جیمی هندریکس در مدت زمان کوتاهی که زندگی کرد، به عنوان برترین نوازنده در تمام دوران شناخته شد. با این حال، فراز و نشیبهای زندگی به او اجازه نداد آثار بیشتری خلق کند. در ادامه این نوشته از وبلاگ مدیر تولز، بیشتر با سرنوشت این نوازنده بینظیر آشنا خواهید شد.
جیمی هندریکس، بهترین نوازندهی تاریخ
جیمی هندریکس، با نام کامل جیمز مارشال هندریکس، یک گیتاریست، خواننده و ترانهسرای آمریکایی بود. او در ۲۷ نوامبر ۱۹۴۲ در سیاتل به دنیا آمد.
هندریکس به سبکهای بلوز و راک علاقه زیادی داشت و با حمایت پدرش، نواختن گیتار را خودش یاد گرفت. دوران کودکی آسانی نداشت و گاهی مجبور بود از برخی اعضای خانواده مراقبت کند.
او تأثیر شگرفی بر موسیقی راک گذاشت. هندریکس نواختن گیتار را به تنهایی فرا گرفت و ساز اصلیاش معمولاً یک گیتار فندر استرتوکستر بود. شهرت او ابتدا در انگلستان و سپس در سراسر جهان، پس از اجرای چشمگیرش در فستیوال پاپ مونتری در سال ۱۹۶۷، به اوج رسید.
مجله رولینگ استون در سال ۲۰۰۳، در فهرست ۱۰۰ گیتاریست برتر تاریخ، جیمی هندریکس را در رتبه اول قرار داد.
وقتی هندریکس تنها ۱۶ سال داشت، پدرش اولین گیتار آکوستیکش را به او هدیه داد. یک سال بعد، او اولین گیتار الکتریک خود، یک گیتار سوپرو اوزارک راستدست را خریداری کرد، اما چون چپدست بود و در آن زمان گیتار چپدست وجود نداشت، آن را وارونه مینواخت.
مدتی بعد، او شروع به همکاری با گروه خود به نام “راکینگ کینگز” کرد. در سال ۱۹۵۹ از دبیرستان اخراج شد و در کنار ادامه فعالیت موسیقایی، تجربههای نو و جسورانهای در موسیقی خلق کرد.
جیمی هندریکس، به عنوان برجستهترین نوازندهی گیتار در تمام دوران شناخته میشود. او با استعداد خارقالعادهی خود، مرزهای موسیقی را جابهجا کرد و سبکهای تازهای را خلق نمود. نوازندگی او پر از احساس، مهارت و ابداعات منحصربهفرد بود که تا امروز نیز الهامبخش بسیاری از موسیقیدانان در سراسر جهان است. نام او همواره به عنوان نمادی از نبوغ و خلاقیت در هنر موسیقی یاد میشود.
فعالیت های هنری
در دهه شصت میلادی، او برای خوانندگانی مانند تینا ترنر و لیتل ریچارد گیتار مینواخت. تا این که در سال ۱۹۶۴ تصمیم گرفت گروه خودش را تشکیل دهد.
نام این گروه “جیمی جیمز اند بلو فلیمز” انتخاب شد.
در آن دوران، همه قطعاتی که هندریکس خلق کرد، به جز ترانهی My Diary که با همکاری آرتور لی ساخته شد، حاصل ذهن خلاق و استعداد خودش بود. هندریکس در کافهها و کلوبهای شبانه برنامه اجرا میکرد تا این که توجه یک شرکت موسیقی را جلب کرد.
آن شرکت از او که در آن زمان هنوز با نام جیمی جیمز شناخته میشد، خواست تا به همراه میچ میچل (نوازنده درام) و نوئل ردینگ (نوازنده گیتار باس) یک گروه موسیقی جدید تشکیل دهد. هندریکس نیز در این گروه به عنوان خواننده، آهنگساز، ترانهسرا و نوازنده فعالیت میکرد. درست در همین زمان بود که او نام خود را از جیمی جیمز به جیمی هندریکس تغییر داد.
ترانههای خلسهآور
او در سال ۱۹۶۶ با آهنگهای جذاب و گیرایی مثل «آهای جو» و «گرد ارغوانی» و نیز یک اجرای زنده خارقالعاده، به جایگاه یک ستاره بزرگ راک رسید.
اولین ترانه او به نام «Hey Joe» در سال ۱۹۶۷ به یکی از پرفروشترین ترانههای سال تبدیل شد. این موفقیت، آلبوم «Are You Experienced» را به همراه آورد که هم از نظر فروش و هم از نگاه منتقدان بسیار موفق بود و نام او را به عنوان یک هنرمند خلاق و پیشرو مطرح کرد.
در یکی از کنسرتهای زندهای که پس از انتشار این آلبوم برگزار کرد، او گیتارش را روی صحنه آتش زد. این حرکت غیرمعمول و عجیب، هم شهرت و هم انتقادات زیادی برایش به ارمغان آورد.
یک سال بعد، سبک بینظیر و خاص او در دو آلبوم دیگر به اوج رسید: «Axis: Bold as Love» و «Electric Ladyland». این دو آلبوم امروزه اغلب به عنوان برترین و اثرگذارترین آلبومهای راک در تاریخ موسیقی شناخته میشوند.
اما دوران اوج و موفقیت برای او بسیار کوتاه بود. هندریکس به همراه درامر گروه به مواد مخدر اعتیاد پیدا کرد و همین موضوع باعث از هم پاشیدن گروه شد.
در دهه ۱۹۷۰ ارزش واقعی کار هنری او برای همگان آشکار شد و به همین خاطر برنامهها و کنسرتهای زیادی برای بزرگداشت او برگزار گردید. هندریکس با وجود روحیه غیرمعمول و شخصیت بحثبرانگیزش، به عنوان نوآورترین گیتاریست تاریخ موسیقی شناخته میشود.
او قصد داشت آلبومی با عنوان «First Rays of the New Rising Sun» را ضبط و منتشر کند. چند ترانه از این آلبوم نیز ضبط شد، اما ادامه کار به دلیل تورها و کنسرتهای پیاپی او مرتب به تعویق میافتاد تا اینکه با مرگ ناگهانی هندریکس، این پروژه ناتمام ماند.
مرگ جیمی هندریکس (Jimi Hendrix)
جیمی هندریکس در هجدهم سپتامبر سال ۱۹۷۰، وقتی تنها ۲۷ سال داشت، در لندن چشم از جهان فروبست. دلیل مرگ او هنوز هم به طور کامل روشن نیست؛ مشخص نشده است که آیا این اتفاق یک خودکشی بوده یا در اثر ترکیب خطرناک مقدار زیادی الکل (که او در یک مهمانی شبانه نوشیده بود) با قرصهای خوابآور فراوانی که آن شب مصرف کرد، رخ داده است.
او تأثیری شگفتانگیز و بینظیر بر موسیقی راک گذاشت و هنوز هم پس از این همه سال، یکی از برترین و بزرگترین گیتاریستهای تاریخ به شمار میآید.
یکی از روزنامهنگاران در نشریه Berkeley Tribe نوشت: Jimi Hendrix میتوانست چیزهایی از گیتار الکتریک به ما نشان دهد که هیچکس قادر به انجام آن نبود، او یک نوازنده کامل بود.