تلویزیون، این جعبه جادویی، سال‌هاست که مهمان خانه‌های ماست. وقتی صفحه آن روشن می‌شود، دنیایی تازه به رویمان باز می‌کند.
این اختراع شگفت‌انگیز، پنجره‌ای به روی اتفاق‌های دور و نزدیک است. گاهی ما را به دل تاریخ می‌برد و گاهی به آینده می‌برد. گاهی از زندگی حیوانات در جنگل می‌گوید و گاهی از رازهای کهکشان‌ها.
یادش به خیر، روزگاری که همه فامیل دور هم جمع می‌شدیم تا یک برنامه را با هم تماشا کنیم. آن روزها، تلویزیون فقط یک وسیله سرگرمی نبود، بلکه محلی برای با هم بودن و خندیدن بود.
تلویزیون برای بچه‌ها حکم معجزه را دارد. وقتی کارتون مورد علاقه‌شان پخش می‌شود، چشمانشان از شوق برق می‌زند و غرق دنیای رنگارنگ آن می‌شوند.
این همراه همیشگی خانواده، در طول سال‌ها تغییرات زیادی کرده است. از تلویزیون‌های سیاه و سفید قدیمی تا حالا که صفحه‌های تخت و بزرگ آمده‌اند، اما هنوز هم همان نقش مهم را در خانه‌ها دارد.
تلویزیون مثل یک دوست خوب است که هم ما را سرگرم می‌کند، هم چیزهای تازه به ما یاد می‌دهد و هم خبرهای مهم را به ما می‌رساند. این جعبه شگفت‌انگیز، واقعاً زندگی ما را زیباتر کرده است.
در اینجا یک انشای زیبا با موضوع «تلویزیون» آمده است که به شما کمک می‌کند نوشتن را بهتر یاد بگیرید. امیدواریم از آن استفاده کنید. همچنان با ما همراه باشید.
انشای تلویزیون
سال‌های زیادی بود که افراد زیادی با جمع‌آوری عکس در آلبوم‌ها، خوشحال می‌شدند. این عکس‌ها گاهی مربوط به روز تولد یا دیگر روزهای مهم زندگی‌شان بود. بعضی‌ها حتی یک قدم فراتر می‌گذاشتند و پشت هر عکس، تاریخ و محل آن را می‌نوشتند تا با نگاه کردن دوباره به آن، خاطرات روزهای گذشته را زنده کنند.
دوران این افراد هنوز تمام نشده؛ شاید هم هیچ‌وقت تمام نشود. چون من و تو هم جزو همین آدم‌ها هستیم. ما هم دوست داریم عکس ببینیم، چه عکس‌های خودمان باشد و چه دیگران. فرقی ندارد. این علاقه به دیدن، در درون ماست. برای فهمیدن دلیلش هم می‌توانید به کتاب‌های روانشناسی مراجعه کنید. اما الان می‌خواهیم درباره علاقه مردم به تلویزیون صحبت کنیم.
امروزه تلویزیون به یکی از اعضای خانواده تبدیل شده. وقتی تلویزیون روشن نباشد، انگار یکی از عزیزان خانه کنار ما نیست. از طریق تلویزیون می‌توان با دنیای دیگران آشنا شد. با آدم‌ها، فرهنگ‌ها و شخصیت‌هایی که فقط اسمشان را شنیده‌ایم.
تلویزیون همان جعبه جادویی است که با گذشت سال‌ها، نه تنها جذابیتش کم نشده، بلکه بیشتر هم شده. انگار عکس‌هایی که قبلاً در آلبوم‌ها نگه می‌داشتیم، جان گرفته‌اند و حالا با ما حرف می‌زنند.
تلویزیون اوج خلاقیت انسان است. و این خلاقیت به دلیل علاقه شدید مردم به نمایش واقعیت‌ها و رویاهای زندگی به وجود آمد. شاید مخترع تلویزیون هم فکر نمی‌کرد روزی برسد که در هر خانه‌ای حداقل یک تلویزیون وجود داشته باشد، تا بدون نیاز به سفر کردن، دنیا و موجوداتش را ببینیم.
با این نگاه می‌توان گفت تلویزیون، مادر همه تصاویر متحرک در دوربین‌هاست. دوربین‌ها هم فرزندان worthy تلویزیون هستند. اگر مخترعان رویای ساخت تلویزیون را در سر نمی‌پروراندند، مطمئناً امروز دنیای شیرین و جذابی نداشتیم. تلویزیون، با پیشرفت امکانات فنی و طراحی‌های متنوع، برای انسان امروز به یک وسیله ضروری تبدیل شده.
این جعبه جادویی، حتی بعد از سال‌ها که به کشور ما آمده، هنوز به ما امید می‌دهد که منتظر تازه‌ترین و جذاب‌ترین خبرها از طرف آن باشیم. ساخت تلویزیون‌های نازک مثل کاغذ که قابل جمع شدن هستند، هرچند نشان‌دهنده خلاقیت فوق‌العاده در ساخت این جعبه جادویی است، اما به نظر نمی‌رسد که آخرین دستاورد باشد.
تلویزیون به عنوان یک رسانه همگانی، می‌تواند کمک زیادی به شناخت ما از افرادی کند که هرگز آن‌ها را ندیده‌ایم. البته این تنها یکی از هزاران فایده‌ای است که تلویزیون دارد.