وقتی صحبت از استادان خوش صدای ایران میشود، نام شهرام ناظری همچون ستارهای میدرخشد. او از سالهای کودکی قدم به دنیای موسیقی گذاشت و امروز یکی از مایههای مباهات فرهنگ و هنر ایران به شمار میرود. در این نوشته از وبلاگ مدیر تولز، بیشتر با زندگی و آثار این استاد بزرگ آشنا خواهید شد.
بیوگرافی استاد شهرام ناظری
شهرام ناظری در بیست و نهم بهمن ماه سال ۱۳۲۸ در محله برزهدماغ کرمانشاه به دنیا آمد. او یک خواننده، موسیقیدان، آهنگساز و از استادان سرشناس موسیقی اصیل ایرانی است که به “شوالیه ایران” معروف میباشد. انجمن آسیا از او به عنوان “هنرمند برتر آسیا” یاد کرده است. روزنامه نیویورک تایمز او را “بلبل فارسی” و کریستین ساینس مانیتور نیز او را “لوچانو پاواروتی ایران” نامیده است.
او از همان سالهای کودکی با راهنمایی مادرش با دنیای شعر و آواز آشنا شد. پدرش نیز صدای زیبا و دلنشینی داشت و علاوه بر آشنایی با گوشهها و ردیفهای آواز ایرانی، ساز سهتار هم مینواخت.
شهرام ناظری در هفت سالگی نخستین برنامه هنری خود را در رادیوی کرمانشاه اجرا کرد و در آن برنامه با تار درویشی، که از نوازندگان نامدار آن زمان در کرمانشاه بود، همکاری داشت. سپس در یازده سالگی توانست چند برنامه دیگر را با خواندن آوازهای ایرانی در رادیو و تلویزیون ایران ارائه دهد.
در اینجا میتوانید اطلاعات کاملتری درباره کلاویه در پیانو چیست ؟ بیابید.
شهرام ناظری، خوانندهای است که صدایش با تاریخ و فرهنگ ایران پیوند خورده است. او را به عنوان یکی از استادان مسلم موسیقی اصیل ایرانی میشناسند. ناظری با تسلط بر گوشههای مختلف آواز ایرانی و با خلاقیتی منحصر به فرد، آثار ماندگاری را خلق کرده است. صدای پُرقدرت و حزنآلود او، همراه با شناخت عمیق از شعر و ادبیات فارسی، باعث شده تا اجراهایش دلنشین و تأثیرگذار باشد. بسیاری او را به خاطر عشق و احترامش به مفاخر فرهنگی ایران، به ویژه مولانا جلالالدین بلخی، میستایند. شهرام ناظری با سالها فعالیت هنری، نقش مهمی در معرفی و زندهنگاهداشتن موسیقی اصیل ایرانی برای نسلهای مختلف ایفا کرده است.
آغاز فعالیت حرفهای
شهرام ناظری همیشه علاقهمند بود تا از آموزشهای مکاتب و استادان گوناگون بهره ببرد. او در سال ۱۳۴۵ به تهران رفت تا از دانش استادانی مانند عبدالله دوامی، نورعلی خان برومند، عبدالعلی وزیری و محمود کریمی استفاده کند. در کنار این آموزشها، نواختن سهتار را نیز نزد اساتید احمد عبادی، جلال ذوالفنون و محمود هاشمی آموخت.
او حدود یک سال هم در تبریز با موسیقیدانان آن منطقه، مثل غلامحسین بیگجهخانی و فرنام قیطانچیان — که خود شاگرد اقبال آذر بودند — همکاری کرد و در زمینه موسیقی ایرانی تجربه اندوخت.
اگر سوالاتی دارید، مقاله آشنایی با دستگاه راستپنجگاه به شما کمک خواهد کرد.
در سال ۱۳۵۴ و با تشویق نورعلیخان برومند، او به رادیو تلویزیون ایران پیوست. اولین برنامهاش را با گروه شیدا به سرپرستی محمدرضا لطفی اجرا کرد که در آن مثنوی مولوی و ترانهای از شیخ بهایی خواند. پس از آن، همکاری خود را با گروه عارف به سرپرستی حسین علیزاده و پرویز مشکاتیان ادامه داد.
ناظری در سال ۱۳۵۵ در اولین مسابقه موسیقی سنتی ایران با نام باربد شرکت کرد و توانست رتبه اول رشته آواز را کسب کند. یک سال بعد، همراه با گروه سماعی به سرپرستی اصغر بهاری و حسن ناهید، برای اجرای کنسرت در جشنواره توس انتخاب شد.
سبک آوازخوانی
ناظر خوانندهای است که در کارهایش روحیهای بیهمتا دارد و همیشه کوشیده نگاه و تجربهای تازه در خوانندگی و موسیقی خلق کند. او از اواخر دهه هفتاد شمسی، تحریرهای ریتمیک و ویژهای در آثارش به کار برده است. از جمله این آثار میتوان به آلبومهای “ساز نو آواز نو”، “سفر به دیگر سو” و “لولیان و مولویه” اشاره کرد.
در صورت علاقهمندی، مطلب نخستین خواننده مرد در رادیو ملی ایران که بود؟ را از دست ندهید.