یک دوست خوب، مثل یک گنج ارزشمند است. او کسی است که در روزهای سخت و روزهای خوش، کنار تو می‌ماند. وقتی مشکل داری، به تو گوش می‌دهد و سعی می‌کند کمک‌ات کند. یک دوست خوب، رازدار است و تو می‌توانی با خیال راحت احساساتت را با او در میان بگذاری. او تو را به خاطر اشتباهاتت قضاوت نمی‌کند، بلکه تو را راهنمایی می‌کند تا بهتر شوی. با یک دوست خوب، احساس آرامش و شادی می‌کنی و بودن در کنارش به تو انرژی مثبت می‌دهد.
اما یک دوست بد، برعکس عمل می‌کند. او فقط به فکر خودش است و ممکن است در زمان نیاز، کنارت نباشد. یک دوست بد، رازدار نیست و ممکن است حرف‌های تو را به دیگران بگوید. او ممکن است تو را مسخره کند یا باعث شود احساس بدی نسبت به خودت پیدا کنی. بودن با چنین دوستی، اغلب استرس و ناراحتی به همراه دارد و به جای کمک، مشکلاتت را بیشتر می‌کند.
پس در انتخاب دوست دقت کن. دوست خوب، مانند چراغی است که راهت را روشن می‌کند، اما دوست بد می‌تواند مسیر زندگی تو را تاریک کند. همواره سعی کن دوستانی داشته باشی که تو را به سمت خوبی‌ها و پیشرفت سوق می‌دهند.
دوست خوب و دوست بد
همه ما در زندگی با آدم‌های زیادی آشنا می‌شویم. بعضی از این آشنایان، دوستان واقعی ما می‌شوند و بعضی دیگر فقط هم‌کلاسی یا هم‌محله‌ای هستند. اما چطور می‌توانیم یک دوست خوب را از یک دوست بد تشخیص دهیم؟
**دوست خوب چه ویژگی‌هایی دارد؟**
یک دوست خوب مانند یک چراغ روشن در شب‌های تاریک است. او همیشه در شادی و غم کنار تو می‌ماند. وقتی مشکل داری، به تو کمک می‌کند و وقتی موفق می‌شوی، искренن از تو خوشحال می‌شود. دوست خوب، رازدار است و اسرار تو را پیش کسی فاش نمی‌کند. او تو را به کارهای درست تشویق می‌کند و اگر در مسیر اشتباهی قدم بگذاری، با مهربانی تو را راهنمایی می‌کند.
**دوست بد چه نشانه‌هایی دارد؟**
دوست بد فقط به فکر خودش است. او وقتی با تو هست که به کمک یا همراهی تو نیاز دارد. دوست بد ممکن است پشت سرت حرف بزند یا رازت را لو بدهد. او تو را به کارهای نادرست دعوت می‌کند؛ مثلاً می‌گوید: “بیا درس نخوانیم و به جای آن به گردش برویم.” چنین دوستی مانند کسی است که تو را به پرتگاه نزدیک می‌کند.
**نتیجه‌گیری**
پس در انتخاب دوست دقت کن. دوست خوب، گنجی ارزشمند است که زندگی را زیباتر می‌کند. دوست بد اما می‌تواند باعث شود از مسیر درست زندگی خارج شوی. همیشه سعی کن دوستانی انتخاب کنی که تو را به فرد بهتری تبدیل کنند.
انشا درمورد دوست خوب و بد به صورت توصیفی
امیدوارم این نوشته باعث ناراحتی کسی نشود. اما به نظر من در بیشتر مواقع می‌توانیم دوستان خوب و بد خود را از هم تشخیص دهیم. شاید بپرسید: آیا باید یک خط‌کش برداریم و دوست خود را اندازه‌گیری کنیم؟ راستش اگر نظر مرا بخواهید، می‌گویم بله! باید همیشه یک خط‌کش در جیب عقل و درکمان داشته باشیم و با آن دوستانمان را بسنجیم. اصلاً مگر می‌شود بدون اندازه‌گیری کاری را پیش برد؟
می‌توان اندازه‌گیری را نوعی وزن کردن دانست. وزن کردن هم یعنی برابری. به زبان ساده، نمی‌توان در یک کفه ترازو سنگی دو کیلویی گذاشت و در کفه دیگر سنگی چهار کیلویی، و بعد توقع داشت ترازو برابر شود. واضح است که سنگ چهار کیلویی سنگین‌تر است و با سنگ دو کیلویی هم‌وزن نیست. به همین دلیل از قدیم گفته‌اند آدم‌ها باید هم‌سنگ هم باشند یا هم‌کُفوه.
فرض کنید شما به کتاب‌خوانی علاقه زیادی دارید؛ بعد با کسی دوست می‌شوید که به کتاب می‌گوید “کاغذ باطله”. شما با چنین دوستی چه اشتراک فکری می‌توانید داشته باشید؟ منظورم این نیست که این فرد حتماً دوست بدی است، اما با اطمینان می‌گویم که دوست خوبی هم برای شما نیست.
این مثال را زدم تا نشان دهم داشتن معیار برای سنجش دوستان چیز بدی نیست. البته دوست خوب و بد آنقدر نشانه دارد که گاهی حتی بدون خط‌کش و از فاصله دور هم قابل تشخیص است.
متأسفانه بعضی افراد فکر می‌کنند تشخیص خوب و بد را خودشان اختراع کرده‌اند. به راحتی جای خوب و بد را عوض می‌کنند. این افراد معمولاً سال‌های زیادی برای تشخیص دوستان خوب از بد تلاش می‌کنند، چون هیچ وقت به معیارهای سنجش اهمیت نمی‌دهند و از تجربه افراد دانسته‌بهره استفاده نمی‌کنند. کاش برای شناختن دوستانی که انتخاب می‌کنیم، وقت بیشتری بگذاریم.
_ دوستان عزیز در صورتی که انشایی با این موضوع نوشته اید می توانید از قسمت نظرات برای ما ارسال کنید.
اختصاصی مدیر تولز _ نویسنده: اصغر فکور