محل زندگی ما، خانه‌ای است که در آن آسایش و آرامش پیدا می‌کنیم. جایی که پس از یک روز سخت و طولانی، به آن پناه می‌بریم. خانه فقط چهار دیواری و یک سقف نیست؛ خانه جایی است که در آن با عزیزانمان زندگی می‌کنیم، خاطرات می‌سازیم و لحظات شاد و غمگین را کنار هم تقسیم می‌کنیم.
خانه ما ممکن است بزرگ یا کوچک باشد، نو یا قدیمی، اما چیزی که آن را خاص می‌کند، احساسی است که در آن جریان دارد. بوی غذایی که در آشپزخانه درست می‌شود، صدای خنده‌هایی که در اتاق نشیمن می‌پیچد، و گرمای نگاهی که در آن احساس امنیت می‌کنیم.
محل زندگی ما، چه در یک آپارتمان در شهر باشد و چه در یک خانه ویلایی در روستا، دنیای کوچک ماست. دنیایی که در آن دوست داشته می‌شویم و یاد می‌گیریم چگونه دوست بداریم. این خانه، پناهگاه ما در برابر سختی‌های زندگی و نقطه آغاز رویاهای ماست.
بیاییم قدردان این خانه باشیم و در پاکیزگی و زیبایی آن بکوشیم، چرا که این مکان، نخستین و مهم‌ترین بخش از دنیای شخصی هر یک از ماست.
در این مطلب، یک نوشته‌ی زیبا و خواندنی درباره‌ی خانه و محله‌ای که در آن زندگی می‌کنیم، تقدیم شما می‌شود. با ما در مدیر تولز همراه باشید.
موضوع انشا محل زندگی ما
خانه‌های زیادی در اطراف ما وجود دارند که هر کدام خانواده‌های مختلفی را در خود جای داده‌اند. خانه ما هم یکی از همین خانه‌های متنوع است. محل زندگی ما جایی دلباز و قشنگ است با ساختمان‌های کوتاه و بلند. بعضی از این ساختمان‌ها آنقدر بلند هستند که وقتی می‌خواهی نوک آن‌ها را در آسمان ببینی، گردنت از خم شدن به عقب درد می‌گیرد!
بعضی از خانه‌ها هم حال و هوای زندگی‌های ساده و صمیمی قدیم را دارند. این خانه‌ها برخلاف آسمان‌خراش‌های بلند، معمولاً حیاط‌هایی دارند پر از گلدان‌های رنگارنگ و حوض آبی که ماهی‌ها در آن شنا می‌کنند. این روزها کمتر می‌توان چنین خانه‌هایی را با حوض‌های زیبایشان پیدا کرد.
در محله ما پارک‌های زیادی هست که برای تفریح و بازی کردن در وقت‌های آزادمان به آنجا می‌رویم. کسی هم از سر و صدای بازی بچه‌ها شکایت نمی‌کند. اطراف پارک و خیابان‌های اطراف پر از مغازه‌های مختلف است؛ از فروشگاه لوازم تحریر و خواربار فروشی تا قنادی و نجاری. تقریباً هر چیزی که لازم داشته باشیم می‌توانیم پیدا کنیم.
در این محله، همسایه‌های مختلفی داریم: بعضی دلسوز و مهربان، بعضی بی‌تفاوت، بعضی کمی بداخلاق و بعضی بسیار خوش‌برخورد. با این حال، در بیشتر مراسم‌ها به یکدیگر لبخند می‌زنند و رسم همسایه‌داری را زنده نگه می‌دارند. ما در محل‌مان مراسم مذهبی زیادی برگزار می‌کنیم. در ماه محرم و صفر عزاداری می‌کنیم و در مناسبت‌هایی مثل عید غدیر و تولد امام مهدی (عج) و دیگر امامان جشن می‌گیریم. با این کار هم یاد امامانمان زنده می‌ماند و هم دل‌هایمان به هم نزدیک‌تر می‌شود.
محله ما با همه آرامش و گاهی شلوغی‌اش، جای زیبایی برای زندگی است. این بود انشای من …