ارسلان کامکار یک موسیقیدان است که در نواختن عود و ویولن مهارت دارد. او همچنین به ساخت قطعات موسیقی میپردازد. در ادامه این نوشته، با زندگی و فعالیتهای هنری ارسلان کامکار بیشتر آشنا خواهید شد.
بیوگرافی ارسلان کامکار
ارسلان کامکار در دومین روز دیماه سال ۱۳۳۹ در شهر سنندج چشم به جهان گشود. او اصول اولیه موسیقی را نزد پدرش، حسن کامکار، آموخت. از همان سالهای کودکی در سنندج، همراه با گروههای موسیقی که تحت سرپرستی پدرش فعالیت میکردند، به اجرای برنامه میپرداخت.
پس از مدتی، ارسلان کامکار به تهران رفت و در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران، به ادامه تحصیل و فراگیری موسیقی پرداخت.
همکاری با ارکستر سمفونیک تهران
پس از پایان تحصیلات موسیقی، او به عنوان نوازنده ویولن همکاری خود را با ارکستر سمفونیک تهران شروع کرد. در حال حاضر او یکی از اعضای این ارکستر و نیز رهبر گروه (مایستر) آن است.
در کنار این فعالیت، او رهبری ارکستر فیلارمونیک کردستان را نیز بر عهده دارد. به پاس تلاشهای هنری ارزشمندش، در سال ۱۳۹۲ مدرک درجه یک هنری به ارسلان کامکار اهدا شد.
کلاسهای او به دلیل استعداد چشمگیر و مهارت بالایش در موسیقی، همواره از پرطرفدارترین کلاسها هستند.
از شاگردان مطرح او میتوان مریم ابراهیمپور، روزبه بختیاری، سینا جهانآبادی و گلریز زربخش را نام برد.
در واقع استعداد ارسلان کامکار تنها به موسیقی بزرگسالان محدود نمیشود. او آثاری نیز در زمینه موسیقی کودک خلق کرده است، از جمله موسیقیهای نمایشهایی مانند:
سبز در سبز، بابابزرگ و ترب، شش جوجه کلاغ و روباه، کارآگاه ۲ و نیز موسیقی فیلم «تنبل قهرمان».
فعالیت های موسیقی ارسلان کامکار
ارسلان کامکار در نواختن ویولون کلاسیک و بربط بسیار ماهر است و در نوازندگی عود نیز مهارت بالایی دارد و این ساز را به صورت حرفهای مینوازد. او رهبری دو ارکستر سمفونیک بزرگ را بر عهده دارد و همچنین از اعضای اصلی گروه کامکارها است که توسط پدرش مدیریت میشود.
از نواختن ساز عود تا ویولون
ارسلان کامکار، که از خانوادهی هنرمند کامکارهاست، اولین فرد در این خانواده است که علاوه بر ساز ایرانی عود، با ساز غربی ویولون نیز به زیبایی مینوازد.
وقتی از او دربارهی علت نواختن این دو ساز متفاوت میپرسند، میگوید: این علاقه به خاطر پدرم در من شکل گرفت. ساز تخصصی پدرم ویولون بود و ایشان خودشان نواختن ویولون ایرانی را به سبک استاد صبا به من آموختند.
ارسلان کامکار
به این دلیل که در آن زمان، نوازندگان ویولون در گروه ما تعداد زیادی بودند، من تصمیم گرفتم که ساز عود را یاد بگیرم و از آن پس به نواختن این ساز پرداختم.
بلافاصله پس از انقلاب اسلامی، به ارکستر سمفونیک تهران پیوستم و در آنجا ویولون کلاسیک مینواختم. در عین حال، در گروه خودمان نیز به نواختن عود ادامه میدادم.
برخی از کارهای ارسلان کامکار:
او قطعات هنری زیادی خلق کرده که تعدادی از آنها عبارتند از: به یاد علی اصغر کردستانی، زردی خزان، سوئیت سمفونیک افسانه سرزمین پدری ام، سرود ایران، شوریده دل، سوئیت سمفونیک کردی، کنسرتینو کمانچه (با همکاری اردشیر کامکار)، شباهنگام (با همکاری هوشنگ کامکار روی اشعار نیما یوشیج)، جادۀ ابریشم، موسیقی فیلم مادر (کارگردان: علی حاتمی)، موسیقی فیلم آواز های سرزمین مادری ام (کارگردان: بهمن قبادی)، آلبوم خاک، نغمۀ خراسانی، نغمۀ صلح و آلبوم ئه وین.
او برای کودکان نیز آهنگسازی کرده است، از جمله موسیقی نمایشهای سبزدرسبز، شش جوجه کلاغ و روباه، کارآگاه ۲، بابا بزرگ و تُرُب و موسیقی فیلم تنبلِ قهرمان (همگی به کارگردانی بهروز غریب پور).