نادر گلچین، خواننده ای که استاد خاصی نداشت 

نادر گلچین در سال ۱۳۱۵ در شهر رشت به دنیا آمد. او از خوانندگان سرشناس موسیقی اصیل ایرانی به شمار می‌رفت. در این نوشته از وبلاگ آموزشگاه موسیقی الهام، می‌توانید اطلاعات بیشتری درباره این هنرمند بااستعداد بیابید.

نادر گلچین

گلچین از خواننده‌های ماندگاری بود که سبک خاص خودش را داشت و صدایش منحصر به فرد بود. بیشتر کارهای شناخته شده‌اش مربوط به سال‌های قبل از انقلاب است.
از ترانه‌های مهم او در آن زمان می‌توان این‌ها را نام برد:

《تشنه》
«یوسف گم‌گشته»
«مرغ سحر»
«کوچه باغ راز»
«ناوک مژگان»
«نوای کاروان»
«قصه شهر عشق»
«مسبب»
«من دیگه بچه نمی‌شم»

و همچنین آلبوم‌های «گریز»، «نفس باد صبا» و «زلف بنفشه».
صدای گلچین ویژه بود؛ در عین پختگی و گیرایی، حزن و احساسی نهفته در خود داشت که با موسیقی ارکستری به خوبی هماهنگ می‌شد.
تحریرهای او هم آهسته و پخته بود و سعی می‌کرد محدوده صدای خود را به خوبی بشناسد و از تمام توانایی‌های صوتی‌اش در همان محدوده استفاده کند.
او با شعر آشنا بود و کلمات را با دقت و زیبایی در آوازهایش بیان می‌کرد.
گلچین با آهنگسازان و هنرمندان بسیاری همکاری کرد، از جمله:

فریدون شهبازیان،
عماد رام،
مجتبی میرزاده،
حسن یوسف زمانی،
عبدالکریم مهرافشان،
عباس خوشدل،
همایون خرم،
مهدی خالدی،
محمد حیدری،
فرامرز پایور

و دیگران.

مروری بر زندگی نامه نادر گلچین

از همان سال‌های نخست زندگی، عشق به موسیقی در وجودش ریشه دوانده بود. حتی پیش از دوازده سالگی، صدای خوش او را به عنوان خواننده‌ای محلی در زادگاهش شناخته کردند. پس از آن، همکاری خود را با رادیو رشت آغاز کرد؛ رادیویی که در آن زمان زیر نظر فرماندهی ارتش اداره می‌شد و متعلق به تیپ نظامی رشت بود. به این ترتیب، او به چهره‌ای آشنا در موسیقی محلی گیلان تبدیل شد.

هنرپیشگی گلچین

گلچین در سال سوم دبستان به بازیگری علاقه‌مند شد و کار خود را در این زمینه آغاز کرد. او در شهر رشت، در نمایش‌هایی با نام‌های

“بارگاه هارون الرشید”،
“خواب‌های پینه دوز”

نقش آفرینی کرد و در خلال بازیگری، ترانه‌هایی نیز خواند.
او از سال ۱۳۵۰ با رادیو ایران همکاری کرد و این همکاری تا سال ۱۳۶۲ ادامه پیدا کرد.

گلچین خواننده ای که استاد خاصی نداشت 

نادر گلچین با شنیدن صفحات گرامافون استادان بزرگی مانند

رضا قلی میرزا ظلی ؛
ادیب خوانساری ؛
تاج اصفهانی و …

با دستگاه‌ها، ملودی‌ها و بخش‌های مختلف موسیقی اصیل ایران آشنا شد و در حقیقت، بدون اینکه شاگردِ استادِ مشخصی باشد، شیوهٔ منحصربه‌فرد خود در خوانندگی را پدید آورد.

بیماری و مرگ

استاد نادر گلچین در چهارم شهریور ماه سال ۱۳۹۶ به دلیل وخامت بیماری قلبی و ریوی، در بخش مراقبت‌های ویژه بیمارستان گاندی تهران تحت درمان قرار گرفت. سرانجام در ظهر روز جمعه، سی‌ویکم شهریور همان سال، به دنبال ایست قلبی و در سن هشتاد سالگی چشم از جهان فروبست.