ساز ماریمبا | زیلوفون غول‌پیکر آفریقایی!

ساز ماریمبا

پربازدیدترین این هفته:

دیگران در حال خواندن این صفحات هستند:

اشتراک گذاری این مطلب:

فهرست مطالب:

یکی از سازهای شنیدنی و جالب آفریقا، ماریمبا نام دارد. این ساز از نظر ظاهری بسیار شبیه به زیلوفون است، ولی اندازه‌ی آن بزرگ‌تر است. علاوه بر این، در شیوه‌ی ساخت و ویژگی‌ها تفاوت‌های زیادی با زیلوفون معمولی دارد. اگر کنجکاو هستید تا بیشتر با این ساز ضربه‌ای و صدای گرم آن آشنا شوید، در ادامه‌ی این مطلب همراه ما بمانید.

این موضوع را بهتر بشناسید با مطالعه حس آمیزی یا سینستزیا در موسیقی چیست؟.

برای یادگیری پیشرفته، به ۷ تفاوت ساکسیفون و ترومپت را بشناسید مراجعه کنید.

لغت‌شناسی ماریمبا

در زبان انگلیسی، واژه ماریمبا برای نخستین بار در سال ۱۷۰۴ به کار برده شد. ریشه این کلمه به زبان‌های بانتو بازمی‌گردد. بانتو نام گروه بزرگی از زبان‌هاست که حدود ۵۰۰ زبان مختلف را در بر می‌گیرد و در بخش‌های وسیعی از آفریقا صحبت می‌شود. بخش اول این کلمه، یعنی «ما»، به معنای «چندین» یا «بسیاری» است و بخش دوم آن، «ریمبا»، به معنای ساز زیلوفون می‌باشد.

اگر به این موضوع علاقه دارید، حتماً پلیفونی در پیانو چیست؟ | در پیانو آکوستیک و دیجیتال را بخوانید.

ساختار ساز ماریمبا

ماریمبا از تیغه‌های چوبی یا تیغه‌های ساخته‌شده از فایبرگلاس تشکیل شده که روی یک پایه نصب می‌شوند. ماریمباهای چوبی، به‌ویژه آن‌هایی که از چوب رز ساخته شده‌اند، صدای گرم‌تر و دلنشین‌تری نسبت به انواع مصنوعی دارند. چوب پاداوک هم گزینه مناسبی است که هزینه کم‌تری دارد. تیغه‌های مربوط به نت‌های بم، پهن‌تر و درازتر هستند و با حرکت به سمت نت‌های زیر، اندازه آن‌ها کوچک‌تر می‌شود. در گذشته ماریمباها تنها یک ردیف تیغه داشتند، اما نمونه‌های امروزی معمولاً دو ردیف تیغه دارند.

تیغه‌های این ساز سوراخ‌هایی دارند که ریسمان از آن‌ها عبور می‌کند و به این ترتیب تیغه‌ها در کنار هم ثابت می‌مانند. چینش این تیغه‌ها مانند کلیدهای پیانو است و به صورت کروماتیک مرتب شده‌اند. همچنین در زیر هر تیغه یک لوله مخصوص قرار دارد که نقش تقویت‌کننده صدا را ایفا می‌کند.

برای گسترش دانش خود، به مقاله تفاوت درآمد و پیش درآمد چست؟ (به زبان ساده) سر بزنید.

معمولاً ماریمباهای استاندارد در آمریکا با فرکانس ۴۴۰ هرتز و انواع تجاری آن که برای اجراهای ارکستری مناسب‌ترند، با فرکانس ۴۴۲ هرتز کوک می‌شوند. نوازنده با استفاده از چوب‌هایی به نام پتک بر روی تیغه‌ها ضربه می‌زند. این پتک‌ها از جنس چوب توس، نی یا فایبرگلاس ساخته می‌شوند. برای نواختن نت‌های بم از پتک‌های نرم‌تر و برای نت‌های زیر از پتک‌های سفت‌تر استفاده می‌شود. امروزه از ماریمبا هم به صورت تکنواز و هم در ترکیب با ارکستر، گروه‌های کوبه‌ای و گروه‌های برنجی بهره می‌برند.

برای یادگیری پیشرفته، به ۵ تمرین تنفس برای سازهای بادی مراجعه کنید.

این موضوع را بهتر بشناسید با مطالعه ریورب چیست؟.

برای گسترش دانش خود، مقاله یادگیری پیانو بدون داشتن پیانو ممکن است؟ را مطالعه کنید.

برای گسترش دانش خود، مقاله بهترین آموزشگاه برای آموزش کالیمبا را مطالعه کنید.

اگر به این موضوع علاقه دارید، حتماً اهمیت و عملکرد حافظه شنیداری در موسیقی را بخوانید.

برای اطلاعات بیشتر، به مقاله آموزش برنامه ریزی برای تمرین موسیقی مراجعه کنید.

مقایسه ماریمبا و زیلوفون

ماریمبا نسبت به زیلوفون، صدای بم‌تری دارد.

این موضوع را بهتر بشناسید با مطالعه ۶ تمرین‌ جالب برای تقویت حافظه شنیداری.

در ماریمبا، نت‌ها دقیقاً به همان شکلی که نوشته شده‌اند خوانده می‌شوند؛ اما در زیلوفون، صداها یک اکتاو بالاتر از نت‌های نوشته شده هستند.

در صورت علاقه‌مندی، مطلب نکات مهم در نظافت گیتار الکتریک را از دست ندهید.

تیغه‌های ماریمبا نرم‌تر از زیلوفون است و به همین دلیل صدای آن عمیق‌تر و لطیف‌تر است.

محدوده صدای ماریمبا نیز چهار اکتاو پایین‌تر از زیلوفون است.

اینجا می تونی سوالاتت رو بپرسی یا نظرت رو با ما در میون بگذاری:

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *