سبک نیو ایج، سبکی با کاربردهای درمانی!

یکی از سبک‌های موسیقی که این روزها خیلی محبوب شده، سبک نیو ایج است. این سبک به دلیل نوع موسیقی آرام و روح‌نوازی که دارد، برای بهبود سلامت و ایجاد آرامش نیز استفاده می‌شود. در این بخش از وبلاگ مدیر تولز، بیشتر با این سبک آشنا خواهید شد.

سبک نیو ایج

موسیقی نیو اِیج که با نام‌های موسیقی عصر جدید یا عصر نو نیز شناخته می‌شود، از سبک‌های پرطرفدار موسیقی است. هدف اصلی این سبک، برانگیختن حس هنری، ایجاد آرامش درونی و تقویت نگرش مثبت در شنونده است. اغلب افراد از این موسیقی برای انجام تمرینات یوگا، مراقبه، مطالعه، کاهش تنش‌های روزمره و یا برای داشتن فضایی آرام و دل‌نشین استفاده می‌کنند.

این سبک موسیقی با جنبش فکری عصر جدید و همچنین با اندیشه‌های طرفداران محیط‌زیست پیوند خورده است. در این موسیقی، هارمونی‌ها معمولاً از نت‌های پایین و تکرارشونده تشکیل می‌شوند که در بیشتر موارد، گونه‌های مختلفی از یک الگوی ثابت هستند. همچنین در بسیاری از قطعه‌های این سبک، صداهای ضبط‌شده از طبیعت—مانند آواز پرندگان، صدای جریان آب، باران و مانند آن—در آغاز یا در میانهٔ اثر به کار رفته است.

سبکی برای بیان عواطف و احساسات درونی

موسیقی نیو ایج سبکی است که بر بیان احساسات و عواطف درونی تمرکز زیادی دارد. قطعه‌های این سبک اغلب فضایی آرام و تسکین‌دهنده دارند. یکی از ویژگی‌های بارز این آثار، توجه ویژه به معنویت و مسائل روحانی است.

حتی برخی از قطعه‌های این سبک را می‌توان در زمینه‌هایی مانند موسیقی درمانی نیز استفاده کرد. آهنگسازان این سبک معمولاً دانش و مهارت بالایی دارند و به خوبی می‌توانند شنوندگان را جذب موسیقی خود کنند.

سبک نیو ایج، بخشی از موسیقی الکترو آکوستیک است که با هدف کمک به مردم برای رهایی از اندوه و افسردگی پس از جنگ جهانی دوم شکل گرفت و توسط آهنگساز ژاپنی، کیتارو، به اوج محبوبیت خود رسید.

تاریخچه موسیقی نیو ایج :

هنرمندان بسیاری با سبک‌های مختلف مانند موسیقی محلی، مینیمال، الکترونیک و جاز بر شکل‌گیری موسیقی نیو ایج تأثیر گذاشته‌اند. در دهه ۱۹۷۰ گونه‌های متنوعی از موسیقی نیو ایج پدید آمد که هم شامل قطعات الکترونیک و تجربی بود و هم قطعات آکوستیک. حتی موسیقی‌هایی با رنگ‌آمیزی آسیایی مانند گیتارو و یلو مجیک ارکسترا نیز در این دوره ظهور کردند.

آلبوم «طیف» اثر استیون هالپرن که در سال ۱۹۷۵ منتشر شد، به‌طور معمول به عنوان نقطه‌آغاز جنبش موسیقی نیو ایج شناخته می‌شود. در سال‌های نخست، این سبک عمدتاً توسط ناشرهای مستقل تولید و عرضه می‌شد. آلبوم‌های نیو ایج در مکان‌های غیرمرسوم فروش موسیقی مانند کتابفروشی‌ها، مغازه‌های هدیه و فروشگاه‌های محصولات سالم نیز به میزان چشمگیری به فروش می‌رسیدند.