در سراسر جهان سازهایی وجود دارند که ویژه یک منطقه خاص هستند و ریشه در فرهنگ و تاریخ آن سرزمین دارند. در این قسمت از وبلاگ مدیر تولز، قصد داریم ساز کهن چینی به نام گوژنگ را به شما معرفی کنیم. امیدواریم تا پایان این نوشته همراه ما باشید.
ساز گوژنگ ساز سنتی چین
در این نوشته به منطقه آسیای شرقی و کشور بزرگ چین میرویم. در آنجا یکی از سازهای قدیمی و بسیار معروف این سرزمین، توسط استادان موسیقی گردآوری و آثار برجستهای از آن ارائه شده است.
ساز گوژنگ را میتوان سنتور چینی نامید. این ساز با پیشینهای ۲۵۰۰ ساله، از شناختهشدهترین سازهای چین و نماد موسیقی این کشور به شمار میآید.
در زبان چینی، “گو” به معنای کهن و باستانی است و گوژنگ به معنی “ژنگِ باستانی” میباشد. صدای این ساز بسیار شبیه به ساز قانون است و معمولاً دارای ۱۸ سیم یا بیشتر و نیز خرکهای متحرک است. گوژنگ از کهنترین و دلنشینترین سازهای جهان است که صدایی پاک و زیبا دارد.
ویژگی های ساز گوژنگ
صدای این ساز، زیبایی فرهنگ چین و ژاپن را به گوش میرساند. گوژنگ سازی است که به ساز قانون در ایران شباهت دارد و گاهی به سادگی ژنگ نامیده میشود.
نواختن آن با مضراب انجام میشود و نوازنده باید مضرابها را به هر ده انگشت دو دستش وصل کند. این ساز از دسته سازهای زهی است و با کشیدن یا زخمه زدن بر سیمها صوت تولید میکند. معمولاً ۱۸ یا ۲۱ سیم دارد و به همان تعداد نیز پل یا خرک متحرک روی آن قرار گرفته است.
مضرابهای آن را “دای مائو” مینامند و بیشتر از پوسته و لاک نوعی لاکپشت ساخته میشوند. گوژنگ در واقع نیای بسیاری از سازهای زهی آسیایی از جمله ساز “کوتو” به شمار میآید. دقت کنید که ساز ژنگ را با ساز دیگری به نام “گوجین” اشتباه نگیرید؛ چرا که گوجین فاقد خرکهای متحرک است.