آشنایی با انواع صدای مردان

همانطور که قبلاً گفتیم، صداها انواع مختلفی دارند. صدای آقایان هم مانند صدای بانوان، دسته‌بندی‌های گوناگونی دارد که ویژگی‌های هر صدا، نوع آن را مشخص می‌کند. اگر دوست دارید با انواع صدای مردان آشنا شوید، در ادامه این نوشته از وبلاگ مدیر تولز همراه ما بمانید.

انواع صدای مردان

۱ – تنور(Tenor)

صدای تنور، زیرترین نوع صدای مردانه در خوانندگی محسوب می‌شود. محدوده این صدا معمولاً از نت «دو»ی زیر خط اول حامل تا «لا»ی بالای خط پنجم در کلید سل است، اما با این ویژگی که صدادهی آن یک اکتاو از صدای سوپرانو بم‌تر است. به بیان دیگر، در آثار گروهی مانند کر، محدوده تنور معمولاً از «دو»ی اکتاو پایین‌تر از دو میانی (C3) تا «لا»ی بالای دو میانی (A4) ادامه دارد.

در قطعات تکنوازی، این محدوده گاهی تا «دو»ی بالای دو میانی (C5) نیز گسترش می‌یابد و در برخی موارد، یک خواننده تنور ممکن است حتی بتواند تا نت «فا»ی بعد از فا میانی (F5) را بخواند.

این نوع صدا در آواز مردان ایرانی از جایگاه بسیار ویژه‌ای برخوردار است و می‌توان گفت بیشتر خوانندگان مرد ایران دارای چنین صدایی هستند. به عنوان نمونه، در موسیقی اصیل ایرانی می‌توان از استادان طاهرزاده، دردشتی، تاج اصفهانی و شجریان نام برد و در موسیقی پاپ نیز هنرمندانی مانند ابراهیم حامدی (بیم)، فریدون فروغی، فرهاد مهراد، نصرالله معین، محمد اصفهانی و امید سلطانی از جمله صاحب‌صدایان تنور به شمار می‌روند.

ویژگی های صدای تنور

صدای تنور، بم‌ترین نوع صدای مردان است. این صدا معمولاً با کلید سل نت‌نویسی می‌شود، اما در واقعیت، صدایی که تولید می‌کند یک اکتاو بم‌تر از نت‌های نوشته‌شده است.

در گروه‌های کر، محدوده این صدا معمولاً از نت «دو»ی سوم (C3) تا نت «فا»ی چهارم (F4) است.
اما وقتی یک خواننده تنور به صورت تکنوازی می‌خواند، می‌تواند محدوده صدای خود را تا نت «دو»ی پنجم (C5) نیز گسترش دهد.

۲ – باریتون (baritone)

صدای مردان که نه خیلی زیر است و نه خیلی بم، باریتون نامیده می‌شود. محدوده این صدا از نت «لا» نزدیک به بخش پایین حامل شروع شده و تا نت «لا» در بخش بالای حامل ادامه دارد. همچنین، این صدا حدود یک اکتاو از صدای متسوسپرانو (که رایج‌ترین نوع صدای زنان است) بم‌تر می‌باشد.

۳ – باس (Bass)

صدای بسیار کُند و عمیق مردان را باس می‌نامند. این صدا محدوده‌ای از نت «فا»ی پایین‌تر از خط اول حامل تا نت «فا»ی روی خط پنجم حامل را در برمی‌گیرد. همچنین، این صدا به اندازه یک اکتاو از صدای آلتو کُشیده‌تر و عمیق‌تر است.