حبیبالله بدیعی، هنرمند نامدار مازندرانی، در چهارمین روز فروردینماه سال ۱۳۱۲ در شهرستان سوادکوه متولد شد. او آهنگساز و نوازنده چیرهدست ویلون بود. پدرش علیمحمد نام داشت و در نواختن ساز دوتار مهارت داشت.
بیوگرافی استاد حبیب الله بدیعی
حبیب الله بدیعی نقشی بسیار مهم در آمیختن روشهای موسیقی کلاسیک با موسیقی اصیل ایرانی ایفا کرد. او نوازندهای بود که مهارت و تسلطش در کشیدن آرشه و نواختن ویولن، فراتر از حد معمول بود. تا به امروز نیز، اجراهای تکنوازی او الگوی بسیاری از کسانی است که ویولن را به صورت خودآموز فرا میگیرند.
زندگی نامه و فعالیت هنری
حبیب تنها دو سال داشت که پدرش زادگاهش، سوادکوه، را ترک کرد و در شهر ساری ساکن شد. پدر در آنجا به کار کشاورزی و خرید و فروش مشغول شد. قبل از آنکه حبیب هشت ساله شود، خانوادهاش به تهران نقل مکان کردند و در آنجا سکونت دائم یافتند.
زمانی که در ساری زندگی میکردند، برادر بزرگتر حبیب یک ویولن برای خودش خرید و نزد یک نوازنده ارمنی به یادگیری نواختن آن پرداخت. اما پس از دو سال، از ادامه تمرین خسته شد و ویولن را کنار گذاشت.
در همین دوران، حبیب گاهی و در غیاب برادرش، بدون اجازه و با کنجکاوی زیاد، دست به آرشه ویولن میبرد و آهنگهای زیبایی مینواخت. این کار از چشم برادرش پنهان نماند. وقتی برادر علاقه عمیق حبیب به موسیقی را دید، ویولن خود را به او بخشید.
پدر و مادر حبیب، همانند دیگر فرزندانشان، به آموزش و پرورش او بسیار اهمیت میدادند و بر درسخواندن او نظارت دقیقی داشتند. حبیب نیز تا دریافت مدرک لیسانس از دانشکده علوم، همه مراحل تحصیل را با موفقیت پشت سر گذاشت.
ورود به عرصه موسیقی
حبیبالله بدیعی در سال ۱۳۲۶ خورشیدی، زمانی که در سن نوجوانی بود، پس از آنکه مدتی به تنهایی تمرین کرد، نزد لطفالله مفخم پایان آموزش دید. مفخم پایان خود از شاگردان استاد ابوالحسن صبا بود.
او به مدت سه سال به حبیبالله بدیعی ردیفهای موسیقی استاد صبا را آموخت. پیشرفت بدیعی آنقدر چشمگیر بود که در سال ۱۳۲۹ خورشیدی به عنوان تکنواز در برنامه رادیو ارتش مشغول نواختن ویولن شد. سپس در سال ۱۳۳۱، بدیعی وارد کلاس درس مستقیم استاد ابوالحسن صبا شد و به مدت دو سال نزد او ماند و دوره پیشرفته آوازها را نزد این استاد بزرگ به پایان رساند.
همزمان با آموختن نزد صبا، بدیعی دو سال نیز نزد استادی به نام جینگوزیان، که از ارامنه قفقاز و متخصص موسیقی کلاسیک غربی بود، آموزش دید.
**با استعدادترین شاگردان ابوالحسن صبا**
بدیعی با نبوغ سرشار خود توانست در دنیای موسیقی به پیشرفتهای خارقالعادهای دست یابد. او نه تنها در بداههنوازی و شناخت ردیفهای موسیقی استعداد خارقالعادهای داشت، بلکه توانایی قابل توجهی در بازسازی و اجرای آثار هنرمندان گذشته از خود نشان میداد.
پس از درگذشت استاد ابوالحسن صبا، نوار قطعه مشهور «زنگ شتر» او در دسترس نبود یا حداقل رادیو نسخهای از آن نداشت. اما برای بزرگداشت این استاد، لازم بود این اثر ماندگار او پخش شود. بنابراین، به پیشنهاد مدیر رادیو در آن زمان، چند تن از شاگردان صبا این قطعه را نواختند. در نهایت، اجرایی که مورد پذیرش بسیاری قرار گرفت و حتی به نام استاد صبا از رادیو پخش شد، نسخهای بود که حبیبالله بدیعی نواخته بود.
وفات
حبیب الله بدیعی در سن پنجاه و نه سالگی، در بیست و نهم مهرماه سال یکهزار و سیصد و هفتاد و یک، چشم از جهان فروبست. او به دیار باقی شتافت. پیکر این هنرمند را در کنار آرامگاه امامزاده طاهر در شهر کرج به خاک سپردند.