زندگی بدون فناوری را تصور کنید. در چنین دنیایی، همه چیز بسیار ساده‌تر و آرام‌تر است. مردم برای ارتباط با یکدیگر، به جای تلفن یا اینترنت، به دیدارهای رو در رو وابسته هستند. اگر بخواهید با کسی که دور از شما زندگی می‌کند صحبت کنید، باید برایش نامه بنویسید و روزها منتظر پاسخ بمانید.
کارها به زمان و تلاش بیشتری نیاز دارند. برای نمونه، به جای استفاده از ماشین‌های لباس‌شویی، باید لباس‌ها را با دست بشویید. برای پخت غذا، ممکن است به جای اجاق گاز، از آتش چوب استفاده کنید. خبرهای دنیا نه به سرعت، بلکه روزها یا هفته‌ها بعد به گوش شما می‌رسد.
در عوض، زندگی بدون فناوری انسان‌ها را به طبیعت و به یکدیگر نزدیک‌تر می‌کند. افراد زمان بیشتری را در کنار خانواده سپری می‌کنند و با هم صحبت می‌کنند. کودکان به جای بازی با تبلت و گوشی، در فضای باز بازی می‌کنند و خلاقیت خود را پرورش می‌دهند. آرامشِ نبودن زنگِ دائمی تلفن و اعلان‌های شبکه‌های اجتماعی، به زندگی آرامشِ ویژه‌ای می‌بخشد.
در چنین زندگی‌ای، شما مجبورید برای انجام بسیاری از کارها از دستان و توان بدنی خود استفاده کنید. این کار اگرچه سخت است، اما رضایت ناشی از انجام یک کار با دستان خود را به همراه دارد. زندگی بدون فناوری شاید کندتر و پرزحمت‌تر باشد، اما بسیاری معتقدند که صمیمیت، آرامش و ارتباط عمیق‌تر با دنیای اطراف، موهبت‌های بزرگ آن هستند.
زندگی در دنیایی بدون فناوری را تصور کنید. در چنین دنیایی، خبری از تلفن همراه، اینترنت و رایانه نیست. زندگی با آرامش و سادگی خاصی جریان دارد. مردم برای دیدار یکدیگر، راهی خانه‌های هم می‌شوند و گفت‌وگوهای رو در رو، گرمابخش روابط است. کتاب‌ها، یار همیشگی انسان در تنهایی و یادگیری هستند و کودکان با بازی‌های گروهی در کوچه پس‌کوچه‌ها، اوقات شاد و پرنشاطی را سپری می‌کنند.
در نبود فناوری، انسان با طبیعت پیوندی عمیق‌تر می‌یابد. طلوع خورشید، زمان بیداری و غروب، آغاز استراحت است. مهارت‌های دستی رونق دارد و هر وسیله‌ای، حاصل زحمت و هنر دستان انسان است. در این سادگی، گنجینه‌ای از آرامش و معنویت نهفته است. زندگی بدون فناوری، یادآور این حقیقت است که گاهی ارزشمندترین چیزها، ساده‌ترین آن‌ها هستند.
انشا زندگی بدون تکنولوژی
در دنیای امروز، فناوری چنان بخش جدایی‌ناپذیری از زندگی ما شده که حتی فکر کردن به زندگی بدون آن هم سخت است. وقتی برق قطع می‌شود و اینترنت، نور، تلویزیون و کامپیوتر از کار می‌افتند، تازه متوجه می‌شویم چقدر به این ابزارها وابسته‌ایم. حالا تصور کنید زمانی را که هیچ فناوری وجود نداشت و همه کارها فقط با نیروی دست و ابزارهای ساده انجام می‌شد. در آن دوران، بسیاری از شغل‌هایی که امروز به فناوری وابسته‌اند، وجود نداشتند.
