اگر به خوانندگی علاقه دارید، ممکن است صدای تو دماغی برای شما یک چالش یا مانع به نظر برسد. با این حال، باید بدانید که این مسئله یک مشکل رایج است و دلایل مشخصی دارد که با راهکارهای مناسب میتوان آن را برطرف کرد. مهم این است که ابتدا علت ایجاد این صدا را بشناسید و سپس روشهای اصلاح آن را یاد بگیرید. در این نوشته از وبلاگ مدیر تولز، میتوانید با راههای بهبود و رفع صدای تو دماغی آشنا شوید.
در این مقاله دانستی های جالب در مورد سیم های سنتور اطلاعات مفیدی آمده است.
توصیه میکنیم حتماً مقاله سوالات رایج در مورد سیم سنتور و زمان تعویض آن را مطالعه کنید.
نحوه اصلاح صدای تو دماغی
گفتار تودماغی که در جامعه بیشتر با نام “حرف زدن تو دماغی” شناخته میشود، یک نوع اختلال در صحبت کردن است. در این حالت، هوا به جای خروج از دهان، از طریق بینی خارج میشود. این نوع صدا معمولاً ناخوشایند تلقی میگردد. در موسیقی سبک کانتری این صدا پذیرفته است، اما در سبکهایی مانند پاپ، کر، رپ و دیگر آوازهای امروزی معمولاً پسندیده نیست.
تکلم تودماغی در واقع به مشکل در تشدید یا عبور هوا در حفره بینی هنگام صحبت اشاره دارد. متخصصان گفتاردرمانی برای توصیف این حالت از اصطلاح “صدای خیشومی” استفاده میکنند. این مشکل گاهی به دلیل انسداد یا گرفتگی بینی به وجود میآید. در چنین شرایطی، تلفظ حروفی که نیاز به عبور هوا از بینی دارند، با دشواری روبرو میشود.
خوانندگانی که صدای تودماغی دارند، معمولاً به راحتی با صدای گروه کر ترکیب میشوند و صدایشان کمتر به گوش میرسد. صدای تودماغی زمانی ایجاد میشود که کام نرم (بافت نرم سقف دهان) به اندازه کافی بالا نرود. در حالت عادی، این بافت برای تولید صدای شفاف و رسا به سمت بالا کشیده میشود. اگر کام نرم به خوبی بالا نرود، صدا تودماغی میشود. این صدا نتیجه هوایی است که به دلیل محدودیت فضای پشت گلو، از مسیر بینی خارج میگردد.
صدای تودماغی چگونه است
صدای تودماغی یا هیپونازال، شبیه حالتی است که انگار چیزی راه بینی را بسته است. برای اینکه این صدا را بهتر بشناسید، میتوانید با دست بینی خود را بگیرید و سپس حرف بزنید. در این مشکل، ممکن است یک یا چند مورد از این نشانهها دیده شود:
احساس کیپ شدن بینی
سختی در نفس کشیدن از راه بینی
آبریزش زیاد بینی
درد گلو و سرفه
کم شدن یا از دست دادن حس بویایی و چشایی
خروپف کردن
سینوزیت
علل تکلم تو دماغی :
علل صحبت کردن با صدای تو دماغی بسته، معمولاً به دلیل بسته شدن مسیر هوای بینی است که شامل موارد زیر میشود:
۱- مشکلات ساختاری مانند لوزه سوم بزرگ، پولیپ بینی و کج بودن دیواره بینی
۲- کلفت شدن پوشش داخلی بینی در اثر بیماریهای طولانی مدت
۳- تورم پوشش داخلی بینی در اثر حساسیت یا آلرژی بینی
۴- آسیب و ضربه به بینی
درمان این نوع صحبت کردن، وابسته به برطرف کردن علت ایجاد آن است، چه با روشهای درمانی غیرجراحی و چه با عمل جراحی.
