شمع، نوری کوچک و گرم در تاریکی است. وقتی آن را روشن می‌کنیم، آرام می‌سوزد و نور می‌دهد. در این راه، شمع کم‌کم کوتاه می‌شود و از خودش می‌کاهد. این ذوب شدن نشان‌دهندهٔ فداکاری و گذشت است. شمع برای روشن کردن فضای اطراف، از وجود خود می‌زند و این کار را بی‌صدا و بی‌منت انجام می‌دهد.
شبیه معلمی که با عشق دانش خود را در اختیار شاگردان قرار می‌دهد، یا پدر و مادری که برای خوشبختی فرزندانشان از خودگذشتگی می‌کنند. شمع نماد ایثار است: می‌سوزد تا دیگران را روشن کند و با نور خود، تاریکی‌ها را از بین می‌برد.
این فداکاری درس بزرگی به ما می‌دهد: گاهی برای کمک به دیگران و ساختن دنیایی بهتر، باید از خواسته‌های شخصی خود بگذریم. شمع با تمام شدنش به ما یادآوری می‌کند که ارزش واقعی در بخشیدن و خدمت به دیگران است.
شمع روشنی بخش است و با سوختن، نور و گرمای خود را به دیگران می‌بخشد. وقتی شمع روشن می‌شود، آرام آرام ذوب می‌گردد و از خود می‌کاهد تا فضای اطراف را روشن کند. این ذوب شدن، نشان‌دهنده فداکاری و از خود گذشتگی است.
شمع با وجود کوچکی، تأثیر بزرگی دارد. نورش تاریکی را می‌زداید و امید را در دل‌ها زنده می‌کند. در سکوت و آرامش می‌سوزد و هرگز شکایتی نمی‌کند. همچون انسان‌های نیکوکاری است که برای خوشبختی دیگران از خود می‌گذرند.
ذوب شدن شمع، درسی از ایثار و بخشش به ما می‌دهد. گاهی باید از خواسته‌های شخصی چشم پوشید تا دیگران شاد شوند. همان‌طور که شمع با ذوب شدن، به دیگران نور می‌بخشد، انسان نیز با از خود گذشتگی می‌تواند جهان را زیباتر کند.
موضوع انشا ذوب شدن شمع
شمع، کلمه‌ای است که همیشه با احساسات عمیق انسان گره خورده است. این همراه قدیمی، در مهم‌ترین لحظات زندگی در کنار ما حاضر شده است؛ چه در جمع‌های عاشقانه و عارفانه، چه در زمان‌های سختی مانند خداحافظی‌های غمگین. شمع در سه مرحله اساسی از زندگی هر فردی حضور دارد. مهم نیست در کجای جهان زندگی می‌کنی یا به چه فرهنگی وابسته‌ای، بدون شک در این سه مرحله، حضور شمع را در کنار خود تجربه کرده‌ای یا خواهی کرد.
نخستین مرحله، جشن تولد توست، جایی که شمع نماد نور وجود و تابش زندگی توست. دومین مرحله، لحظه ازدواج توست، که روشنی‌بخش پیمان و پیوند تو و همسرت است. سومین مرحله، زمان وداع با دنیاست، که با روشن کردن شمع، گویای این حقیقت است که اگرچه تو رفته‌ای، اما یاد و خاطره‌ات همچون این نور، همیشه در ذهن بازماندان زنده خواهد ماند.
نور شمع مانند آتشی است که از دل کوه فوران می‌کند و همه چیز را در بر می‌گیرد. این نور، احساسات درونی ما را برمی‌انگیزد و عمق وجودمان را تحت تأثیر قرار می‌دهد. حتی در دنیای امروز، شمع نقش جدیدی پیدا کرده و در کنار عود، برای ایجاد آرامش در تمرین‌هایی مانند مدیتیشن، ریلکسیشن و یوگا نیز به کار می‌رود.
ظاهر شمع هم بسیار تغییر کرده است. امروزه شمع‌های فانتزی با رنگ‌های زیبا، اکلیل‌های درخشان و طرح‌های چشم‌نواز تولید می‌شوند. برخی از آن‌ها حتی با رایحه‌های خوشی همراه هستند که هنگام سوختن، فضای اتاق را رویایی‌تر می‌کنند.
در زمان دعا و نیایش، حضور شمع، فضایی روحانی و پراحساس ایجاد می‌کند. شمع در این لحظات، نماد امید و برآورده شدن آرزوهاست. در هر مکان مقدسی — از هر دین و آیینی — می‌توان شمع‌ها را مشاهده کرد. آن‌ها همیشه حاضر و نمایان‌اند.
در لحظه تحویل سال و روی سفره هفت‌سین، شمع‌ها جلوه‌ای خاص و دلنشین دارند. گذشته از همه این‌ها، شمع پیام مهمی برای ما دارد: یادآور گذشت و فداکاری است. شمع می‌سوزد، ذوب می‌شود و کم‌کم از بین می‌رود تا اطرافش را روشن کند. این ایثار، آرامش را برای کسانی که دورش جمع شده‌اند به ارمغان می‌آورد.
شمع به ما می‌گوید: گذشت و فداکاری در زندگی چقدر زیبا و ارزشمند است. به ما یادآوری می‌کند که تو نیز می‌توانی مانند شمع باشی، کسی که دیگران را به سوی خود جذب می‌کند. در برابر نوری که تو به دیگران می‌بخشی، آن‌ها نیز چنان شیفته‌ات می‌شوند که حاضرند در راهت فداکاری کنند.
در پایان، دوست عزیز، آرزو می‌کنم شمع‌های زندگی‌ات همیشه شادی‌بخش روزهایت باشند و نورشان راهنما و روشنی‌بخش رویاهای زیبایت.
موضوعات پیشنهادی انشاهای دانش آموزی
اختصاصی_مدیر تولز