درختان، این دوستان سبز و باوفای ما، نقش بسیار مهمی در زندگی مان دارند. آن‌ها هوای پاک را برای نفس کشیدن به ما هدیه می‌دهند و با سایه‌های خنکشان، در روزهای گرم، پناهگاهی برایمان می‌سازند. پرندگان لانه‌های خود را روی شاخه‌های درختان می‌سازند و بسیاری از حیوانات دیگر نیز در جنگل‌ها، خانه و مأوای خود را دارند.
اما متأسفانه، انسان‌ها هر روز تعداد زیادی از این درختان ارزشمند را قطع می‌کنند. آن‌ها چوب درختان را برای ساختن خانه، مبلمان و کاغذ استفاده می‌کنند. گاهی نیز جنگل‌ها را از بین می‌برند تا در آن زمین، ساختمان یا کارخانه بسازند.
این کار، یعنی قطع کردن درختان، پیامدهای بدی برای همه‌ی ما دارد. وقتی درختی قطع می‌شود، هوای تمیز کمتری برای تنفس داریم. همچنین، خاک زمین بدون محافظت ریشه‌های درخت، شسته می‌شود و از بین می‌رود و احتمال وقوع سیل افزایش می‌یابد. از دست دادن درختان باعث می‌شود زمین گرم‌تر شود و زیبایی طبیعی محیط زندگی ما نیز نابود گردد.
پس باید از خودمان بپرسیم: آیا ساختن یک خانه‌ی چوبی جدید یا استفاده از کاغذ بیشتر، به قیمت از دست دادن این دوستان سبز و هوای پاک می‌ارزد؟
ما باید از درختان محافظت کنیم. می‌توانیم به جای قطع آن‌ها، کاغذهای بازیافتی استفاده کنیم و در مناسبت‌های مختلف، نهال‌های جدید بکاریم. اگر هر کدام از ما در حفظ و نگهداری درختان بکوشیم، می‌توانیم دنیایی سبزتر و سالم‌تر برای خود و آیندگان بسازیم.
در میان شاخه‌های سبز و پرطراوت درختان، زندگی جریان دارد. آنان کهنسالان طبیعت هستند و ریشه‌هایشان چون دلنوشته‌ای بر زمین نقش بسته است. اما امروز، صدای تبرها آرامش جنگل را برهم می‌زند و نفس‌های زمین را به شماره می‌اندازد.
وقتی درختی قطع می‌شود، تنها یک تنه چوب بر زمین نمی‌افتد؛ گویی خاطره‌ای کهن محو می‌شود، آشیانه‌ای خالی می‌ماند و هوایی که رایحه زندگی در آن موج می‌زد، اندوهگین می‌گردد. درختان، نگهبانان ساکت زمین هستند و نبودشان، قصه تلخی برای آیندگان خواهد بود.
بیایید با هم پاسدار این میراث سبز باشیم.
انشا درباره قطع درختان
طبیعت یکی از زیباترین و باشکوه‌ترین نعمت‌های جهان است. بسیاری از انسان‌ها که از زندگی شلوغ و ماشینی خسته شده‌اند، به آغوش طبیعت پناه می‌برند تا ذهنشان را آرام کنند و انرژی تازه بگیرند. انگار آدمی برای رسیدن به آرامش واقعی، باید به ریشه‌های خود بازگردد.
طبیعت از کوه‌های بلند، دره‌های سرسبز، دریاهای پهناور، جنگل‌های انبوه و بیابان‌های وسیع تشکیل شده است. هر کدام از این منظره‌ها زیبایی و جذابیت خاص خود را دارند و بسته به روحیات افراد، می‌توانند خاطرات زیبایی خلق کنند. در میان این همه زیبایی، درختان جایگاه ویژه‌ای دارند. تنوع درختان آنقدر زیاد است که هر کدام نه تنها جلوه‌ی زیبایی به طبیعت می‌بخشند، بلکه کاربردهای مهمی هم دارند. بعضی از درختان فقط در هوای مرطوب و گرم رشد می‌کنند، بعضی دیگر در مناطق سرد و کوهستانی، و برخی نیز در آب‌وهوای معتدل. بعضی از آن‌ها به آب فراوان نیاز دارند و بعضی در خشکی هم مقاوم هستند.
متأسفانه امروزه عوامل مختلفی باعث نابودی این موجودات زیبا و ارزشمند می‌شوند. افزایش جمعیت و نیاز به ساختن خانه‌های بیشتر، موجب قطع شدن درختان بسیاری شده است. از سوی دیگر، زندگی تجملاتی و مصرفی انسان‌ها و تقاضا برای وسایل چوبی لوکس، باعث شده درختان بیشتری نابود شوند. جالب اینجاست که چون چوب یک ماده‌ی طبیعی و باارزش است، وسایلی که از آن ساخته می‌شوند، به نماد ثروت و تشخص تبدیل شده‌اند. هر چه چوب مرغوب‌تر و کمیاب‌تر باشد، قیمت این وسایل بیشتر می‌شود و این خود بهانه‌ای برای قطع درختان بیشتر است.
بخشی دیگر از درختان نیز بر اثر تغییرات آب‌وهوایی و بلایای طبیعی از بین می‌روند. آتش‌سوزی‌های گسترده که گاهی به دلیل گرمای شدید یا وزش بادهای تند اتفاق می‌افتند، این موجودات زنده و مفید را به کام مرگ می‌کشند. سیل‌های ویرانگر نیز ریشه‌های درختان را از زمین بیرون می‌کشند و آن‌ها را نابود می‌کنند. گویی این درختان، روح‌های آرامی هستند که بی‌دفاع رها شده‌اند و دیگر فرصتی برای دادن اکسیژن به جهان ندارند.
درختان خانه‌ی بسیاری از حیوانات و پرندگان هستند و نابودی آن‌ها، آرامش این موجودات را نیز به خطر می‌اندازد. ای کاش انسان‌ها کمتر خودخواهی می‌کردند. ای کاش برای رفاه بیشتر، همه چیز را نابود نمی‌کردند. ای کاش برای رسیدن به خواسته‌هایشان، دنیای دیگر موجودات را تاریک نمی‌کردند. ای کاش هر کسی به جای فکر کردن به داشته‌های مادی، کاشتن یک درخت را به یادگار بگذارد. درختی که زندگی می‌بخشد و روح را تازه می‌کند.
اما یک سؤال مهم باقی است: شهرهای بزرگ ما به چند درخت نیاز دارند تا هوای آن‌ها پاک شود و ریه‌های خسته‌ی ساکنانشان بتواند دوباره نفس بکشد؟!
بیشتر بخوانید: انشا درباره درختکاری
انشا اختصاصی _ نویسنده: مهتا قیدی