چرا پیانو ساز مادر است ؟

پیانو ساز مادر

پربازدیدترین این هفته:

دیگران در حال خواندن این صفحات هستند:

اشتراک گذاری این مطلب:

فهرست مطالب:

احتمالاً بارها شنیده‌اید که به پیانو «ساز مادر» می‌گویند. بسیاری از اهل موسیقی بر این باورند که پیانو یک ساز پایه و اساسی است و حتی لقب‌هایی مانند «پادشاه سازها» یا «کامل‌ترین ساز جهان» را به آن نسبت می‌دهند. اما چرا چنین نام‌هایی برای ساز پیانو انتخاب شده است؟ در این نوشته از وبلاگ مدیر تولز، به این پرسش پاسخ می‌دهیم. پس پیشنهاد می‌کنیم تا پایان این مطلب با ما همراه بمانید.

ویژگی های مهم ساز پیانو

پیانو، در میان سازهای رایج، بیشترین گستره صوتی را دارد (به جز ارگ کلیسا). این ساز در شکل کنونی خود معمولاً هشت اکتاو را پوشش می‌دهد و می‌تواند فرکانس‌هایی از حدود ۲۷ تا ۴۱۸۶ هرتز تولید کند. در مقایسه، ساز ویولن تنها حدود پنج اکتاو صدا دارد و حتی بهترین خوانندگان هم فقط حدود سه اکتاو را می‌توانند بخوانند.

پیانو از تعداد بسیار زیادی قطعه — بیش از ۱۲ هزار قطعه — ساخته شده که حدود ۱۰ هزار عدد از آن‌ها متحرک هستند. برای تولید صدای باکیفیت در پیانو، باید حدود ۷۵۰۰ قطعه از آن به شکلی هماهنگ در کنار هم فعالیت کنند. این همکاری دقیق و تعداد بالای اجزای تشکیل‌دهنده، یکی از دلایل اصلی برتری پیانو و محبوبیت آن در میان دوستداران موسیقی است.

ساز مادر چیست؟

برای پاسخ به این پرسش، می‌توانیم از دو زاویه مختلف به موضوع نگاه کنیم. اگر منظورمان سازی باشد که از ابتدایی‌ترین حالت خود موسیقی را پدید آورده، در آن صورت سازهای کوبه‌ای را می‌توان به عنوان ساز مادر در نظر گرفت. اما اگر قواعد ملودی و هارمونی را هم در محاسبات خود وارد کنیم، آن وقت می‌توان پیانو را ساز مادر نامید.

چرا پیانو ساز مادر است؟

این نام بر روی پیانو گذاشته شده، چون این ساز می‌تواند تعداد بسیار زیادی صداهای مختلف ایجاد کند. در حالی که دیگر سازها چنین قابلیتی ندارند و فقط می‌توانند محدوده کوچکی از صداها را تولید کنند.

چرا پیانو ساز مادر است؟

دلایل انتخاب پیانو به عنوان ساز مادر

در بین سازهای گوناگونی که می‌توان با آن‌ها هم آهنگ و هم نوایی ساخت، پیانو سازی است که در سراسر جهان، نوازندگان بیشتری دارد و افراد بسیاری هستند که در نواختن آن مهارت پیدا کرده‌اند.

نکتهٔ جالب دیگر دربارهٔ پیانو این است که نوازندگان در سبک‌های مختلف توانسته‌اند با کمک این ساز، صدا و حال و هوای دلخواه خود را خلق کنند و قطعه‌های گوناگونی را با آن بسازند. از میان این نوازندگان و آهنگسازان می‌توان به موتزارت، بتهوون و دیگر چهره‌های سرشناس موسیقی کلاسیک اشاره کرد.

دلیل دیگر محبوبیت پیانو، انعطاف و سازگاری بالای آن است. برخلاف سازهای قدیمی مانند هارپسیکورد یا ارگ، پیانو می‌تواند دامنهٔ وسیعی از شدت صدا را تولید کند؛ از آهسته و ظریف گرفته تا بلند و پرقدرت. همین ویژگی باعث شده که پیانو برای سبک‌های مختلف موسیقی، از کلاسیک و جاز گرفته تا راک، گزینه‌ای ایده‌آل باشد.

گاهی نوازنده جای دست چپ و راست خود را روی کلیدهای پیانو عوض می‌کند و گاهی نیز بدون آن که کلیدی را با انگشت شست فشار دهد، فقط از دیگر انگشتان برای نواختن استفاده می‌کند.

تاچینس مانس

صدای نت‌های پیانو به نیرویی بستگی دارد که با انگشتان روی کلیدهای آن وارد می‌کنید. اگر آرام روی کلیدها فشار بیاورید، صدای نرم و ملایمی از پیانو شنیده می‌شود و هرچه نیروی دستتان بیشتر باشد، صدای قوی‌تر و بلندتری تولید می‌شود، انگار که صدای بلندگو را زیاد کرده‌باشید. به این ویژگی، تاچینس مانس گفته می‌شود.

در قطعات عاشقانه و احساسی، معمولاً نوازنده با لطافت و آرامش روی کلیدها ضربه می‌زند؛ اما در قسمت‌های پرشور و هیجانی موسیقی، مانند قطعات راک و بلوز، ضربه‌ها محکم‌تر و پرانرژی‌تر هستند.

یکی از ویژگی‌های جالب پیانو، توانایی ساختن چندین خط ملودی همزمان است که به موسیقی غنا و عمق می‌بخشد. علاوه بر این، بسیاری از موزیسین‌ها و هنرجویان موسیقی معتقدند پیانو از جمله سازهایی است که دلنوازترین صداها را دارد. حتی افراد عادی که دانش موسیقی ندارند نیز اغلب با این نظر موافقند.

پیانو فقط برای موسیقی کلاسیک استفاده نمی‌شود و امروزه بسیاری از موزیسین‌ها در سبک‌های مختلف از آن در آهنگ‌های خود بهره می‌برند. از جمله این نوازندگان و خوانندگان می‌توان به التون جان، آرتا فرانکلین و آلیشا کیز اشاره کرد.

اینجا می تونی سوالاتت رو بپرسی یا نظرت رو با ما در میون بگذاری:

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *