طلا تنها به شکل شمش و سکه نیست. گاهی در دل گل‌ها هم یافت می‌شود؛ طلایی سرخ‌فام و گران‌بها به نام زعفران.
زعفران، این گوهر ناب، از قلب گل‌بنفش‌رنگی به دست می‌آید که تنها در فصل پاییز سر از خاک بیرون می‌آورد. هر گل، سه کلاله‌ی قرمز و ظریف در خود دارد که مانند تارهای طلایی می‌درخشند. کشاورزان با اولین نور خورشید و پیش از آن که گرمای روز گل‌ها را پژمرده کند، با شور و شوق به مزرعه می‌روند و این گل‌های ظریف را با دقت و حوصله می‌چینند.
سپس نوبت به جادویی‌ترین بخش کار می‌رسد: جدا کردن همان سه رشته‌ی طلایی از دل هر گل. این کار چنان ظرافتی می‌طلبد که تنها دستان پرحوصله و هنرمند زنان و مردان زحمت‌کش از عهده‌ی آن برمی‌آید. پس از آن، این رشته‌های قرمز، در سایه و به دور از آفتاب خشک می‌شوند تا عطر و رنگ بی‌نظیرشان کاملاً حفظ شود.
به همین دلیل است که زعفران را “طلای سرخ” می‌نامند. چون هم رنگ و بویی جادویی دارد، هم به دست آوردنش بسیار سخت و پُرزحمت است و ارزشی بسیار بالا دارد. این ادویه‌ی خوش‌عطر و خوش‌طعم، نه‌تنها غذای ما را خوشمزه‌تر و زیباتر می‌کند، بلکه خواص دارویی بسیاری نیز دارد و برای سلامتی مفید است.
زعفران، هدیه‌ی ارزشمند زمین به مردمانش است؛ یادگاری از هنر و صبر طبیعت که با دستان پر مهر کشاورزان، به خانه‌های ما راه پیدا می‌کند.
این متن ادبی و توصیفی زیبا درباره زعفران، با دقت و ظرافت توسط تیم مدیر تولز آماده شده است. امیدواریم از مطالعه این نوشته ناب و دلنشین، کمال لذت و بهره را ببرید.
انشا زعفران طلای سرخ
اگر در فصل پاییز گذرتان به خراسان جنوبی بیفتد، صحنه‌ای تماشایی خواهید دید: زمین‌های خشک و کویری این استان، پر از گل‌های بنفش رنگی می‌شود که آدم را به شک می‌اندازد مگر می‌شود چنین جایی را کویر نامید.
مردان و زنان سخت‌کوشی را می‌بینید که با دقت و حوصله، این گل‌های زیبا را می‌چینند. این گل‌های خوشرنگ، زعفران نام دارند که به آنها «طلای سرخ» یا «طلای کویر» هم می‌گویند. دلیل این نام گذاری، رشته‌های قرمز رنگی است که در دل این گل‌های بنفش پنهان شده‌اند.
زعفران گیاهی کوچک و چندساله است که از یک پیاز و برگ‌های باریک شبیه برگ پیاز سبز می‌شود. گل آن شش گلبرگ بنفش دارد و در مرکز آن، سه شاخه قرمز رنگ قرار گرفته که در واقع، همان زعفران باارزش است.
این گیاه در زمین‌های خشک و کم‌آب به خوبی رشد می‌کند. قیمت بالای زعفران باعث شده به آن طلای سرخ بگویند. کشاورزان پس از چیدن گل‌ها، آن رشته‌های قرمز را از داخل گل جدا می‌کنند و پس از آماده‌سازی و بسته‌بندی، به فروش می‌رسانند.
ایران بزرگ‌ترین تولیدکننده زعفران در جهان است و هر سال مقدار زیادی از این محصول به کشورهای مختلف فرستاده می‌شود.
زعفران وقتی با آب مخلوط شود، رنگ زرد و طلایی زیبایی از خود نشان می‌دهد. از این گیاه پرارزش به خاطر رنگ، عطر و خاصیت دارویی آن در تهیه غذاها، نوشیدنی‌ها، رنگ‌های خوراکی و حتی داروهای ضد افسردگی استفاده می‌شود.
در بسیاری از خوراکی‌های ایرانی مثل شله زرد، حلوا، زرشک پلو، عدس پلو و شربت زعفران، از این ادویه خوشبو استفاده می‌شود.
در زعفران ماده‌ای نشاط‌آور وجود دارد؛ نوشیدن یک لیوان شربت زعفران در روز می‌تواند خستگی را از تن بیرون کند. البته باید مراقب بود و در مصرف آن زیاده‌روی نکرد، چون ممکن است باعث مسمومیت شود.
زعفران یکی از زیباترین و سودمندترین هدیه‌های خداوند به انسان است. باید برای همه این نعمت‌ها، از خداوند مهربان سپاسگزار باشیم.
کاربران عزیز، اگر شما هم انشایی با موضوع «زعفران، طلای سرخ» نوشته‌اید، می‌توانید از طریق بخش نظرات برای ما بفرستید. نوشتن این انشا به شما در تقویت مهارت نویسندگی کمک می‌کند.