آشنایی با ساز ترومبون،تاریخچه و کاربرد آن

آشنایی با ساز ترومبون،تاریخچه و کاربرد آن

پربازدیدترین این هفته:

دیگران در حال خواندن این صفحات هستند:

اشتراک گذاری این مطلب:

فهرست مطالب:

احتمالاً برای شما هم پیش آمده که سازی بادی و براق به رنگ طلا دیده باشید که نوازنده‌اش همزمان با دمیدن در آن، لوله‌ای کشیده را به سمت جلو و عقب حرکت می‌دهد. نام این ساز، ترومبون است. در این نوشته از وبلاگ آموزشگاه موسیقی الهام، بیشتر با ساز ترومبون آشنا خواهید شد.

ترومبون

ترومبون یکی از سازهای بادی است که جنس آن معمولاً از برنج ساخته می‌شود. ریشه این ساز به کشور ایتالیا بازمی‌گردد. نام ترومبون نیز از زبان ایتالیایی گرفته شده و در اصل به معنای «ترومپت بزرگ» است.

تفاوت اصلی ترومبون با ترومپت در بخشی به نام «لوله کشویی» است. در ترومپت معمولاً از دکمه یا دریچه برای تغییر صدا استفاده می‌شود، اما در ترومبون نوازنده با جلو و عقب کشیدن قسمتی از لوله، طول آن را تغییر می‌دهد. هرچه لوله ساز بلندتر شود، صدای آن نیز بم‌تر می‌گردد. این لوله کشویی می‌تواند در هفت موقعیت مختلف تنظیم شود.

آشنایی با ساز ترومبون

آشنایی با ساز ترومبون، گذشته و کاربردهای آن
ترومبون یکی از سازهای موسیقی از گروه سازهای بادی برنجی به شمار می‌رود. نحوه تولید صدا در این ساز مانند دیگر سازهای این خانواده است: نوازنده با قرار دادن لب‌های خود روی دهانی ساز و دمیدن هوا، باعث لرزش ستون هوا درون ساز می‌شود و صوت ایجاد می‌گردد.
تفاوت اصلی ترومبون با بیشتر سازهای بادی برنجی دیگر در روش تغییر نت‌هاست. بسیاری از این سازها مانند ترومپت، دارای دکمه‌هایی (سوپاپ) هستند که با فشردن آنها نت عوض می‌شود. اما ترومبون معمولاً از یک میله کشویی (مثل لوله‌ی تلسکوپی) استفاده می‌کند. نوازنده با جلو و عقب بردن این میله، طول مسیر هوای درون ساز را تغییر می‌دهد و به این ترتیب نت‌های مختلفی را می‌نوازد.
البته مدل‌های جدیدتر ترومبون گاهی دارای یک سوپاپ اضافی نیز هستند که با فعال کردن آن، محدوده صدای ساز پایین‌تر می‌رود. به این نوع، ترومبون سوپاپ‌دار گفته می‌شود که مانند ترومپت، معمولاً سه سوپاپ برای تولید صدا دارد.

اگر سوالاتی دارید، مقاله آهنگ های ساده برای نواختن گیتار به شما کمک خواهد کرد.

تاریخچه ساز

پیشینه این ساز به میانه‌های سده پانزدهم میلادی بازمی‌گردد. در آن زمان، در دوره رنسانس، از ترومبون در کلیساها استفاده می‌شد. این ساز در موسیقی آیینی کلیسا جایگاه داشت، اما در قطعات ارکستری چندان متداول نبود. لودیگ فان بتهوون با به کار بردن ترومبون در بخش پایانی سمفونی پنجم خود، آن را در موسیقی ارکستری رواج داد. پس از او، بسیاری از آهنگسازان نیز نقشی برای این ساز در آثار خود در نظر گرفتند.

کاربردهای ساز 

این ساز در گذشته بیشتر در مراسم مذهبی کلیساها نواخته می‌شد، اما پس از آنکه لودویگ فان بتهوون از آن در آثارش استفاده کرد، رواج بیشتری پیدا کرد. یکی دیگر از زمینه‌های کاربرد ترومبون را می‌توان در موسیقی جاز دید.
ترومبون رنگ صدای ویژه‌ای به موسیقی کلاسیک می‌بخشد. هر سرخپوست آمریکایی در سن مشخصی می‌داند ترومبون چیست، زیرا این ساز یکی از سازهای اصلی در دسته‌های موسیقی رژه است.
هیچ گروه رژه‌ای بدون ترومبون کامل نیست. اما این تنها ویژگی ترومبون نیست؛ این ساز همچنین می‌تواند نواهای باشکوه و دلنشینی نیز ایجاد کند.
 
 
 
 

در صورت علاقه‌مندی، مطلب مصاحبه آموزشگاه الهام با سینا صالحی، مدرس ویولن را از دست ندهید.

برای گسترش دانش خود، به مقاله ساز پن فلوت ،سازدهنی سرخ‌پوستان سر بزنید.

مقاله گلپا ،پیشرو معرفی آواز و موسیقی ایرانی در سطح جهان منبع بسیار خوبی برای یادگیری بیشتر است.

توصیه می‌کنیم این مطلب آشنایی با استاد احمد عبادی، مبدع روش کوک نوین برای سه‌تار را حتماً بخوانید.

توصیه می‌کنیم حتماً مقاله ساز عجیب حلزونی را مطالعه کنید.

اینجا می تونی سوالاتت رو بپرسی یا نظرت رو با ما در میون بگذاری:

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *