پیانوهای برند بلوتنر از بهترین و باکیفیتترین پیانوهای دنیا هستند و در بین نوازندگان از محبوبیت زیادی برخوردارند. در این نوشته از وبلاگ مدیر تولز، قصد داریم داستان شکلگیری و تاریخچه این ساز مشهور را برای شما بازگو کنیم. تا پایان این مطلب با ما همراه بمانید.
تاریخچه ساخت پیانو بلوتنر
در میانههای قرن نوزدهم، شهر لایپزیگ در کنار شهرهایی مانند پاریس، لندن و وین، یکی از کانونهای مهم فرهنگی اروپا به شمار میرفت. مردم طبقه متوسط این شهر، از رفاه و آزادی برخوردار بودند، بلندپرواز و بااعتمادبهنفس بودند و دیدگاههای روشنفکرانه داشتند. لایپزیگ علاوه بر دانشگاه معتبرش، به خاطر فعالیتهای تجاری بینالمللی نیز شناخته میشد. پس از انقلاب صنعتی، تحولات اجتماعی به گونهای پیش رفت که دیگر برای اشرافزاده بودن، نیاز چندانی به دانش و فرهنگ نبود. با این حال، زندگی مردم لایپزیگ رونق و ثبات خوبی داشت و شهر در اوج شکوفایی قرار گرفته بود. در سال ۱۸۴۳ نیز نهادهای فرهنگی مهمی مانند گروه کر پسران توماس، سالن اپرا، ارکستر گواندهاس و آکادمی موسیقی در این شهر پایهگذاری شدند.
خانواده بلوتنر نیز بخشی از این پیشینه غنی موسیقایی در لایپزیگ بودند و نشان میدادند که روحیه کار و نوآوری در این شهر زنده است. همه این شرایط باعث شد تا جولیوس بلوتنر در روز ۱۸ نوامبر ۱۸۵۳ کارخانه ساخت پیانوی خود را تأسیس کند. این کسبوکار به سرعت رشد کرد و به موفقیتهای بزرگی دست یافت.
بلوتنر مهارت و دانش فنی لازم برای ساختن پیانو را داشت. سازهای تولیدی شرکت او خیلی زود به دلیل کیفیت بالای فنی و صدای دلنشین، مورد تحسین قرار گرفتند و راه خود را به سالنهای کنسرت در نقاط مختلف جهان باز کردند.
برنامه بلوتنر برای تجارت ساده و یکپارچه بود:
من پیانوهای بزرگ و معمولی با سبک طراحی آلمانی و انگلیسی تولید و به فروش میرسانم. فعالیت تولیدی من در یک کارگاه اجارهای و با همراهی سه نفر از استادکاران ماهر شروع شد. شعار من در این راه این است: «خدا هدایتگر من است».
تولید ده ساز در سال اول
در نخستین سال فعالیت، ده ساز ساخته شد: هشت پیانو بزرگ و دو پیانو دیواری. خیلی زود، این سازها نگاه کارشناسان، نوازندگان حرفهای و اهل موسیقی را به سوی خود جلب کردند. علاقهمندان در سراسر جهان، دربارهی سازهای شگفتانگیز بلوتنر در شهر لایپزیگ گفتگو میکردند.
هنرمندان بزرگی مانند براهام، جادسون، لیست، مالر، نیکیش، راخمانینوف، شومان و چایکوفسکی به کارگاه بلوتنر دعوت شدند. این هنرمندان در سفرهای هنری خود، نظرات مثبت و تحسینآمیزی دربارهی کیفیت فوقالعادهی این سازها بیان کردند.
جولیوس بلوتنر که در کار خود به موفقیت چشمگیری رسیده بود، در سال ۱۸۶۸ شبکهای بینالمللی برای فروش و پخش سازهایش ایجاد کرد. این شبکه به سرعت در جهان گسترش یافت و رونق آن حتی تا امروز نیز ادامه دارد.
او از سرمایه و سهم خود استفاده کرد و در نمایشگاههای معتبری در شهرهای بروکسل، آمستردام، ملبورن، پاریس، فیلادلفیا، سیدنی و وین شرکت کرد و نوآوریها و سازهای جدیدش را به نمایش گذاشت. پیانوهای بلوتنر که در کنسرتها به عنوان سازهایی جدی و باکیفیت شناخته میشدند، با استقبال و تحسین زیادی روبرو شدند.
با افزایش تقاضا و محدود بودن ظرفیت تولید، جولیوس بلوتنر تصمیم به گسترش کار گرفت. او ابتدا کارگاهی را اجاره کرد، سپس زمینی خریداری نمود و به تدریج تا سال ۱۸۹۰، کارخانهای جدید ساخت که گنجایش کار برای ۱۲۰۰ کارگر را داشت. این کارخانه در مساحتی حدود ۸۵۰۰۰ متر مربع بنا شد و بخشهای گوناگونی برای مراحل مختلف تولید در آن ایجاد شد.
در این دورهی رشد سریع، جولیوس بلوتنر تلاش کرد تا شرکت را به صورت یک کسبوکار خانوادگی مدیریت کند و این رویکرد حتی پس از درگذشت او در سال ۱۹۱۰ نیز ادامه یافت.
از میان هشت فرزند او (چهار پسر و چهار دختر)، مطابق رسم آن زمان، پسرانش مسئولیت ادارهی شرکت را بر عهده گرفتند. جولیوس بلوتنر برای پسرانش معلمی سختگیر بود. آنها موظف بودند شغل پدر را با تمام جزئیات بیاموزند و درکی اساسی و کامل از تمام مراحل تولید پیانو پیدا کنند.
