بیماری بری بری یک مشکل سلامتی است که وقتی بدن با کمبود یک ویتامین مهم به نام تیامین (ویتامین B1) روبرو شود، ایجاد می‌گردد. این ویتامین برای تبدیل غذا به انرژی در بدن ما ضروری است.
این بیماری معمولاً دو شکل اصلی دارد:
**بری بری خشک:**
این نوع بیماری بیشتر روی سیستم عصبی اثر می‌گذارد و می‌تواند باعث این مشکلات شود:
* احساس گزگز، بی‌حسی یا سوزن سوزن شدن در دست‌ها و پاها
* ضعف و درد در ماهیچه‌ها
* مشکل در راه رفتن
* کاهش قدرت عضلات
**بری بری مرطوب:**
این نوع بر قلب و سیستم گردش خون تأثیر می‌گذارد و علائم آن شامل موارد زیر است:
* تنگی نفس و مشکل در نفس کشیدن
* تورم در پاها
* بیدار شدن از خواب به خاطر احساس خفگی
* ضربان قلب سریع و نامنظم
در صورت مشاهده این علائم، بسیار مهم است که به پزشک مراجعه کنید تا با تشخیص به موقع، درمان مناسب دریافت کنید.
بیماری بری بری چیست؟
بیماری بری‌بری یک بیماری ژنتیکی کمیاب است که به دلیل کمبود ویتامین B1 یا تیامین در بدن به وجود می‌آید. در ادامه، اطلاعات بیشتری درباره این بیماری دریافت خواهید کرد.
بری‌بری در واقع یک نوع مشکل تغذیه‌ای است که دلیل اصلی آن کمبود ویتامین B1 است. تیامین برای تولید انرژی از قندهایی مثل گلوکز ضروری است. همچنین، این ویتامین در تشکیل پوسته سلول‌های عصبی نیز نقش دارد. وقتی بدن با کمبود این ویتامین روبرو شود، فرد به بیماری بری‌بری مبتلا می‌شود و نشانه‌هایی مانند خستگی شدید، مشکلات قلبی، اختلال در سیستم عصبی، ضعف عضلانی و ناراحتی‌های گوارشی در او پدیدار می‌گردد.
تاریخچه بری بری
در قرن نوزدهم و پیش از آن، برنج سفید در آسیا غذای اصلی مردم با درآمد متوسط بود و به همین دلیل بیماری بری‌بری بین آنها بسیار دیده می‌شد. در سال ۱۸۸۴، پزشکی ژاپنی به نام تاکاکی کانهیرو متوجه شد که این بیماری بیشتر در میان ملوانان ساده‌دست کشتی‌ها رواج دارد که اغلب فقط برنج سفید می‌خوردند؛ در حالی که افسران و ناوگان‌های غربی که مانند مردم غرب غذا می‌خوردند، به بری‌بری مبتلا نمی‌شدند.
کانهیرو در ابتدا فکر می‌کرد که کمبود پروتئین دلیل اصلی بیماری است. پس با پشتیبانی نیروی دریایی ژاپن، آزمایشی ترتیب داد تا علت دقیق بیماری را پیدا کند. او دو کشتی جنگی انتخاب کرد و به خدمه یکی از آنها فقط برنج سفید داد، اما به خدمه کشتی دوم علاوه بر برنج، غذاهایی مانند گوشت، ماهی، جو و لوبیا نیز داده شد.
نتیجه آزمایش بسیار گویا بود: در کشتی اول ۱۶۱ نفر به بری‌بری مبتلا شدند و ۲۵ نفرشان از دنیا رفتند؛ اما در کشتی دوم فقط ۱۴ نفر بیمار شدند و هیچ کس جان خود را از دست نداد.
این نتایج، کانهیرو و نیروی دریایی ژاپن را متقاعد کرد که نوع خوراک افراد، عامل اصلی بری‌بری است. این نظریه در سال ۱۸۹۷ توسط کریستین ایجکمن تأیید شد؛ او مشاهده کرد که اگر به جای برنج سفید، برنج کامل به مرغ‌ها داده شود، از ابتلای آنها به بری‌بری جلوگیری می‌شود.
یک سال بعد، فردریک هاپکینز به این نتیجه رسید که برخی مواد غذایی، علاوه بر کربوهیدرات‌ها، پروتئین‌ها و چربی‌ها، دارای ترکیبات دیگری هستند که برای سوخت و ساز و سلامت بدن ضروری‌اند.
