اثر انگشت، همان طرح‌های خطی کوچکی است که روی نوک انگشتان همه ما وجود دارد. جالب است بدانید که این طرح‌ها برای هر فرد، کاملاً منحصر به فرد و مانند یک کد مخصوص است. حتی دوقلوهای همسان نیز اثر انگشت یکسانی ندارند.
این ویژگی منحصر به فرد، باعث شده که از اثر انگشت استفاده‌های بسیار زیادی در زندگی روزمره کنیم. یکی از اصلی‌ترین کاربردهای آن، شناسایی افراد است. پلیس از اثر انگشت برای پیدا کردن مجرمان و شناسایی آنان استفاده می‌کند.
اما کاربرد اثر انگشت فقط به اینجا ختم نمی‌شود. امروزه از اثر انگشت برای قفل کردن گوشی‌های هوشمند، ورود به ساختمان‌های امنیتی و حتی برای ثبت نام در برخی سامانه‌ها استفاده می‌کنیم. این روش، هم سریع است و هم امن، چون هیچکس نمی‌تواند اثر انگشت شما را جعل کند.
در بسیاری از کشورها، اثر انگشت افراد در شناسنامه یا کارت هویت آنان ثبت می‌شود تا از جعل هویت جلوگیری شود. به این ترتیب، می‌توان گفت این خطوط کوچک، همچون امضایی طبیعی هستند که همیشه با شماست و هویت واقعی شما را نشان می‌دهد.
اثر انگشت چیست؟
اثر انگشت، همان طرح‌های کوچکی است که روی پوست نوک انگشتان همه ما وجود دارد. این طرح‌ها در واقع برجستگی‌های بسیار ریزی هستند که در لایه بیرونی پوست دیده می‌شوند. جالب است بدانید که هیچ دو نفری در جهان اثر انگشت یکسان ندارند. هر فرد اثر انگشت منحصربه‌فرد خود را دارد.
وقتی دست خود را به یک سطح صاف می‌زنیم، مقداری چربی طبیعی پوست روی آن سطح باقی می‌ماند که همان طرح انگشت ما را نشان می‌دهد. برای دیدن بهتر این اثر، گاهی از پودر مخصوصی استفاده می‌شود که به این چربی‌ها می‌چسبد و شکل آن را واضح‌تر می‌کند.
اثر انگشت هر فرد از زمان تولد برای همیشه ثابت می‌ماند و تغییر نمی‌کند. به همین دلیل از آن به عنوان یک ابزار مطمئن برای تشخیص هویت استفاده می‌شود. این روش آنقدر دقیق است که حتی دوقلوهای همسان نیز اثر انگشت متفاوتی دارند. احتمال اینکه دو نفر اثر انگشت کاملاً مشابه داشته باشند، تقریباً یک در ۶۴ میلیارد است.
شکل اثر انگشت تحت تأثیر عوامل ژنتیکی و شرایط محیطی قبل از تولد شکل می‌گیرد. حتی حالت‌های روحی مادر در دوران بارداری یا اندازه بند ناف نیز می‌تواند بر روی این طرح‌ها اثر بگذارد. اما پس از تولد، این طرح‌ها برای همیشه ثابت می‌مانند.
در روش انگشت‌نگاری، نقاط خاصی از اثر انگشت مانند محل انشعاب خطوط، پایان آن‌ها یا نقاط برخورد خطوط مورد بررسی قرار می‌گیرد. از آنجا که حتی اثر انگشت‌های یک فرد نیز با یکدیگر کاملاً متفاوت هستند، در فرآیند شناسایی از همه انگشتان دو دست نمونه‌گیری می‌شود.
کاربرد اثر انگشت در زندگی اجتماعی
در سال‌های اخیر، به دلیل قیمت مناسب و در دسترس بودن دستگاه‌های ثبت اثر انگشت، تقریباً در بیشتر محیط‌های کاری از این فناوری استفاده می‌شود. از اثر انگشت برای شناسایی افراد در موقعیت‌های مختلف بهره می‌برند؛ مثلاً در تشکیل پرونده‌های قضایی، دستگاه‌های حضور و غیاب محل کار، یا باز کردن قفل بعضی از گوشی‌های همراه و رایانه‌ها.
یکی از موارد مهم استفاده از اثر انگشت، مدیریت اقامت‌های طولانی‌مدت در کشورهای دیگر توسط اداره مهاجرت است. بر اساس قوانین، اگر یک فرد خارجی بخواهد برای مدت طولانی در کشوری بماند، باید اثر انگشت و اطلاعات شخصی خود را در سیستم رایانه‌ای ثبت کند.
پلیس و مجریان قانون سال‌هاست که برای شناسایی و دستگیری مجرمان از اثر انگشت استفاده می‌کنند. با این حال، برای اینکه این روش جواب دهد، باید اطلاعات قبلی از فرد در سیستم وجود داشته باشد. در غیر این صورت، اثر انگشت به دست‌آمده چندان مفید نخواهد بود.
به تازگی پژوهشگران دانشگاه آلبانی روش جدیدی ابداع کرده‌اند که ترکیب شیمیایی اثر انگشت را بررسی می‌کند تا جنسیت صاحب آن را مشخص کند. در این روش، مقدار اسید آمینه موجود در DNA باقی‌مانده در اثر انگشت، تجزیه و تحلیل می‌شود.
دکتر Jan Halamek، استاد شیمی دانشگاه، و همکارانش در مقاله‌ای در مجله Analytical Chemistry توضیح دادند که با بررسی عرق باقی‌مانده، تفاوت‌های ظریف در میزان اسید آمینه بین زنان و مردان را تحلیل می‌کنند. آن‌ها اشاره کرده‌اند که معمولاً زنان دو برابر مردان اسید آمینه در اثر انگشت خود بر جای می‌گذارند و به طور کلی، تفاوت آشکاری در میزان و نوع اسید آمینه بین دو جنس وجود دارد.
این روش جایگزین شیوه‌های معمول تشخیص هویت نیست؛ اما گروه دکتر Halamek باور دارد که می‌توان از آن در مواردی که اثر انگشت در خطر نابودی است استفاده کرد تا از وقوع جرم‌های احتمالی جلوگیری شود.
محققان همچنان در تلاش هستند تا روش‌های شناسایی از طریق اثر انگشت را بهبود بخشند و امیدوارند بتوانند تکنیک‌های مشابه و قانونی دیگری را نیز بررسی کنند.
پیشنهادی: همه چیز درباره اسید آمینه‌ها
منبع: ویکی‌پدیا-دکترسلام