دشواری همراه خواهد بود.
این سخن به ما یادآوری میکند که به آغاز کارها و نشانههای اولیه توجه کنیم، زیرا این نشانهها اغلب از آینده خبر میدهند.
در این نوشته، میخواهیم معنیهای گوناگون این ضربالمثل ایرانی را که در کتاب فارسی کلاس پنجم آمده است، با هم مرور کنیم. در ادامه با ما همراه باشید.
معنی سالی که نکوست از بهارش پیداست
این ضربالمثل قدیمی بر اساس شرایط آبوهوایی فصل بهار شکل گرفته است. اگر در بهار باران خوبی ببارد، مردم میگویند آن سال، سال خوبی خواهد بود. اما اگر باران کم باشد و هوا گرم و خشک شود، میگویند سال خوبی نیست و در واقع «سالی که نکوست از بهارش پیداست.»
معنای اصلی این ضربالمثل این است که شروع هر کار، نشاندهنده پایان آن است.
نتیجه هر کاری از همان ابتدا مشخص است.
یعنی اگر کاری از اول خوب و درست آغاز شود، احتمالاً پایان خوبی هم خواهد داشت.
این ضربالمثل معمولاً در مواقعی به کار میرود که کاری از ابتدا خوب پیش میرود و نتیجه مثبت آن از همان اول مشخص است. وقتی شروع یک کار خوب باشد، امیدواریم پایانش نیز خوب باشد.
شعر ضرب المثل
تا خانهٔ انسان، این دنیا را میگویند
کار آدمی تنها اشتباه و گناه است، و کار خداوند، مهربانی و بخشش است
خوشحال باش و آسوده، زیرا آن سرای آخرت نیز همین گونه خواهد بود
روزی که خوب و نیکوست، از آغاز آن پیداست
شاعر: شیخ باهی
بیشتر بخوانید: ضربالمثلهای شیرین فارسی
اختصاصی-مدیر تولز