در سال ۱۹۰۱، دستیار کریستین ایجکمن اعلام کرد که بری‌بری در واقع یک بیماری کمبودی است. این نظریه بعدها تأیید شد و مشخص گردید که این بیماری در اثر کمبود ویتامین تیامین (B1) به وجود می‌آید.
در نهایت، ایجکمن، دانشمند هلندی، ثابت کرد که دلیل اصلی بیماری بری‌بری، برنامه غذایی نادرست و ناکافی است. پژوهش‌های او راه را برای کشف ویتامین‌ها هموار کرد. به پاس این دستاورد بزرگ، ایجکمن و هاپکینز در سال ۱۹۲۹ جایزه نوبل فیزیولوژی و پزشکی را دریافت کردند.
علت بری بری
بیماری بری‌بری به دلیل کمبود ویتامین تیامین در بدن ایجاد می‌شود. انسان نمی‌تواند این ویتامین را خودش بسازد و باید آن را از طریق خوراکی‌هایی که می‌خورد به دست آورد. تیامین به طور طبیعی در مواد غذایی مانند نان سبوس‌دار، گوشت تازه، حبوبات، سبزیجات، میوه‌ها و شیر وجود دارد.
به همین دلیل، این بیماری بیشتر در افرادی دیده می‌شود که به دلایلی مانند فقر یا کمبود غذا، این مواد ضروری را به اندازهٔ کافی مصرف نمی‌کنند. همچنین کسانی که برنج سفید می‌خورند (که تیامین کمی دارد) نیز ممکن است به بری‌بری مبتلا شوند. در گذشته و در قرن نوزدهم، این بیماری در کشورهای آسیایی که برنج سفید غذای اصلی آنها بود، بسیار رایج شد.
افرادی که الکل زیاد می‌نوشند و تغذیهٔ مناسبی ندارند، و نیز نوزادانی که از شیر مادرانی با کمبود تیامین تغذیه می‌کنند، بیشتر در خطر ابتلا به این بیماری هستند.
در بدن بعضی از ماهی‌ها، آنزیمی به نام تیامیناز وجود دارد که می‌تواند ویتامین تیامین را از بین ببرد. این آنزیم با پختن ماهی غیرفعال می‌شود؛ اما در مناطقی مانند ژاپن که مصرف ماهی خام رواج دارد، ممکن است خوردن ماهی خام باعث ایجاد بیماری بری‌بری شود.
علایم بری بری
به طور کلی، بیماری بری‌بری با نشانه‌هایی مانند کاهش وزن، مشکلات حسی، نوسانات احساسی، ضعف و درد در بدن و همچنین نامنظمی در ضربان قلب همراه است. در برخی موارد، ورم در قسمت‌های مختلف بدن نیز دیده می‌شود. علاوه بر این، ممکن است سطح اسید لاکتیک و اسید پیروویک در خون افزایش پیدا کند. در موارد شدید، بیماری بری‌بری می‌تواند به نارسایی قلبی و حتی مرگ منجر شود.
بیماری بری‌بری به دو نوع اصلی تقسیم می‌شود:
**بری‌بری مرطوب:** این نوع بیماری بیشتر روی قلب تأثیر می‌گذارد و باعث نارسایی قلبی و ضعیف شدن دیواره رگ‌های خونی کوچک می‌شود. این ضعف در دیواره رگ‌ها، منجر به ورم در بافت‌های بدن می‌گردد. تنگی نفس و افزایش اسید لاکتیک خون از دیگر علائم این نوع است. بری‌بری مرطوب در صورت عدم درمان می‌تواند کشنده باشد.
**بری‌بری خشک:** این نوع، اعصاب محیطی را درگیر می‌کند و ممکن است باعث فلج شدن یک یا چند اندام از بدن شود. لرزش، احساس سوزش یا بی‌حسی در دست و پا و همچنین کاهش اشتها از دیگر نشانه‌های بری‌بری خشک هستند.
درمان بری بری
درمان بیماری بری‌بری با خوردن قرص یا تزریق ویتامین تیامین انجام می‌شود. معمولاً بیمار فقط چند ساعت پس از شروع درمان، احساس بهبودی می‌کند. اگر به این ویتامین به شکل دارو دسترسی نداشته باشید، می‌توانید با خوردن مواد غذایی که تیامین زیادی دارند (مثل نان سبوس‌دار) بیماری را درمان کنید. البته در این روش، روند بهبودی کندتر پیش می‌رود.
سلامت و تندرست باشید
پیشنهادی: همه چیز درباره زانوی ضربدری