مهارت خود را در نوازندگی پیانو بالا ببرید

پیانو از سازهای بسیار دوست‌داشتنی و مشهور است که نواختن آن به تمرین و دقت زیادی نیاز دارد. با این حال، با انجام تمرین‌های منظم و رعایت چند نکته می‌توانید در نواختن این ساز پیشرفت چشمگیری داشته باشید. اگر علاقه‌مندید سطح نوازندگی خود را در پیانو ارتقا دهید، ادامه این نوشته در وبلاگ مدیر تولز را مطالعه کنید.

مهارت خود را در نوازندگی پیانو بالا ببرید

راهکارهای زیر می‌توانند به شما در پیشرفت و بهبود مهارت‌های نوازندگی یاری برسانند.

کشش انگشتان

مهم نیست که دست‌های شما کوچک است یا بزرگ؛ نکته کلیدی این است که تمرینات کششی مناسبی برای انگشتان خود انجام دهید.
این تمرینات کششی به گردش بهتر خون کمک می‌کنند و به تدریج باعث می‌شوند که نواختن ساز برای شما آسان‌تر و بهتر شود.
می‌توانید از شست دست شروع کنید و آن را به نرمی به سمت عقب بکشید تا احساس کشیدگی ملایمی داشته باشید.
سپس همین حرکت را برای انگشت اشاره و بعد برای بقیه انگشتان تکرار کنید.
در مرحله بعد، معمولاً شست و انگشت اشاره را با کمک دست دیگر به آرامی به سمت بالا می‌کشیم و این کار را برای همه انگشتان انجام می‌دهیم.

نت هارو کاملتر بشناسید

وقتی برای نخستین بار به کلیدهای پیانو نگاه می‌کنید، شاید به نظر برسد که نت‌های زیادی برای آموختن وجود دارد.
کلیدهای روی صفحه‌کلید در شش دستهٔ دوازده‌تایی دسته‌بندی می‌شوند.
هر دسته شامل هفت کلید سفید و پنج کلید سیاه است.
اگر موسیقی را یک زبان در نظر بگیریم، می‌توان در ابتدا از یک سیستم نوشتاری ساده کمک گرفت و با استفاده از نمادهایی، جای نت‌ها را روی کلیدها مشخص کرد.

آشنایی کامل با نیم پرده در پیانو

صداهای پیانو به فاصله‌های کوچکی به نام نیم‌پرده تقسیم می‌شوند.
فرض کنید نت «دو»ی وسط را داریم. فاصله‌ی این نت تا کلید مشکی سمت راست آن، یک نیم‌پرده است.
فاصله‌ی آن کلید مشکی تا کلید «ر» سفید بعدی هم یک نیم‌پرده محسوب می‌شود.
پس کلیدهای مشکی همیشه با کلید سفید بعدی خود یک نیم‌پرده فاصله دارند.
حالا به کلیدهای «می» و «فا» توجه کنید. بین این دو نیز یک نیم‌پرده وجود دارد.
شاید این قسمت کمی سؤال‌برانگیز باشد، چون بین این دو کلید، کلید مشکی وجود ندارد.
در نتیجه، یک قاعده‌ی کلی را همیشه به یاد داشته باشید: فاصله‌ی هر کلید تا کلید کناری آن (چه سفید و چه مشکی) برابر با یک نیم‌پرده است.

آشنایی کامل با مقادیر هر نت

حالا وقت آن است که با مفهوم ریتم آشنا شویم.
برای ساختن یک قطعه موسیقی، نمی‌توانید فقط نت‌ها را به صورت نامرتب پشت سر هم بچینید. شما به یک راهنما نیاز دارید که مشخص کند هر نت دقیقاً چه زمانی باید نواخته شود و چقدر طول بکشد.
خواندن نت‌های موسیقی درست مثل خواندن یک نقشه مسیر است.
در یک نقشه کوهنوردی، مقصد نهایی، مسیر حرکت، محل‌های توقف و مدت زمان هر بخش، به شما نشان می‌دهد که چطور و در چه زمانی به پایان راه برسید.
در موسیقی نیز از یک مجموعه علامت و نشانه برای نمایش همین اطلاعات استفاده می‌شود.

استفاده از کیبورد هایی با کلاویه های راحتتر برای شروع

پیانوها معمولاً در ابعاد مشخص و استانداردی تولید می‌شوند.
بعضی از آن‌ها کلیدهایی باریک‌تر و بعضی دیگر کلیدهایی پهن‌تر نسبت به بقیه دارند.
حتی برخی از این سازها به شکل ویژه برای کودکان طراحی شده‌اند.
برای شروع یادگیری، به ویژه در سنین کم، معمولاً کیبوردهای آموزشی دیجیتال پیشنهاد می‌شوند تا دست هنرجو تحت فشار نباشد و بتواند اصول اولیه و نواختن قطعات را با آن‌ها بیاموزد.
برای سنین بالاتر، استفاده از پیانوهای دیجیتال قابل حمل و دارای کنسول توصیه می‌شود که علاوه بر نواختن پیانو، امکانات بیشتری مانند آهنگسازی و تنظیم را نیز در اختیار نوازنده قرار می‌دهند.

استایل نواختن بهتری انتخاب کنید

شیوه نشستن هر فرد پشت پیانو با توجه به اندازه بدن و دست‌هایش متفاوت است.
بعضی افراد لازم است صندلی خود را جلوتر بیاورند و بعضی دیگر باید آن را عقب‌تر ببرند تا احساس راحتی کنند و راحت‌تر به کلیدهای پیانو دسترسی داشته باشند.
برای کودکان نیز معمولاً از صندلی‌های قابل تنظیم استفاده می‌شود تا بتوانند بهتر به کلیدها برسند.
از نکات بسیار مهم، حالت قرارگیری انگشتان، زاویه آرنج و مچ دست و وضعیت کلی نشستن است تا باعث خستگی یا درد در ناحیه مچ و انگشتان در طول جلسات تمرین نشود.

تقویت انگشتان دست

قدرت بیشتر انگشتان، باعث می‌شود تندتر و دقیق‌تر بنوازید.
برای قوی‌تر کردن دست‌ها راه‌های گوناگونی وجود دارد. بعضی افراد از گریپ یا توپ‌های مخصوص برای این کار استفاده می‌کنند.
یک روش سودمند دیگر برای تقویت انگشتان، نواختن قطعات تمرینی مشخص و کار بر روی قطعات بیشتر است.
به هنرجویانی که دست‌های کوچکی دارند، پیشنهاد می‌کنیم با انگشت شست خود، حرکت‌های کششی متوالی انجام دهند.

بعنوان مثال:

ابتدا یک آکورد ساده مثل C ماژور را انتخاب کنید.
آکورد (C, E, G) را اجرا کنید.
بعد با انگشت کوچک خود، نت G را به A تغییر دهید و آکورد (C, E, A) را بنوازید.
انگشت کوچک را بیشتر بکشید تا به نت بعدی برسید و آکورد (C, E, B) را اجرا کنید.
این روند را آنقدر ادامه دهید تا جایی که انگشت کوچک شما نتواند نت دیگری را بنوازد.