چرا شنیدن موسیقی ترسناک لذت‌بخش است؟

چرا گوش دادن به موسیقی ترسناک برایمان جذاب است؟

وقتی با چیزی ترسناک روبرو می‌شویم، بخش‌های مختلفی از مغز و همچنین غده فوق کلیه (که مسئول ترشح آدرنالین است) فعال می‌شوند. مناطقی مثل تالاموس، هیپوتالاموس، کورتکس مغز، هیپوکامپ و به ویژه آمیگدال، مسیرهای اصلی دریافت و پردازش احساس ترس در مغز ما هستند.

اگر خطر واقعی باشد، بدن ما واکنش‌های طبیعی مانند جنگ، فرار یا بی‌حرکت ماندن را نشان می‌دهد. اما وقتی در حال تماشای فیلم ترسناک هستیم یا به موسیقی مهیب گوش می‌دهیم، می‌دانیم که در محیط امنی قرار داریم. در این شرایط، ما با یک ترس کنترل‌شده مواجهیم و مطمئن هستیم که خطری واقعی ما را تهدید نمی‌کند.

هیپوکامپ در مغز ما مانند یک بانک حافظه عمل می‌کند. وقتی محرک‌های ترسناک، خطر واقعی ندارند، هیپوکامپ آن‌ها را به عنوان چیزهای بی‌خطر ثبت می‌کند. به همین دلیل است که با گفتن این جمله که “همه این‌ها ساختگی است”، خودمان را آرام می‌کنیم. در نتیجه، مغز به این محرک‌ها برچسب “خطرناک” نمی‌زند و واکنش جنگ یا گریز هم فعال نمی‌شود، اما با این حال احساس هیجان و ترس همچنان در ما باقی می‌ماند.

با ترشح مواد شیمیایی مانند آدرنالین، کورتیزول و همچنین دوپامین در بدن، ما همزمان هم احساس ترس می‌کنیم و هم لذت می‌بریم!

حالا بهتر می‌توانیم درک کنیم که چرا بعضی افراد حاضرند پول بدهند و در صف‌های طولانی بایستند تا فقط چند دقیقه در یک خانه وحشت باشند و از ترس فریاد بکشند! دیگر جای تعجب نیست؛ وقتی بدانیم با یک ترس لذت‌بخش روبرو هستیم، دیگر هیچ مانعی برای دانلود کردن فیلم‌های ترسناک و پر کردن حافظه کامپیوترمان وجود ندارد!

این احساس لذت بیشتر به خاطر ترشح دوپامین است. حتی خنده‌های ناگهانی ما در اوج لحظات ترسناک، هم به دلیل تغییرات مواد شیمیایی در مغز است و هم به این خاطر که می‌دانیم فقط بیننده هستیم و آن اتفاق‌های وحشتناک هرگز برای خودمان رخ نمی‌دهد.

مغز ما به طور طبیعی دوست دارد چیزهای ناتمام را به پایان برساند. به همین دلیل است که با وجود ترس زیاد، باز هم به تماشای فیلم ادامه می‌دهیم تا ببینیم سرانجام ماجرا چه می‌شود.

در زمان ترس و استرس، سیستم عصبی سمپاتیک بدن فعال می‌شود و با ایجاد حالت برانگیختگی، آرامش قبلی بدن و ذهن ما را برهم می‌زند.

ترسناک‌ترین موسیقی‌های متن تاریخ سینما و فهرست فیلم‌های ترسناک؛

موسیقی فیلم هالووین را جان کارپنتر ساخته است؛
آهنگ‌های مرد آبنباتی اثر فیلیپ گلس است؛
موسیقی فیلم سوسپیریا را گروه گابلین اجرا کرده‌اند؛
موسیقی کانیبال هولوکاست ساخته ریتز اورتولانی است؛
آهنگ‌های فیلم موجود اثر انیو موریکونه است؛
موسیقی نوسفراتو، خون‌آشام را پوپول ووه ساخته است؛
موسیقی طالع نحس اثر جری گلداسمیت است؛
موسیقی کودک رزماری را کشیشتف کومه‌دا ساخته است؛
آهنگ‌های فیلم درخشش اثر وندی کارلوس، ریچل الکایند و کریستوف پندرسکی است؛
موسیقی فیلم ماوراء از فابیو فریتزی است؛
موسیقی تصویر ذهنی ساخته فرد میرو و مالکوم سیگرو است؛
موسیقی فیلم ظلمت اثر فابیو پیگناتلی، کلودیو سیمونتی و ماسیمو مورانته است؛
موسیقی برجک دفاعی را تنجرین دریم ساخته است؛
موسیقی روانی اثر برنارد هرمن است؛
موسیقی کوایدان ساخته تورو تاکمیتسو است؛
موسیقی کریستین اثر جان کارپنتر و آلن هاوارث است؛
موسیقی ویدئو دروم ساخته هاوارد شور است؛
موسیقی جن‌گیر ۲ اثر انیو موریکونه است؛
موسیقی مرد حصیری ساخته پل جیووانی است؛
موسیقی پرتقال کوکی اثر وندی کارلوس و ریچل الکایند است؛
موسیقی زیرپوست ساخته میکا لوی است؛
موسیقی روز مردگان اثر جان هریسون است؛
موسیقی Xtero ساخته هری بروملی داونپورت است؛
موسیقی زامبی ۲ اثر فابیو فریتزی است؛
موسیقی C.H.U.D ساخته مارتین کوپر و دیوید هیوز است؛
موسیقی شهر کابوس اثر استلویو سیپریانی است؛
موسیقی تاریکی نزدیک ساخته گروه تنجرین دریم است؛
موسیقی برپاخیزان جهنم اثر کریستوفر یانگ است؛
موسیقی Chopping Mall ساخته چاک سرینو است.