در مورد خودروهای ترکیبی
این نوع از خودروها دو موتور دارند: یک موتور بنزینی معمولی و یک موتور الکتریکی. این دو موتور با هم کار میکنند تا خودرو حرکت کند.
مزیت اصلی این خودروها این است که سوخت کمتری مصرف میکنند. وقتی خودرو با سرعت کم حرکت میکند یا در ترافیک هستید، معمولاً فقط موتور الکتریکی روشن است که این موضوع باعث صرفهجویی در مصرف بنزین و کاهش آلودگی میشود. وقتی هم نیاز به قدرت بیشتر دارید، مثلاً برای شتاب گرفتن یا سربالایی رفتن، موتور بنزینی هم به کمک میآید.
به طور خلاصه، خودروهای ترکیبی گزینه بهتری برای محیط زیست هستند و هزینه سوخت کمتری برای راننده دارند.

تعریف خودروهای هیبریدی
خودروهای دوگانهسوز که به آنها هیبریدی هم میگویند، نوعی از خودروها هستند که برای حرکت از دو یا چند منبع انرژی متفاوت بهره میبرند. معمولاً وقتی این نام به کار میرود، منظور خودروهایی است که هم از برق و هم از سوخت معمولی استفاده میکنند. در ساختار این خودروها یک موتور بنزینی معمولی همراه با یک یا چند موتور الکتریکی وجود دارد. این قابلیت به خودرو اجازه میدهد که بسته به شرایط، تنها از نیروی برق، تنها از سوخت بنزین، یا از هر دو با هم برای حرکت استفاده کند.
انواع خودروهای هایبریدی
خودروهای هیبریدی گونههای دیگری هم دارند که از سوختهای متفاوتی مانند پروپان، هیدروژن یا انرژی خورشیدی استفاده میکنند. فناوری مورد استفاده در این خودروها بستگی به هدف سازندگان آن دارد؛ یعنی اینکه آیا این خودروی هیبریدی برای مصرف سوخت کمتر، قدرت بالاتر، پیمایش مسافت بیشتر با یک باک سوخت یا کاهش آلایندههای محیطی طراحی شده است. به این گونه خودروها، خودروهای سبز نیز گفته میشود.
منابع انرژی که در خودروهای هیبریدی به کار میروند عبارتاند از:
– بنزین یا گازوئیل
– زغالسنگ، چوب یا سایر سوختهای جامد
– گاز طبیعی مایع یا فشرده
– نیروی انسانی مانند پدال زدن یا پارو زدن
– میدانهای الکترومغناطیسی و امواج رادیویی
– باتریهای برقی و خازنها
– برق سیمهای هوایی
– سیستمهای هیدرولیکی ذخیرهکننده انرژی
– هیدروژن
– چرخهای طیّار
– انرژی خورشیدی
– انرژی باد
اسامی بعضی از خودروهای هیبریدی
تویوتا کمری مدل XLE
تویوتا کمری مدل SE
لکسوس NX300H
تویوتا پریوس
لکسوس CT200H
هیوندای سوناتا هیبریدی
کیا اپتیما هیبریدی
میتسوبیشی اوتلندر پلاگین هیبرید
تویوتا CH-R هیبریدی
وسایل نقلیه هایبریدی دارای دو چرخ و موتور سیکلت
موتورسیکلتها و اسکوترهای برقی کوچک، نمونههای سادهای از دوچرخههای ترکیبی هستند که نیروی خود را هم از موتور بنزینی یا برقی و هم از نیروی پاهای راننده میگیرند. جالب است که اولین موتورسیکلتهایی که در پایان سده نوزدهم ساخته شدند نیز از همین روش استفاده میکردند.
در دوچرخههای ترکیبی موازی، نیرویی که انسان با پدال زدن و موتور با کار کردن تولید میکنند، در محل پدال یا چرخ به هم میپیوندند. این اتصال میتواند از طریق یک موتور داخل چرخ، یک غلتک که به لاستیک میچسبد، یا یک سیستم انتقال نیرو به چرخ انجام شود. بیشتر دوچرخههای موتوردار امروزی از این نوع هستند.
در نوع دیگری به نام دوچرخه ترکیبی سری (که معمولاً زنجیر هم ندارد)، رکاب زدن راننده یک ژنراتور را به کار میاندازد. این ژنراتور یا باتری را شارژ میکند یا مستقیماً به موتور الکتریکی نیرو میدهد تا تمام نیروی مورد نیاز را تولید کند. این مدل، هم در طرز کار و هم در ساخت، سادهتر است و میتوان آن را در بازار پیدا کرد.