سه قسمت اصلی که در تولید صدا نقش دارند عبارتند از:
۱- ریهها و دیافراگم
۲- حنجره
۳- حفرههای تشدیدکننده صدا
برای درک عمیقتر این موضوع، مطلب نحوه اجرای تحریر در آواز را بخوانید.
حفرههای گلو، بینی و دهان، علاوه بر اینکه مسیر عبور هوا و محل تولید بیشتر صداهای گفتاری هستند، باعث تقویت صدایی که از آنها میگذرند شده و بر حجم و کیفیت آن تأثیر میگذارند.
مشکلات مربوط به تشدید صدا به سه دسته اصلی تقسیم میشوند:
۱- تشدید بیش از حد از طریق بینی: صدا خیلی تو دماغی است. دلیل این حالت معمولاً وجود شکاف یا سوراخ در سقف دهان مانند شکاف کام و لب یا شکاف پنهان در زیر مخاط است.
۲- نشت هوا از بینی: خروج هوا از بینی که ممکن است همراه با صدا یا بیصدا باشد. علل مختلفی دارد مانند: سوراخ در قسمت جلویی دندانها، سوراخ در بخش میانی سقف دهان یا سوراخ در بخش پشتی سقف دهان.
۳- تشدید کم از طریق بینی: هوای لازم برای تولید همه صداها از دهان خارج میشود، به جز دو صدای «م» و «ن» که در آنها هوا از بینی خارج شده و در حفره بینی تقویت میشود. در این اختلال، وقتی صدا نیاز به تقویت بیشتر در بینی دارد، این اتفاق به اندازه کافی رخ نمیدهد.
روش های بهبود صدای تو دماغی
درمانی که پزشک برای شما تجویز میکند، بستگی به علت اصلی ایجاد این مشکل دارد.
**درمان با دارو:** داروهای رقیقکننده خون، ضدحساسیت و اسپریهای کورتونی بینی میتوانند ورم را کاهش داده و گرفتگی ناشی از آلرژی، عفونت سینوس یا پولیپ را برطرف کنند. اگر عفونت سینوسی شما از نوع باکتریایی باشد، آنتیبیوتیک نیز تجویز میشود.
**جراحی:** بسیاری از مشکلات ساختاری که باعث صدای تودماغی میشوند، با عمل جراحی قابل اصلاح هستند، مانند:
* خارج کردن لوزهها یا لوزه سوم
* جراحی برای اصلاح انحراف تیغه بینی
* آندوسکوپی برای برداشتن پولیپهای بینی
* جراحی برای بلند کردن کام نرم کوتاه
* عمل ترمیم شکاف کام در کودکان، معمولاً حدود یک سالگی
**گفتاردرمانی:** شما میتوانید قبل یا بعد از جراحی از گفتاردرمانی کمک بگیرید. متخصص گفتاردرمانی ابتدا میزان مشکل شما را ارزیابی کرده و بهترین روش درمان را انتخاب میکند. سپس به شما آموزش میدهد که چگونه زبان، لبها و فک خود را به درستی حرکت دهید تا صداها و حروف را واضح ادا کنید.
معمولاً درمانگر، تمریناتی را برای انجام در خانه به شما میدهد. بهترین روش تمرین، تقلید از نحوه صحبت کردن خود درمانگر است. حتی میتوانید با تلفظ درست حروف آواز بخوانید یا کلمات را با حالات احساسی مختلف مثل گریه یا خنده بیان کنید. برخلاف توصیههای معمول، تمرینهای دمیدن یا مکیدن نمیتوانند به بستن دریچه کامی-حلقی کمک کنند.
با وجود همه این راهها، به خاطر داشته باشید که صدای هرکس منحصر به خود اوست. اگر احساس میکنید صدایتان کمی تودماغی است، اما هیچیک از مشکلات پزشکی گفته شده را ندارید، احتمالاً این همان صدای طبیعی و ویژه شماست و نیاز به تغییر یا درمان ندارد. اغلب ما نسبت به صدای خود حساسیت بیشتری داریم تا دیگران.