ماه، آن نگین درخشان آسمان، گاهی به شکل هلالی نازک و گاهی به صورت قرصی کامل در آسمان شب خودنمایی می‌کند. این نور آرام و زیبا، تاریکی شب را می‌شکند و بر پهنهٔ زمین و سطح آرام دریاها می‌تابد.
وقتی ماه به صورت کامل در آسمان است، گویی چراغ بزرگی در آسمان روشن شده است. نورش آنقدر ملایم است که می‌توانی بدون هیچ آزاری به آن نگاه کنی و از دیدنش لذت ببری. این نور، سایه‌های نرم و مرموزی زیر درختان و پشت ساختمان‌ها ایجاد می‌کند و منظره‌هایی رویایی پدید می‌آورد.
ماه تابان تنها یک جرم آسمانی نیست؛ برای بسیاری از مردم، نماد آرامش، امید و زیبایی است. نگاه کردن به آن در یک شب ساکت، می‌تواند احساسی از امنیت و صلح را به انسان منتقل کند. ماه، با نورش که از خورشید قرض گرفته، همدم شب‌زنده‌داران و راهنمای رهگذران در طول تاریخ بوده است.
در پایان، ماه با همهٔ سکوت و آرامشش، همیشه در حال حرکت است و نظم شگفت‌انگیز جهان را به ما یادآوری می‌کند.
ماه درخشان، موضوع یک نوشته زیبا و ادبی است که به زبان ساده برای دانش آموزان تهیه شده است. این متن به شما کمک می کند تا با شیوه صحیح نوشتن و تقویت مهارت‌های نویسندگی آشنا شوید. در ادامه با ما همراه باشید.
انشا ماه تابان در آسمان شب
به ماه علاقه‌ی زیادی دارم، به‌ویژه در شب‌هایی که آسمان صاف است و ستاره‌های زیادی در آن می‌درخشند. در چنین شب‌هایی، آسمان مانند پرده‌ای به رنگ سرمه‌ای تیره به نظر می‌رسد. من تقریباً می‌دانم که ماه و خورشید چه تفاوت‌هایی با هم دارند، اما هنوز دلیل این که چرا ماه را بیشتر دوست دارم، برایم روشن نیست. شنیده‌ام که ماه نورش را از خورشید می‌گیرد و به همین خاطر است که این‌قدر زیبا و نقره‌فام می‌درخشد. با این فکرها، گاهی به این نتیجه می‌رسم که انگار خورشید، مادر ماه است.
در شب‌هایی که ماه با نور درخشانش زمین را روشن می‌کند، احساس می‌کنم هیچ کاری مهم‌تر از این نیست که پرده‌ی پنجره را کنار بزنم، آن را باز کنم و سر را به سوی آسمان بگیرم و برای دقایقی به ماه خیره شوم. چند بار این کار را کرده‌ام. یک شب، مادربزرگم مرا در این حال دید و گفت: “عزیزم، زیاد به ماه نگاه نکن.” وقتی از او پرسیدم چرا، گفت: “ماه آدم را جادو می‌کند.”
در واقع، از گذشته‌های دور، مردم باورهای عجیبی درباره‌ی ماه داشته‌اند، مثل باورهای مادربزرگ من. این باورها لزوماً اشتباه نیستند، بلکه ساده و خالصانه هستند. دانشمندان ثابت کرده‌اند که نور ماه می‌تواند روی آب‌ها تأثیر بگذارد و مثلاً باعث جزر و مد دریاها شود. از آنجایی که بخش زیادی از بدن انسان از آب تشکیل شده، شاید بتوان گفت که ماه روی ما هم تأثیر می‌گذارد. البته این بخش را از گفته‌های دانشمندان برداشته‌ام تا نشان دهم که حرف مادربزرگ مهربانم هم کاملاً بی‌اساس نیست، هرچند او این موضوع را به زبان ساده‌ی خودش بیان می‌کند.
حالا، هر چه دیگران می‌گویند یا نمی‌گویند، چندان برایم مهم نیست. آنچه برای من اهمیت دارد، نور زیبا و نقره‌فام ماه است که از پشت پنجره به اتاقم می‌تابد. نوری که گویی می‌خواهد مرا مسحور خود کند.
_ دوستان عزیز در صورتی که انشایی با این موضوع نوشته اید می توانید از قسمت نظرات برای ما ارسال کنید.
اختصاصی مدیر تولز _ نویسنده: اصغر فکور