ماکس، برونو و روبرت (Max, Bruno & Robert)
در روز اول جولای سال ۱۸۹۲، ماکس بلوتنر کار خود را به عنوان شریک در شرکت خانوادگی بلوتنر شروع کرد. او نیز مانند برادرانش، برونو و رابرت، ابتدا حرفهٔ ساخت پیانو را آموخت و سپس تواناییهایش را در شهرهای لندن و پاریس گسترش داد. ماکس خیلی زود در کارش از پدرش پیشی گرفت.
وظیفهٔ اصلی او، مدیریت بخش فنی و تولید سازها بود. تولید پیانو و مدیریت فروش در سطح جهانی، بر عهدهٔ ماکس و دو برادرش باقی ماند. به این ترتیب، همانطور که جولیوس بلوتنر آرزو داشت، همهٔ بخشهای این کسبوکار به دست نسل جوان و توانای خانواده سپرده شد.
مزیتهای شرکت خانوادگی بلوتنر در دوران جنگ جهانی اول، سالهای پس از آن و همچنین در زمان رکود بزرگ اقتصادی سال ۱۹۲۹ آشکار شد؛ در آن زمان، رودلف بلوتنر هسلر مدیریت شرکت را بر عهده داشت.
حدود سالهای ۱۹۳۵ تا ۱۹۳۶، دولت آلمان، شرکت بلوتنر را که به خاطر نوآوری و کیفیت بالایش معروف بود، برای یک مأموریت ویژه انتخاب کرد. هدف، ساخت یک پیانو بزرگ اما سبکوزن برای کشتی هوایی معروف هیندنبورگ بود.
در نهایت، اولین پیانوی بلوتنر از فراز اقیانوس اطلس گذشت و با اجرای اولین کنسرت پیانو در آسمان، شگفتی مردم دنیا را برانگیخت. این رویداد به صورت زنده از ۶۳ ایستگاه رادیویی در سراسر جهان پخش شد.
رودولف
در سال ۱۹۳۲، دکتر رودولف بلوتنر هسلر مدیریت شرکت را بر عهده گرفت. یکی از دشوارترین وظایف او، هدایت این کسبوکار در طول جنگ جهانی دوم بود. او متعهد بود که شرکت را بر پایهی اصول سنتی خانواده بلوتنر حفظ کند و از این بابت بسیار ناراحت شد که تمام کارخانه در یک بمباران هوایی طعمه حریق شد.
پس از پایان جنگ، بسیاری از دوستان و مشتریان قدیمی، خانواده را ترغیب کردند تا شرکت را با چشماندازی تازه و امید به آیندهای بهتر، دوباره بسازند. دکتر بلوتنر هسلر، با وجود مخالفتهایی که با برخی مقامات آلمانی داشت، مسئولیت تاریخی بازسازی شرکت را مطابق با استانداردهای جهانی پذیرفت.
سرانجام در سال ۱۹۴۸ این رویا محقق شد و سازها یک بار دیگر توانستند از دروازههای کارخانه خارج شوند. شرکت برای تضمین کیفیت، با مراکز موسیقی معتبری مانند کنسرواتوار چایکوفسکی در مسکو و کنسرواتوار لنینگراد همکاری کرد. نوازندگان چیرهدست این مراکز، برتری و کیفیت بالای این سازها را به نمایش میگذاشتند.
اینگبرت (Ingbert)
پس از درگذشت دکتر رودولف بلوتنر-هسلر در ۱۶ ژوئن ۱۹۹۶، پسرش اینگبرت بلوتنر-هسلر مدیریت شرکت را بر عهده گرفت. البته پیش از این، در سال ۱۹۷۲، دولت آلمان شرقی رهبری و گرایشهای ملیگرایانه را ممنوع اعلام کرده بود.
اگرچه اینگبرت در ابتدا درباره ماندن در سمت مدیرعاملی تردید داشت، اما این انتخاب از نظر اقتصادی مناسب و برای آینده شرکت بسیار حیاتی بود.
پس از فروپاشی دیوار برلین در سال ۱۹۸۹، اینگبرت شرکت سنتی خانوادگی را به شکل یک کسبوکار مدرن درآورد و مانند نسلهای پیشین خانواده بلوتنر، توان تولید را نیز افزایش داد. بین سالهای ۱۹۹۴ تا ۱۹۹۷، خانواده یک کارخانه جدید نیز در نزدیکی لایپزیگ تأسیس کرد.
از سال ۱۹۹۵، اینگبرت بلوتنر-هسلر مدیریت شرکت را به همراه دو پسرش بر عهده گرفت: دکتر کریستین بلوتنر-هسلر که تحصیلاتش در زمینه پزشکی و اقتصاد بود، و کنوت بلوتنر-هسلر که نوازندگی پیانو خوانده بود و در تمام بخشهای ساخت پیانو مهارت داشت.
امروز دکتر کریستین بلوتنر-هسلر مسئولیت بخش تولید و تمام جنبههای فنی را بر عهده دارد. شرکت بلوتنر با توجه به استقبال گسترده و درخواستهای زیاد برای محصولاتش، دفاتر و مراکز خدماتی در کشورهایی مانند آمریکا، انگلیس، روسیه، فرانسه، هلند، لندن، وین و همچنین آسیا دارد و در کنار آن، شبکهای جهانی از شرکای تجاری و نمایندگان فروش را مدیریت میکند.