در گذشته مردم بدون این همه امکانات، زندگی خود را می‌گذراندند. به جای اجاق گاز، روی آتش یا در تنور غذا می‌پختند و خانه‌های خود را با وسایلی مثل کرسی یا منقل زغال گرم می‌کردند. برای خنک کردن خانه در تابستان، از بادگیر استفاده می‌شد تا هوای خنک به داخل خانه بیاید. برای جابه‌جایی هم از حیواناتی مثل اسب، شتر و الاغ کمک می‌گرفتند. بازی بچه‌ها هم بیشتر با هم‌سن‌وسال‌هایشان و در فضای باز بود.
اما به نظر من، بزرگ‌ترین تغییری که فناوری در زندگی ما ایجاد کرده، در زمینه ارتباطات و آموزش است. اگر فناوری نبود، ارتباط ما با دیگران فقط به دیدارهای حضوری یا فرستادن نامه محدود می‌شد. تصور کنید حتی یک روز بدون تلفن همراه و اینترنت چقدر سخت می‌گذرد. شاید نبود آن برای چند روز قابل تحمل باشد، اما زندگی در دورانی که مردم چنین امکاناتی نداشتند، واقعاً سخت بوده است.
نداشتن فناوری‌های ارتباطی یعنی محدود شدن دایره فکر و ارتباطات. شاید ارتباط رو در رو صمیمی‌تر باشد، اما فناوری باعث شده هزاران کیلومتر فاصله معنایی نداشته باشد و دیگر لازم نباشد برای دیدن عزیزانمان هفته‌ها و ماه‌ها در راه باشیم. صرفه‌جویی در وقت و هزینه هم از دیگر مزایای فناوری است. اگر رسانه‌ها نبودند، چگونه از اخبار جهان باخبر می‌شدیم؟
در گذشته، سفر کردن کار بسیار دشواری بود و فقط تعداد کمی از مردم به سفر می‌رفتند. نوشتن سفرنامه هم سال‌ها زمان می‌برد و تجربه‌های شخصی یک نفر بود. اما امروزه با اینترنت، در کمتر از چند دقیقه می‌توانیم از هر نقطه دنیا اطلاعات کسب کنیم.
اگر فناوری نبود، آموزش هم بسیار محدود می‌شد. دانش ما فقط به آنچه یک نفر می‌دانست یا آنچه در کتاب‌های محدود موجود بود، خلاصه می‌شد. البته شاید در آن صورت مردم بیشتر به کتاب‌خوانی روی می‌آوردند. در گذشته، کتاب‌ها مهم‌ترین منبع دانش بودند، اما امروزه بسیاری از مردم—هم کودکان و هم بزرگسالان—کمتر کتاب می‌خوانند، چون فکر می‌کنند هر چیزی را می‌توانند در اینترنت پیدا کنند. اما لذت کتاب خواندن و در دست گرفتن کتاب، چیزی است که نباید اجازه دهیم فناوری آن را از ما بگیرد.
به هر حال، امروزه علم به لطف فناوری در دسترس همه قرار گرفته و ما می‌توانیم نظریه‌ها و دانش‌های مختلف را با هم مقایسه کنیم. بسیاری از بیماری‌ها هم به کمک فناوری شناسایی و درمان شده‌اند. تصور کنید اگر در دوران کرونا فناوری وجود نداشت، زندگی چقدر سخت می‌شد: بدون برق، اینترنت، تلویزیون، بازی‌های رایانه‌ای و تلفن همراه، و حتی بدون امکان دیدار با عزیزان. اگر این شرایط همیشگی بود، زندگی چگونه می‌گذشت؟
به نظر من، زندگی بدون فناوری مانند فرو رفتن در تاریکی و تنهایی است؛ یعنی بی‌خبری، هدر رفتن وقت و عمر، و توقف در یک نقطه. فناوری زندگی انسان را دگرگون کرده و راستش را بخواهید، زندگی جمعی امروز بدون آن تقریباً غیرممکن به نظر می‌رسد. با این حال، من فکر می‌کنم انسان در هر شرایطی خود را با محیط وفق می‌دهد و برای بقا راهی پیدا می‌کند.
موضوعات پیشنهادی انشاهای دانش آموزی
انشا اختصاصی _ نویسنده: فاطمه عبدالرحیمی